Hondenweer

De supermarkt was vandaag tot tien uur open en aangezien mijn zus morgen met man en kind op bezoek komt, ben ik nog even op en neer geweest. Toen ik mijn spullen in mijn rugzak gestopt had en naar buiten liep, zag ik druppels op het zadel van mijn fiets. Een paar, dus dat kwam wel goed. Ik woon een kleine tien minuten fietsen van de supermarkt en onderweg naar huis ging het iets harder regenen. Toen ik mijn fiets aan het tuinhek vastzette met het hangslot, toen zag ik de eerste lichtflits. Ik ga vanavond maar even niet hardlopen, denk ik. Ik ging binnen op de bank zitten en keek door het dakraam (ik woon op de bovenste verdieping). Een impressie van wat ik met mijn telefoon opgenomen had. Excuses voor de beeldkwaliteit.

Het moet niet gekker worden met het natuurgeweld. Sinds eerder deze week mag ik me trots Earthquake Survivor noemen (ik vroeg me al af waarom mijn computerbeeldscherm niet stil stond) en nu zit ik minutenlang gebiologeerd naar non-stop bliksem te kijken. Deze video is inmiddels ruim een halfuur oud en nu zie ik nog steeds bliksem door het raam van de computerkamer. Blij dat ik niet met mijn sportschoenen aan aan mijn rondje Stadsring ben begonnen...