De samenleving ontwikkelt zich volgens de minister in een richting die we niet willen omdat gezagsdragers niet meer worden gerespecteerd. Alle mensen rondom de leraar en de adjunct-directeur moeten bij zichzelf te rade gaan om erachter te komen hoe deze ontwikkeling kan worden tegengegaan. De gebeurtenissen in Nieuwegein worden geplaatst in het kader van de kwestie "geweld tegen mensen met een publieke taak" die de afgelopen jaren steeds meer onder het voetlicht wordt gebracht.
Eén ding valt me wel heel erg op in dit verhaal: de eenzijdige berichtgeving. Wanneer je op Google zoekt naar "van bijsterveld nieuwegein mishandeling" of je zoekt naar "nieuwegein" op NOS.nl (want waar ik op Google naar zocht, dat levert geen resultaten op bij de NOS), dan krijg ik bijna geen enkel tegengeluid te horen. Het enige dat ik kon vinden was een audiostukje waar de vader van de jongen aan het woord komt.
De leraar moet zijn gezag kunnen uitoefenen en de mensen rondom de leraar moeten zich dat aantrekken. Waar blijft de leraar? Wat moet hij met deze ontwikkelingen? Is er sprake van mishandeling geweest? Het gaat er mij niet eens om wie het er bij het rechte lijn had, maar de minister zou het gezag van de rechter moeten accepteren. Er is aangifte gedaan, of we dat nu willen of niet. Er is dus iemand die meent onrechtmatig te zijn behandeld door deze man. Het is niet aan de minister om te bepalen of dat een zorgelijke ontwikkeling is, of dat het een zorgelijke ontwikkeling is dat een aangifte gevolgd wordt door een arrestatie.
Respectloosheid is een deel van het probleem, als je er een maatschappelijk verhaal van wilt maken. Nederland is anders dan de jaren '60, '70 en '80 toen de nu leidende politici in de klas zaten. Dat vergt ook andere leiderschapstypes. Dat geldt niet alleen voor leraren. Gezag is niet iets dat je aan iemand hangt. Dat is "macht". Macht kun je krijgen. Gezag kun je alleen verdienen door te laten zien dat je daarvoor in aanmerking komt. Toen ik op het Stedelijk Gymnasium in Breda zat, fietste ik dagelijks 20 kilometer heen en 20 kilometer terug. Eén dag kwam ik thuis en zat mijn moeder te huilen nadat ze de huid was volgescholden door een omhooggevallen figuur wiens naam ik me nog heel goed kan herinneren (omdat ik niet mee ging naar Rome). Ik ben toen teruggefietst om de school heel duidelijk te maken dat dit niet acceptabel was en ik heb omdat deze man nooit zijn excuses had aangeboden, hem geen hand gegeven bij mijn diploma-uitreiking. Omdat hij te min voor me was.
In de trein lopen ook conducteurs rond die soms hun dag niet hebben en passagiers lopen af te snauwen, bij de politie worden ook soms omgangsvormen gebezigd die niet als netjes en respectvol hoeven te worden aangemerkt. Is dat een reden om geweld toe te passen? Ik denk het niet. Zo is het andersom ook niet. Minister Van Bijsterveld zou heer veel zorgvuldiger in moeten zijn en niet over respect moeten reppen als het onderzoek niet is afgerond. Als het mishandeling is, is dat net zo erg. Ik zeg niet dat de adjunct-directeur zijn boekje te buiten is gegaan. Sterker nog, ik vermoed van niet, maar er is aangifte tegen hem gedaan voor mishandeling. Dat moet serieus genomen worden. Mevrouw Van Bijsterveld, of u het nu wilt of niet, dit is hoe de rechtstaat werkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten