Nu eindelijk weer een stukje. Ik ben de afgelopen tijd bezig geweest met andere dingen, maar er was dan ook eigenlijk niets te melden waar ik wat mee kon. Gisteren las ik iets waar ik op moet reageren, namelijk het verhaal rond de organisatie die therapie zou aanbieden waarmee je van homoseksualiteit af kunt komen. Het gaat om de christelijke organisatie met de naam Tot Heil Des Volks die bepaald geen blijk geeft van zelfonderschatting. Deel van deze organisatie is Different, dat "Christelijke hulpverlening rond seksuele identiteit en relaties" aanbiedt.
"Christelijke hulpverlening" is bij uitstek een kreet die je goed in de gaten moet houden in een seculier land als Nederland. Zeker als mensen (een hulpverlener en een patiënt zijn op het nieuwsbericht op NOS.nl in het woord, rechts op het scherm) claimen dat er dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen, in dit geval het als ziekte of trauma behandelen van een eigenschap die je als mens hebt. Mensen komen in de knoop door hun homoseksualiteit, maar dat zijn dan net niet de mensen die opgroeien in een omgeving waar bijvoorbeeld ik ben opgegroeid. Als ik homo was geweest, dan weet ik zeker dat ik geen behoefte zou hebben aan een "behandeling" bij een organisatie die me ervan af kan brengen, of me "er beter mee kan leren omgaan". Het probleem van homoseksualiteit (het is wel een probleem) ligt namelijk niet bij de homoseksueel, maar bij de omgeving en als er iemand behandeld moet worden, is het niet de homoseksueel, maar de omgeving.
Om te voorkomen dat ik mijn mond voorbij praat, niets is nog definitief vastgesteld over de werkwijze van Different. Het is dan ook zeer goed dat minister Schippers eerst de inspectie voor de gezondheidszorg langs stuurt voor ze een beslissing neemt of deze behandeling in het basispakket voor de ziektekostenverzekering hoort. Daar moet sowieso goed naar gekeken worden. Ik denk dat er soms op rare plekken gesneden wordt in de vergoeding van behandelingen, bijvoorbeeld voor fysiotherapeutische zorg voor mensen met een lichamelijke handicap zoals mijn vader. Als blijkt dat Different bezig is met het proberen de homoseksueel als het probleem neer te zetten, moet daarvoor de vergoeding echt stoppen. Dat kunnen we niet gebruiken. Als dat niet het geval is, moet gewoon beslist worden of dit type hulpverlening in het basispakket valt, gewoon zoals alle types hulpverlening.
Buiten de hele kwestie rond Different en of zij al dan niet behandelingen uitvoeren die schadelijk zijn of anderszins niet voor vergoeding in aanmerking komen, er is een probleem met de hele kwestie waar de politiek vaak veel te weinig mee doet. Er is namelijk een issue "homoseksualiteit" en dat op zichzelf is al een probleem. Ik heb geen idee welke uitwerking het heeft op iemand om in de kast te moeten blijven vanwege zorgen omtrent de reactie van je omgeving, maar dit is waar veel homoseksuelen mee moeten worstelen en dat moet ook bespreekbaar zijn en blijven.
Het idee dat ik krijg bij dit artikel is dat de homoseksueel een probleem heeft met zijn geaardheid en dat die op welke manier dan ook moet worden opgelost aan de kant van die homoseksueel. Homoseksualiteit is namelijk voor veel mensen inherent onnatuurlijk, of slecht zelfs. Onethisch zelfs! Ik kan me best voorstellen dat een ouder de kans om biologische kleinkinderen te vertroetelen in rook ziet opgaan en daarom niet blij is met de geaardheid van zoonlief of dochterlief, maar dat is geen reden om het niet te accepteren. Als je zo weinig van je kind houdt dat dit je al over de kling jaagt, dan had je nooit aan kinderen moeten beginnen, als je het mij vraagt. Ook andere redenen om er moeite mee te hebben, die vallen meestal onder de noemer van de cultuur. Homoseksualiteit is simpelweg iets waar je weerstand tegen moet hebben. Een flikker is op een of andere manier minder dan een hetero (en dan heb je daarbinnen nog verschillen tussen man-man-relaties en vrouw-vrouw-relaties).
Deze culturele factoren beginnen gelukkig te verbrokkelen en het is een goede zaak dat er één keer per jaar in Amsterdam een manifestatie is waar ik mijlenver van weg blijf. Het is goed dat er organisaties bestaan als COC die de nobele queeste (helaas is dit nog steeds geen fait accompli) van de homo-emancipatie mee dragen. Alleen zijn er segmenten in de samenleving die hier flink ver achteraan lopen. In bijvoorbeeld veel christelijke gemeenschappen wordt het gewoon niet geaccepteerd en je hoort vaak verhalen over iemand die de keuze heeft moeten maken tussen de kerk en de geaardheid. Wie niet sterk genoeg in de schoenen staat laat zich terug de kast in trappen om maar niet de omgeving te willen opgeven en het is vaak zó erg dat een gevoel van schaamte het werk al voor een groot deel doet.
Not so big a deal, zou je kunnen zeggen, want na dit leven word je beloond voor je "standvastigheid," maar kom je er daar wel mee? Ik geloof niet in een hiernamaals en beschouw het onderdrukken van je identiteit als zonde van het leven ("zonde" dan niet in de Adam-en-Eva-betekenis uiteraard). Maar zelfs als ik het daarin mis heb, zou je toch eens moeten nadenken over wat standvastig is, over wat de makkelijke beslissing is, wat zelfontplooiing inhoudt. Ik moet zeggen dat ik niet eens weet of God zelfontplooiing kan waarderen, maar wie wil een eeuwigheid vertoeven op een plek waar je jezelf niet kunt zijn? Dit doet me altijd denken aan Ted Haggard, een Amerikaanse televangelist (een soort David Maasbach, maar dat op zijn Amerikaans) die ooit met een gigolo aan de slag is geweest en daar problemen mee kreeg omdat dat niet strookte met de boodschap van intolerantie. Zanger-Songwriter Roy Zimmerman vertelt verder:
Wat veel beter is dan het proberen te behandelen van iemand rood haar heeft, 1 meter 87 is of op mensen van hetzelfde geslacht valt, dat is het behandelen van mensen die daar een probleem mee hebben. Waarom Ted Haggard belachelijk wordt gemaakt, dat is niet alleen omdat hij niet doet wat hij preekt, maar omdat hij zich in allerlei bochten wringt om maar acceptabel te zijn. Ted Haggard is een "heterosexual with issues." Omdat homoseksualiteit niet kan en Ted Haggard duidelijk wel kan, moet hij dus wat anders zijn. Haggard is zó ver dat hij zelf de omgeving van zijn homoseksualiteit (of biseksualiteit. De man heeft kinderen) is. Hij accepteert zijn eigen eigenschappen niet (misschien onder druk van anderen) en dat is ziek.
In plaats van homo's behandelen voor hun homoseksualiteit alsof het een ziekte of een trauma is, moeten de mensen die daar niet mee kunnen omgaan behandeld worden. Different heet Different. Het is niet de bedoeling dat mensen different worden, maar het in het voetlicht brengen dat mensen van elkaar verschillen. Ik moet er niet aan denken dat Ted of wie dan ook wat van plan is met mij, maar dat is niet het issue. Als hij voor mijn deur staat met handboeien, dan kom je in een situatie waarin de lichamelijke integriteit van een persoon wordt geschonden en dat is natuurlijk kwalijk, immoreel en strafbaar. Waar het hier echter om gaat, is wat iemand voelt, hoe je hem/haar identificeert, bijna. Ik ben niet een hetero en ik ben niet iemand met bruin haar, maar als dat een issue zou zijn, ben ik het wel.
Zolang mensen niemand kwaad doen, zouden ze moeten kunnen doen en zijn wat ze willen. Ik heb ooit 2Girls1Cup gezien (let op: zeeeeer walgelijk, maar hier is de video) en ging er bijna van over mijn nek, die 20 seconden die ik zag. Iemand heeft deze video gemaakt en ik moet zeggen dat ik dat idee zelf al monsterlijk vind. Alleen als de dames dat nou leuk vinden en er zijn mensen die dit leuk vinden, dan moet dit kunnen. Alleen is het niet zo dat mijn afschuw en beoordeling van dit soort dingen op welke manier dan ook een rol moet spelen voor de mensen die zich ermee inlaten. Als er dwang ofzo bij komt kijken (zoals toen ik de video moest kijken), dan wordt het een ander verhaal, maar mijn smaak op zich mag nooit wet worden.
Homoseksualiteit is geen 2Girls1Cup, maar het principe is hetzelfde. Zelfs als je denkt dat er iets mis mee is, dan nog speelt dat geen rol. Mensen moeten ermee leren omgaan. Homohaat is aangeleerd. Word geen naprater! Zo zou een christelijke organisatie het verwoorden als ze zo naar zichzelf zouden kijken als dat ik graag zou zien. Nederland heeft nog steeds een cultuur van uitsluiting en dat is het grote probleem. Gelukkig zijn er belangrijke ontwikkelingen in de goede richting, maar de emancipatie is nog steeds niet voltooid. Dat komt omdat de cultuur nog niet zo ver is om moties van de Tweede Kamer te ondersteunen. Zolang er mensen zijn die überhaupt het idee hebben dat je homoseksualiteit kunt genezen of indammen en zolang er mensen zijn die dat van zichzelf of anderen verwachten, zo lang blijft het issue bestaan. En dit geldt voor homo's, maar ook voor allerlei andere manieren van jezelf zijn. Bewust (zoals bij Goths of religieuze identiteit) of onbewust (zoals bij biologische kenmerken). Daar heeft niemand iets mee te maken, tot de grens van beïnvloeding van het leven van iemand anders. Ook als de afkeer cultureel of religieus is. Misschien wel juist dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten