dinsdag 18 oktober 2011

Twee manieren om me hetzelfde om te gaan

Eind april 2010 vond de Vuelta Mexico Telmex plaats, de grote wielerronde van Mexico. Er stond daar geen wereldtop aan de start en voor renners buiten Mexico kan dit moeilijk een groot doel zijn geweest. De bekendste ploeg die aanwezig was, was de ISD-Neri ploeg, van Giovanni Visconti, die zelf niet aanwezig was. Vier Oekraïners en vier Italianen (ISD-Neri was destijds een half-half-ploeg) stonden aan de start, waaronder de 23-jarige Alessandro Colo. Aardige renner, klimmer, nog geen hoogvlieger, maar nog erg jong, dus voor hem was de trip naar Mexico een mogelijkheid om ervaring op te doen. Dat gebeurde ook.


In de vierde etappe finishte Colo als zevende en in het eindklassement werd hij als 16e geklasseerd op een kleine vier minuten van Oscar Sevilla. Prima resultaat, tot er iets werd ontdekt in zijn bloed. Clembuterol. Colo's uitslag werd doorgestreept en nu pronkt een Oekraiense ploeggenoot van hem met de 16e plaats. Colo liet het er niet bij zitten en huurde specialisten in om te bewijzen dat hij geen doping had gebruikt, maar de stof via besmet vlees binnen zou hebben gekregen. Hij slaagde erin de autoriteiten te overtuigen van het feit dat hij onschuldig was, maar werd toch voor een jaar geschorst, maar "because the WADA [het Wereld Anti Doping Agendschap] code deems that athletes are ultimately responsible for what they eat and drink, his ban can only been reduced by half, from two years to one."


Een tijd later werd hetzelfde probleem ontdekt bij de Deen Philip Nielsen, die een etappe won in dezelfde ronde van Mexico. Hij werd echter vrijgesproken en hoewel het WADA aanvankelijk protest aantekende tegen de beslissing, lieten ze het er uiteindelijk bij zitten en kan Nielsen zonder smet op zijn blazoen doorfietsen. Twee identieke zaken met twee compleet verschillende beslissingen.


Nu, anderhalf jaar later, was er weer een groot sportevenement in Mexico, het wereldkampioenschap voetbal voor jongens tot 17 jaar. Mexico won het kampioenschap door in de finale Uruguay te kloppen. Nu blijkt na een paar maanden dat meer dan 100 spelers op dat toernooi positief zijn bevonden op clembuterol. In wielertermen: er is een groot dopingnetwerk opgerold nu meer dan 100 man betrapt is op het gebruik van clembuterol.  De FIFA wuift dergelijke retoriek weg met de opmerking dat het een gezondheidsprobleem is, en geen dopingprobleem en ook het WADA onderneemt geen actie. 


Ik vraag me in dit soort gevallen toch wel af wat Alessandro Colo te zeggen heeft over de zaak. Het feit dat hij volgens het WADA zelf verantwoordelijk was voor wat hij eet en drinkt, heeft misschien zijn carrière gesloopt. Een jonge talentvolle sportman die misschien nooit meer aan de bak komt omdat Mexicaanse boeren hun beesten voor meer geld willen verkopen, dat gaat er niet in, wat mij betreft. Ik ben dan ook blij dat de Deense wielerbond en de FIFA wel menselijke maat toepassen op dit soort kwesties. Nielsen rijdt tegenwoordig bij Team Christina Watches in Denemarken en zal waarschijnlijk inmiddels wel begrijpen dat hij nooit de Tour zal winnen, die 100 voetballers keren met misschien wat schrik huiswaarts, maar Colo heeft het stigma van een bedrieger.


Natuurlijk is een sportman tot op zekere hoogte zélf verantwoordelijkheid voor wat hij binnenkrijgt, maar dan moet je geen sportevenementen organiseren in landen waar normale consumptie van normale voedingsmiddelen (rundvlees) tot een "dopingvergrijp" leidt. Het is de verantwoordelijkheid van de organisatie - en die neem ik dan breed, dus inclusief sportbonden en het WADA - om ervoor te zorgen dat sporters zich geen zorgen hoeven te maken om als Colo te eindigen. Zet een chaperone neer bij de voedselleveranciers van de ploeg om te kijken of de voeding geen gekke stoffen bevat, laat je overtuigen door wetenschappelijke bewijzen dat iemand onschuldig is. 


Het is niet in de geest van de sport om slachtoffers te straffen. De Mexicaanse voetballertjes kozen - letterlijk - eieren voor hun geld en besloten geen vlees te eten omdat ze het risico niet wilden nemen per ongeluk iets binnen te krijgen. Dit is te ziek voor woorden.


Daarnaast, wat is er mis met gelijke monniken, gelijke kappen? Als Colo een klootschieter uit Tadzjikistan was, of een Deense wielrenner of Italiaanse voetballer, was hij veilig. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten