Dit bericht is geschreven op 8 februari en verlaat gepubliceerd.
Op 6 februari kwam naar buiten dat Alberto Contador geschorst wordt voor de 50 picogrammen aan clenbuterol die in 2010 in zijn bloed werden aangetroffen. Na een belachelijk lange rechtszaak is er nu een beslissing. Probleem is dat daarmee alles gezegd is. Contador is nu officieel geschorst en zijn Tourzege kwijt, maar verder is niets vastgesteld. In tegenstelling tot allerlei berichten is Contador niet schuldig bevonden aan het gebruik van doping, maar is slechts geconstateerd dat hij verantwoordelijk is voor wat in zijn bloed opduikt. De zaak is vergelijkbaar met de zaken van wielrenner Alessandro Colo' en tafeltennisser Dmitri Ovtcharov, maar dan met één groot verschil. Contador kon niet bewijzen dat hij besmet vlees had gegeten.
Wat me nog het meeste tegenstaat bij deze uitspraak is dat het geen antwoord op de vraag of Contador doping heeft gebruikt bevat. Het is een procedureel besluit. Wanneer iemand een bepaalde verboden stof in zijn lichaam heeft, dan is hij daarvoor verantwoordelijk en als hij niet kan aantonen dat hij het via een "legitieme" manier heeft binnengekregen, is hij schuldig aan het in zijn bloed hebben van die stof. Voor het wielrennen betekent dat schorsing. Alleen hiermee is de kous niet af. Contador had clenbuterol in zijn bloed, maar wat zegt dat?
Dat zegt dat we vandaag weer doorgaan waar we gebleven zijn. Contador blijft zijn onschuld volhouden, Alejandro Valverde (net terug van een andere rare dopingschorsing), Oscár Pereiro (de achteraf-winnaar van de Tour van 2006) en Contador's ploegleider van Saxo Bank, Bjarne Riis blijven hem steunen. Biochemicus Douwe de Boer noemt de straf buitenproportioneel . Aan de andere kant noemt John Fahey, de voorzitter van het Wereld Anti Doping Agentschap (WADA) Contador een bedrieger. Het is duidelijk dat iets iets niet afgesloten is. Volgens mij is dat niet het idee van een rechtszaak. Volgens mij kan het nooit de bedoeling zijn dat er nu een officiële uitslag van de Tour van 2010 is en eentje met Contador als winnaar. Dingen veranderen niet door ze officieel te maken. Het is andersom. Wanneer iets aantoonbaar anders is dan we voorheen dachten, dan kun je dat officieel maken.
Nu zitten we met een situatie waarin een uitspraak over verantwoordelijkheid voor de samenstelling van iemand's bloed wordt verward met een uitspraak over de al dan niet kwade bedoelingen van een sporter. De uitspraak lost dus niets op. Het geeft koren op de molen van de Fahey's van deze wereld die het nodig vinden op die basis iemand zwart te maken. En het geeft koren op de molen van de mensen die een Spaans Calimero-gevoel proberen uit te dragen. Dat is , zonder het over de schuldvraag zélf te hebben gehad, een hele zwarte pagina in de geschiedenis van de zaak-Contador, van de wielersport, van dopingkwesties en zelfs van de rechtspraak in het algemeen, want we morren aan het onschuldig-tenzij-principe. Nog volledig afgezien van die vraag heeft deze zaak alleen maar verliezers.
Ik hoop op een gedegen rechtszaak. Contador heeft daar linksom of rechtsom recht op. Zijn misdrijf is, of hij het nu gedaan heeft of niet, niet erger dan dat van Eichmann of Milosevic. Hij heeft geen bloed aan zijn handen (hooguit zijn eigen bloed) en toch krijgt hij niet waar de rechtspraak voor bedacht is: uitsluitsel. Dit is een probleem dat veel verder gaat dan een dopingzaak. Zonder al teveel overdrijving kun je zeggen dat het zaagt aan de fundamenten van de rechtstaat en dat vind ik erger dan een carrière vol grootschalig dopinggebruik en gemotoriseerde ondersteuning op een racefiets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten