Onlineseks en het blauw verven van een tuinhek

'Onlineseks tiener illegaal,' kopte Spits vanmorgen. De krant parafraseert hiermee Justine Pardoen, hoofdredacteur van Ouders Online. Zij geeft aan dat het Verdrag van Lanzarote ervoor zorgt dat onschuldige seksueel geëxperimenteer van tieners wordt gecriminaliseerd. Op basis van dit Europees verdrag is per 1 juli 2011 artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht aangepast. De wet is nu strikter wat betreft kinderporno en dat is goed, maar Pardoen stelt dat deze wet ervoor zal zorgen dat de kinderen die je wilt beschermen voor het leven getekend raken, want het verspreiden van erotische afbeeldingen en video's van kinderen, ook van jezelf naar je vriend of vriendin, levert een notitie bij je naam op, zelfs als vrijspraak volgt.


Het Verdrag van Lanzarote is vrij duidelijk over de definitie van kinderporno: 

2 For the purpose of the present article, the term “child pornography” shall mean any material that visually depicts a child engaged in real or simulated sexually explicit conduct or any depiction of a child’s sexual organs for primarily sexual purposes.

Kortom, altijd als er een bloot of sexueel handelend kind te zien is en de bedoeling van de afbeelding is om sexuele opwinding te bewerkstelligen, dan is dat kinderporno. Ik vind dit een hele ruime definitie, want het spreekt over alle afbeeldingen van dit type terwijl er wel degelijk een hoop uit te filteren zijn. 


Twee jongeren van 17 jaar hebben al seks gehad met elkaar (dat mag al vanaf je 12e) en nu eentje van hen een aantal maanden naar Australië gaat om kangoeroes te zien, voelen ze de behoefte om elkaar erotische foto's en video's te sturen. Dat is volstrekt onschuldig, maar de definitie van kinderporno in het verdrag neemt dit mee en ook in de nieuwe versie van artikel 240b zitten deze misdadigers fout:

1 Met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft degene die een afbeelding - of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding - van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreidt, openlijk tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of in bezit heeft.

Volgens mij staat op deze misdaad een gevangenisstraf van maximaal 4 jaar of een geldboeten van de vijfde categorie. Een paar artikelen later staat: 

Hij die opzettelijk iemand tot wiens onderhoud, verpleging of verzorging hij krachtens wet of overeenkomst verplicht is, in een hulpeloze toestand brengt of laat, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie.

Dit is dus erger volgens de wet. Dit is omdat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen gevallen van de 17-jarige en zijn didgeridoo enerzijds en gevallen als die van Robert M. en Het Hofnarretje. 


Eigenlijk is het heel simpel. Zaken rond kinderporno gaan niet om blote kindertjes an sich, maar om schendingen van eerbaarheid of hoe je dat ook wilt noemen. Dit zijn geen zedenkwesties, dit gaat niet om de vraag of het netjes is. Toen ik het Wetboek van Strafrecht nasloeg naar aanleiding van dit bericht in de krant, kwam ik erachter dan volgens de Nederlandse wet verkrachting een zedenmisdrijf is! "Hij die door geweld of een andere feitelijkheid of bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid iemand dwingt tot het..." blauw verven van een tuinhek, eten van garnalen, met de rug naar achteren zetten van alle boeken in de boekenkast, maar ook het ondergaan of uitvoeren van seksuele handelingen, zijn misdrijven die te maken hebben met de persoonlijke integriteit van het slachtoffer. Uiteraard heeft het verven van een tuinhek andere consequenties dan het ondergaan van een seksuele handeling en dient de strafmaat daarop ook aangepast te worden, maar het principe is veel meer verwant dan met de gruwelijke misdaad van ons 17-jarige stelletje.


Wat 17-jarigen onderling uitwisselen is geen kinderporno in de vorm die we willen bestrijden. We willen dat kinderen veilig zijn om zonder al teveel risico om voor het leven getekend te worden (liefst geen enkel natuurlijk) gewoon kinderen of jongeren kunnen zijn, met alles dat daarbij komt kijken. Stout chatten hoort daar tegenwoordig simpelweg bij en dat kun je niet voorkomen. Dat zou je ook niet moeten willen, want dat is gewoon een onderdeel van de jeugdcultuur. Uiteraard is voorzichtigheid geboden, want op internet is niet iedereen wie hij zegt dat hij is. Bottom line is in ieder geval dat je slachtoffers moet willen voorkomen, geen normaal gedrag criminaliseren. Een stommiteit of een foutje is zo gemaakt en zo staat een video online. Volgens mij is dat geen reden om die tiener voor zijn leven lang een aantekening op de Verklaring Omtrent Gedrag te geven.