Wat ik wel opmerkelijk vind, is het feit dat apen nu veilig zijn. Dat begrijp ik niet. Dierproeven hebben als doel om producten te testen op levende dieren om zo te kijken hoe ze met elkaar reageren, die dieren en die producten. Dit wordt gezien als een belangrijke schakel tussen het analyseren van de scheikundige verbindingen van het product in een laboratorium en het toepassen in tests op mensen. Uit een soort soort-loyaliteit is het geen optie om te kijken of het spul door je huid bijt. Daar moet dan een beest voor gebruikt worden.
Gegeven de nauwe verwantschap tussen mensen en apen is het bepaald niet onlogisch dat deze dieren gebruikt worden in dergelijke tests. Je kunt je middelen testen op een mossel of een kolibrie, maar daarmee moet een hoop onzekerheid meegenomen worden, want die dieren zijn heel anders dan wij. Apen zijn betere opties, puur waar het gaat om het bereiken van de resultaten. Toch kiest TNO voor minivarkens, zebravissen en knaagdieren, met name muizen en ratten.
Ik ben eens gaan googelen naar de reacties op dit bericht en kwam uit op de site van de Anti Dierproeven Coalitie die een een artikeltje met opmerkingen van een aantal ADC-prominenten publiceerde. Of het artikel stemmingmakerij of waarheid betreft, dat is op zichzelf een issue, maar het gaat me om de eerste reactie die weergegeven wordt in dit stukje. De campagneleider zegt het volgende:
'Ik ben dolblij dat TNO niet langer apen gebruikt in experimenten. Het is ethisch onverantwoord om dieren die zo dicht bij de mens staan te gebruiken in gruwelijke testen zoals het gedwongen inhaleren van zenuwgassen. ADC blijft strijden voor de vrijheid van alle gevangen proefapen!'Waarom is er een verschil in ethische verantwoordheid tussen dieren die sterk verwant met ons zijn en dieren die dat niet zijn? Gruwelijke tests zijn toch altijd fout, eventueel met een kleine tenzij als er een gigantisch belang is? Het feit dat er met nog geen woord gerept wordt over het lot van die arme ratten en zebravissen, zegt iets. Kennelijk is een proef op zo'n beest niet zo erg.
Waar het probleem ligt, is volgens mij heel simpel. Iedereen die een dierentuin heeft bezocht, zal het gevoel kennen. Wanneer je langs de apenkooien loopt, bekruipt je het gevoel dat er iets out of place is. Wanneer er eentje en plain public zit te masturberen, bekruipt een gevoel van plaatsvervangende schaamte je en een flirt met een gorilla heeft in 2007 nog het woord "Bokitoproof" opgeleverd. Waar ik naartoe wil: we lijken heel erg op apen. Wanneer je dierproeven op verwante dieren ethisch onverantwoord vindt en dierproeven op zebravissen niet noemt, dan zegt dat voor mij één ding.
Dit gaat niet om dierproeven, dit gaat om mensproeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten