Eens in de zoveel tijd is er een politieke discussie over de status van deze of gene individuele persoon. Nu kwam negen jaar geleden de Angolees Mauro Manuel naar Nederland. Hij was toen negen jaar en viel onder de reglementen voor de omgang met Alleenstaande Minderjarige Vreemdelingen (AMV's). Dit houden in dat de AMV een tijdelijke verblijfsvergunning krijgt om dan vervolgens op achttienjarige leeftijd het land uit getrapt te worden, terug naar waar hij vandaan komt. Mauro is tegenwoordig 18, dus de uitzetting hangt boven zijn hoofd. Begrijpelijkerwijs heeft hij daar geen behoefte aan. Na bijna de helft van zijn leven in Nederland te zitten, de taal vloeiend te spreken en hier naar school te gaan, is Angola simpelweg zijn land niet meer. Mauro is een Nederlander uit Angola, geen Angolees die in Nederland woont. Hij is hier opgegroeid.
Dat Mauro gewoon in Nederland moet blijven, lijkt mij duidelijk. Het is inhumaan om iemand naar een land te trappen waar hij niets te zoeken heeft. Dit is echter niet het onderwerp van dit bericht. De vraag die gesteld zou moeten worden is niet "moeten we Mauro nu terugsturen?" De vraag is hoe het kan dat we niet eerder op het idee gekomen zijn om deze vraag te moeten stellen. Wanneer je iemand een tijdelijke verblijfsvergunning geeft van negen jaar en je hebt het over een kind van negen, dan wéét je dat dit probleem zich later zal tonen. Dan weet je dat het onzinnig is om Angola "terug" te noemen, dat je een leven verwoest door hem eruit te trappen en dat je de hoon van heel Nederland over je heen krijgt.
Negen jaar geleden kwam een jongentje aan in Nederland en meldde zich bij de Immigratie en Naturalisatie Dienst. Daar zal eenvoudig zijn geconstateerd dat dit een AMV'er was en dus die tijdelijke verblijfsvergunning uitgegeven moest worden. Zo is het kennelijk ook gebeurd, want Mauro is in de volgende jaren naar school gegaan en heeft hier iets opgebouwd. Nu hij achttien is, is hij geen Alleenstaande Minderjarige Vreemdeling meer, dus moet ie eruit.
Dit is een typisch voorbeeld van oogkleppengedrag dat bij ons in de politiek zo vaak voorkomt. Inderdaad is Mauro geen minderjarige meer, maar het valt ook af te vragen of de V nog wel op zijn plaats is. Is Mauro nog wel een vreemdeling? Is Mauro niet gewoon een AM'er, Alleenstaande Meerderjarige, zoals ik? Het feit dat ik in Nederland geboren ben en hij in Angola, dat maakt niets uit.
zondag 30 oktober 2011
zaterdag 29 oktober 2011
Het World Tour sporting criterion puntensysteem
In de strijd voor de plekken in de World Tour, de hoogste divisie van het internationale topwielrennen, de Champions League, so to say, zijn de afgelopen tijd een hoop ontwikkelingen geweest. Dat is niet nieuw en dat is niet bijzonder. Volgend jaar zal het niet anders zijn en vorig jaar was het ook niet anders. Team HTC Highroad, de beste ploeg van de wereld wat aantallen overwinningen betreft, valt uiteen, Team Geox, met de winnaar van de Vuelta, gaat misschien een herstart maken na het afhaken van de hoofdsponsor en twee van de beste klassementsrennersploegen die er zijn, die gaan fuseren tot één ploeg.
Eén van de renners die bij deze samensmelting buiten de boot is gevallen, is Geoffroy Lequatre. Hij was als "knecht" in dienst bij Team Radioshack en omdat een ploeg maar één selectie mag hebben, zal de helft van de selecties van Radioshack en Leopard Trek naar een andere ploeg moeten zoeken. Lequatre koos snel eieren voor zijn geld en vertrok naar een kleine Franse ploeg. Vele anderen van de twee grote ploegen gaan ook hun eigen weg.
In het wielrennen is ook een soort transfersysteem. Renners nemen de punten die zij de afgelopen jaren hebben gescoord mee naar hun nieuwe ploegen. Met een hoop gedoe kom je dan uit op een ranglijst die nergens beschikbaar is, maar die dus gebaseerd is op punten van de renners die bij elkaar opgeteld zijn.
Wat is nu het probleem? Wielrennen is een teamsport, net als voetbal of waterpolo en het enige criterium om te bepalen hoe sterk een ploeg is, betreft hoeveel overwinningen en ereplaatsen individuele renners hebben behaald. Dat klinkt logisch, maar dat is eigenlijk niet anders dan een criterium dat plaatsing voor de Champions League in het voetbal zou bepalen op basis van het aantal gescoorde doelpunten van selectiespelers in de afgelopen jaren. In het voetbal zou dat neerkomen op een selectie vol spitsen. De topscorer van Oezbekistan en die van Sierra Leone worden onbetaalbaar en een geniale middenvelder die zelden scoort, het type Pirlo of Dunga, wordt niets meer waard waar het gaat om plaatsing voor het kampioenenbal.
Eén van de renners die bij deze samensmelting buiten de boot is gevallen, is Geoffroy Lequatre. Hij was als "knecht" in dienst bij Team Radioshack en omdat een ploeg maar één selectie mag hebben, zal de helft van de selecties van Radioshack en Leopard Trek naar een andere ploeg moeten zoeken. Lequatre koos snel eieren voor zijn geld en vertrok naar een kleine Franse ploeg. Vele anderen van de twee grote ploegen gaan ook hun eigen weg.
In het wielrennen is ook een soort transfersysteem. Renners nemen de punten die zij de afgelopen jaren hebben gescoord mee naar hun nieuwe ploegen. Met een hoop gedoe kom je dan uit op een ranglijst die nergens beschikbaar is, maar die dus gebaseerd is op punten van de renners die bij elkaar opgeteld zijn.
Wat is nu het probleem? Wielrennen is een teamsport, net als voetbal of waterpolo en het enige criterium om te bepalen hoe sterk een ploeg is, betreft hoeveel overwinningen en ereplaatsen individuele renners hebben behaald. Dat klinkt logisch, maar dat is eigenlijk niet anders dan een criterium dat plaatsing voor de Champions League in het voetbal zou bepalen op basis van het aantal gescoorde doelpunten van selectiespelers in de afgelopen jaren. In het voetbal zou dat neerkomen op een selectie vol spitsen. De topscorer van Oezbekistan en die van Sierra Leone worden onbetaalbaar en een geniale middenvelder die zelden scoort, het type Pirlo of Dunga, wordt niets meer waard waar het gaat om plaatsing voor het kampioenenbal.
vrijdag 28 oktober 2011
Onlineseks en het blauw verven van een tuinhek
'Onlineseks tiener illegaal,' kopte Spits vanmorgen. De krant parafraseert hiermee Justine Pardoen, hoofdredacteur van Ouders Online. Zij geeft aan dat het Verdrag van Lanzarote ervoor zorgt dat onschuldige seksueel geëxperimenteer van tieners wordt gecriminaliseerd. Op basis van dit Europees verdrag is per 1 juli 2011 artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht aangepast. De wet is nu strikter wat betreft kinderporno en dat is goed, maar Pardoen stelt dat deze wet ervoor zal zorgen dat de kinderen die je wilt beschermen voor het leven getekend raken, want het verspreiden van erotische afbeeldingen en video's van kinderen, ook van jezelf naar je vriend of vriendin, levert een notitie bij je naam op, zelfs als vrijspraak volgt.
Het Verdrag van Lanzarote is vrij duidelijk over de definitie van kinderporno:
Twee jongeren van 17 jaar hebben al seks gehad met elkaar (dat mag al vanaf je 12e) en nu eentje van hen een aantal maanden naar Australië gaat om kangoeroes te zien, voelen ze de behoefte om elkaar erotische foto's en video's te sturen. Dat is volstrekt onschuldig, maar de definitie van kinderporno in het verdrag neemt dit mee en ook in de nieuwe versie van artikel 240b zitten deze misdadigers fout:
Het Verdrag van Lanzarote is vrij duidelijk over de definitie van kinderporno:
2 For the purpose of the present article, the term “child pornography” shall mean any material that visually depicts a child engaged in real or simulated sexually explicit conduct or any depiction of a child’s sexual organs for primarily sexual purposes.Kortom, altijd als er een bloot of sexueel handelend kind te zien is en de bedoeling van de afbeelding is om sexuele opwinding te bewerkstelligen, dan is dat kinderporno. Ik vind dit een hele ruime definitie, want het spreekt over alle afbeeldingen van dit type terwijl er wel degelijk een hoop uit te filteren zijn.
Twee jongeren van 17 jaar hebben al seks gehad met elkaar (dat mag al vanaf je 12e) en nu eentje van hen een aantal maanden naar Australië gaat om kangoeroes te zien, voelen ze de behoefte om elkaar erotische foto's en video's te sturen. Dat is volstrekt onschuldig, maar de definitie van kinderporno in het verdrag neemt dit mee en ook in de nieuwe versie van artikel 240b zitten deze misdadigers fout:
1 Met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft degene die een afbeelding - of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding - van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreidt, openlijk tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of in bezit heeft.
woensdag 26 oktober 2011
Saïf al-Islam en zijn rechten
Vandaag kwamen twee van de twee bekendste zonen van Muammar Khadaffi in het nieuws. de politicus-zoon Saïf al-Islam zou zich vrijwillig met een kopstuk van de inlichtingendienst willen melden bij het Internationaal Strafhof in Den Haag en voetbalzoon Saadi veroordeelde de dood van zijn vader en broer Mutassim, een week geleden, scherp. Deze feiten staan in verband met elkaar.
Waar Saïf ongetwijfeld naar op zoek is, zijn twee dingen: veiligheid in fysieke zin, maar bovenal een podium om een zijn verhaal te doen. Hij zal ongetwijfeld weten dat hij zich begeeft in het hol van de leeuw, maar weet dat hij een kans heeft, want hij kan een aantal punten maken. Zo kan hij eenvoudig roepen dat grote delen van de internationale gemeenschap de resolutie 1973 van de VN Veiligheidsraad niet hebben nageleefd.
Dit is een probleem voor de tegenstanders van het régime van Khadaffi, want een rechter zal vermoedelijk best eens gevoelig kunnen zijn voor deze zwakke plek in de westerse kant. Uiteraard is het geen kwestie die de juistheid van het handelen van de Khadaffi's en hun aanhangers goedpraat, maar zo werkt de rechtspraak meestal ook niet. Het gaat erom dat de regels strikt worden nageleefd. Zo kan worden gesteld dat de regering een staakt-het-vuren heeft uitgeroepen zoals van hen geëist werd. Dat hebben zij immers aangekondigd. De resolutie zei niets over wie de good guys zijn in het conflict en dus kún je het allemaal zien als een aanvalsoorlog van rebellen tegen een soevereine staat.
Waar Saïf ongetwijfeld naar op zoek is, zijn twee dingen: veiligheid in fysieke zin, maar bovenal een podium om een zijn verhaal te doen. Hij zal ongetwijfeld weten dat hij zich begeeft in het hol van de leeuw, maar weet dat hij een kans heeft, want hij kan een aantal punten maken. Zo kan hij eenvoudig roepen dat grote delen van de internationale gemeenschap de resolutie 1973 van de VN Veiligheidsraad niet hebben nageleefd.
Dit is een probleem voor de tegenstanders van het régime van Khadaffi, want een rechter zal vermoedelijk best eens gevoelig kunnen zijn voor deze zwakke plek in de westerse kant. Uiteraard is het geen kwestie die de juistheid van het handelen van de Khadaffi's en hun aanhangers goedpraat, maar zo werkt de rechtspraak meestal ook niet. Het gaat erom dat de regels strikt worden nageleefd. Zo kan worden gesteld dat de regering een staakt-het-vuren heeft uitgeroepen zoals van hen geëist werd. Dat hebben zij immers aangekondigd. De resolutie zei niets over wie de good guys zijn in het conflict en dus kún je het allemaal zien als een aanvalsoorlog van rebellen tegen een soevereine staat.
donderdag 20 oktober 2011
Leaders vs. Those Who Lead
Leider zijn is makkelijk. Alles wat je hoeft te hebben, is iemand die bereid is je die positie te geven. Dan ben je de baas en kun je tegen mensen zeggen wat ze moeten doen. Dat geldt overal. In het bedrijfsleven, in de academische wereld (waar je dan wel veel gepresteerd moet hebben), in de politiek, in sportploegen. Iets of iemand bepaalt wie de leider is en die heeft een streepje voor en heeft het recht en de verplichting om te bepalen of we linksaf of rechtsaf gaan. Dan noemen ze je manager, of aanvoerder, of (fractie)voorzitter (die wordt tegenwoordig ook vaak "aanvoerder" genoemd).
Leiders hebben een positie. Het hoeven zeker geen inspirerende personen te zijn en als puntje bij paaltje komt, blijken het soms bijna gewone mensen te zijn. Aanvoerders gaan over de schreef, bij de PvdA maken de leiders zich bijna dagelijks belachelijk en managers stampen slechte beslissingen erdoor "omdat ik de baas ben".
Simon Sinek gaf in 2009 een interessante lezing voor TEDx Puget Sound in Seattle. Hij legt heel duidelijk de distinctie tussen leiders en zij die leiden, in alle betekenissen van het woord. Waarom je wel een MP3-speler koopt van Apple en niet van Dell, omdat Dell een "computerfabrikant" is en Apple kennelijk niet. Volgens Simon koop je niet zozeer produkten, maar koop je het idee erachter. Je koopt het feit dat Apple innovatie ademt, je stemt op de SGP omdat je het met de uitgangspunten eens bent, Martin Luther King kreeg een heel plein vol omdat mensen in hetzelfde geloofden.
Interessant om te zien dat dingen soms helemaal niet ingewikkeld hoeven te zijn.
Leiders hebben een positie. Het hoeven zeker geen inspirerende personen te zijn en als puntje bij paaltje komt, blijken het soms bijna gewone mensen te zijn. Aanvoerders gaan over de schreef, bij de PvdA maken de leiders zich bijna dagelijks belachelijk en managers stampen slechte beslissingen erdoor "omdat ik de baas ben".
Simon Sinek gaf in 2009 een interessante lezing voor TEDx Puget Sound in Seattle. Hij legt heel duidelijk de distinctie tussen leiders en zij die leiden, in alle betekenissen van het woord. Waarom je wel een MP3-speler koopt van Apple en niet van Dell, omdat Dell een "computerfabrikant" is en Apple kennelijk niet. Volgens Simon koop je niet zozeer produkten, maar koop je het idee erachter. Je koopt het feit dat Apple innovatie ademt, je stemt op de SGP omdat je het met de uitgangspunten eens bent, Martin Luther King kreeg een heel plein vol omdat mensen in hetzelfde geloofden.
Interessant om te zien dat dingen soms helemaal niet ingewikkeld hoeven te zijn.
woensdag 19 oktober 2011
The Elder Scrolls V - Skyrim
Een paar maanden geleden heb ik gedaan wat ik nog nóóit had gedaan: ik heb een computerspel ge-prebought, of hou ze dat ook noemen. Op Steam werd het maanden voor de releasedatum van 11-11-11 al verkocht en ik heb het spel gelijk aangeschaft. Ik heb het over het spel The Elder Scrolls V - Skyrim, een roleplaying game of RPG.
Nu ben ik helemaal niet iemand die dagenlang achter een computerspelletje zit. World of Warcraft heb ik misschien twee of drie keer gezien en nog nooit gespeeld, een aantal jaren geleden heb ik een tijdje Runescape gespeeld, maar dat gaat ook vervelen. Geloof het of niet, maar mensen zitten daar dag-in-dag-uit op koeien in te hakken, huiden naar de leerlooier te brengen, naald en draad kopen, schoenen in elkaar stikken en die verkopen bij tientallen. Voor iemand als ik gaat dat snel vervelen.
De afgelopen weken ben ik een beetje aan het klooien met Lord of the Rings Online. Dat is ook wel entertaining, daar niet van, maar eigenlijk is in dit genre maar één serie die ik echt goed vind. Dat is de Elder Scrolls-serie. zo'n 10 jaar geleden (kan ook best negen of elf zijn) zag ik een spel in de winkel liggen met een aantal lyrische kritieken erop geplakt. "Dit wordt vuurwerk!" en "Legendarisch" om precies te zijn. Dat was Morrowind, deel 3 van de serie. Delen 1 en 2 (Arena en Daggerfall) heb ik niet gespeeld.
Ik kende uit het genre wel wat games, zoals Diablo, Baldur's Gate en Dungeon Siege, maar zijn niet interessant genoeg. Dat zit hem in het feit dat er een vast stramien is waarbinnen je moet spelen. Er is een verhaal en dat volg je. Via dat verhaal bereik je verschillende plekken in de verder wel leuk bedachte wereld. In Morrowind was het aan de speler om te bepalen wat hij doet. Afhankelijk van wat voor soort mannetje je bent (Ork, een Elfensoort, Imperial, Redguard, Kajit etc.) heb je bepaalde mogelijkheden, maar het is aan de speler of hij een Dark Lord is of de Grote Held. Of dat hij parelvisser wordt, want dat kan ook.
Vorig jaar heb ik een tijd heel veel plezier gehad met versie vier, Oblivion, waar ik zowel vampier als good guy was. Dat was lastig, want ik moest 's nachts buiten rondlopen, want kon niet tegen zonlicht en 's nachts zijn de winkels dicht. Gelukkig kon in een geneesmiddel vinden en heeft de heks me goed geholpen. Verder was het een gedetailleerde wereld, veel meer nog dan Morrowind, met idyllische en naargeestige locaties.
Over een paar weken komt versie 5 uit, Skyrim. Ik heb hem dus maanden geleden al gekocht en heb er volgens mij gratis een of andere helm bij gekregen ofzo. Vanmiddag kwam ik onderstaand (één maand oude) filmpje tegen op internet. Ik begin een beetje zenuwachtig te worden. Ik verwacht er heel veel van. Met name omdat ze iets schijnen te hebben bedacht waardoor je je handen los van elkaar kunt bewegen. Ik ben benieuwd of dat werkt.
Filmpje
Disclaimer: ik heb geen aandelen in deze tent.
Nu ben ik helemaal niet iemand die dagenlang achter een computerspelletje zit. World of Warcraft heb ik misschien twee of drie keer gezien en nog nooit gespeeld, een aantal jaren geleden heb ik een tijdje Runescape gespeeld, maar dat gaat ook vervelen. Geloof het of niet, maar mensen zitten daar dag-in-dag-uit op koeien in te hakken, huiden naar de leerlooier te brengen, naald en draad kopen, schoenen in elkaar stikken en die verkopen bij tientallen. Voor iemand als ik gaat dat snel vervelen.
De afgelopen weken ben ik een beetje aan het klooien met Lord of the Rings Online. Dat is ook wel entertaining, daar niet van, maar eigenlijk is in dit genre maar één serie die ik echt goed vind. Dat is de Elder Scrolls-serie. zo'n 10 jaar geleden (kan ook best negen of elf zijn) zag ik een spel in de winkel liggen met een aantal lyrische kritieken erop geplakt. "Dit wordt vuurwerk!" en "Legendarisch" om precies te zijn. Dat was Morrowind, deel 3 van de serie. Delen 1 en 2 (Arena en Daggerfall) heb ik niet gespeeld.
Ik kende uit het genre wel wat games, zoals Diablo, Baldur's Gate en Dungeon Siege, maar zijn niet interessant genoeg. Dat zit hem in het feit dat er een vast stramien is waarbinnen je moet spelen. Er is een verhaal en dat volg je. Via dat verhaal bereik je verschillende plekken in de verder wel leuk bedachte wereld. In Morrowind was het aan de speler om te bepalen wat hij doet. Afhankelijk van wat voor soort mannetje je bent (Ork, een Elfensoort, Imperial, Redguard, Kajit etc.) heb je bepaalde mogelijkheden, maar het is aan de speler of hij een Dark Lord is of de Grote Held. Of dat hij parelvisser wordt, want dat kan ook.
Vorig jaar heb ik een tijd heel veel plezier gehad met versie vier, Oblivion, waar ik zowel vampier als good guy was. Dat was lastig, want ik moest 's nachts buiten rondlopen, want kon niet tegen zonlicht en 's nachts zijn de winkels dicht. Gelukkig kon in een geneesmiddel vinden en heeft de heks me goed geholpen. Verder was het een gedetailleerde wereld, veel meer nog dan Morrowind, met idyllische en naargeestige locaties.
Over een paar weken komt versie 5 uit, Skyrim. Ik heb hem dus maanden geleden al gekocht en heb er volgens mij gratis een of andere helm bij gekregen ofzo. Vanmiddag kwam ik onderstaand (één maand oude) filmpje tegen op internet. Ik begin een beetje zenuwachtig te worden. Ik verwacht er heel veel van. Met name omdat ze iets schijnen te hebben bedacht waardoor je je handen los van elkaar kunt bewegen. Ik ben benieuwd of dat werkt.
Filmpje
Disclaimer: ik heb geen aandelen in deze tent.
dinsdag 18 oktober 2011
Twee manieren om me hetzelfde om te gaan
Eind april 2010 vond de Vuelta Mexico Telmex plaats, de grote wielerronde van Mexico. Er stond daar geen wereldtop aan de start en voor renners buiten Mexico kan dit moeilijk een groot doel zijn geweest. De bekendste ploeg die aanwezig was, was de ISD-Neri ploeg, van Giovanni Visconti, die zelf niet aanwezig was. Vier Oekraïners en vier Italianen (ISD-Neri was destijds een half-half-ploeg) stonden aan de start, waaronder de 23-jarige Alessandro Colo. Aardige renner, klimmer, nog geen hoogvlieger, maar nog erg jong, dus voor hem was de trip naar Mexico een mogelijkheid om ervaring op te doen. Dat gebeurde ook.
In de vierde etappe finishte Colo als zevende en in het eindklassement werd hij als 16e geklasseerd op een kleine vier minuten van Oscar Sevilla. Prima resultaat, tot er iets werd ontdekt in zijn bloed. Clembuterol. Colo's uitslag werd doorgestreept en nu pronkt een Oekraiense ploeggenoot van hem met de 16e plaats. Colo liet het er niet bij zitten en huurde specialisten in om te bewijzen dat hij geen doping had gebruikt, maar de stof via besmet vlees binnen zou hebben gekregen. Hij slaagde erin de autoriteiten te overtuigen van het feit dat hij onschuldig was, maar werd toch voor een jaar geschorst, maar "because the WADA [het Wereld Anti Doping Agendschap] code deems that athletes are ultimately responsible for what they eat and drink, his ban can only been reduced by half, from two years to one."
Een tijd later werd hetzelfde probleem ontdekt bij de Deen Philip Nielsen, die een etappe won in dezelfde ronde van Mexico. Hij werd echter vrijgesproken en hoewel het WADA aanvankelijk protest aantekende tegen de beslissing, lieten ze het er uiteindelijk bij zitten en kan Nielsen zonder smet op zijn blazoen doorfietsen. Twee identieke zaken met twee compleet verschillende beslissingen.
Nu, anderhalf jaar later, was er weer een groot sportevenement in Mexico, het wereldkampioenschap voetbal voor jongens tot 17 jaar. Mexico won het kampioenschap door in de finale Uruguay te kloppen. Nu blijkt na een paar maanden dat meer dan 100 spelers op dat toernooi positief zijn bevonden op clembuterol. In wielertermen: er is een groot dopingnetwerk opgerold nu meer dan 100 man betrapt is op het gebruik van clembuterol. De FIFA wuift dergelijke retoriek weg met de opmerking dat het een gezondheidsprobleem is, en geen dopingprobleem en ook het WADA onderneemt geen actie.
Ik vraag me in dit soort gevallen toch wel af wat Alessandro Colo te zeggen heeft over de zaak. Het feit dat hij volgens het WADA zelf verantwoordelijk was voor wat hij eet en drinkt, heeft misschien zijn carrière gesloopt. Een jonge talentvolle sportman die misschien nooit meer aan de bak komt omdat Mexicaanse boeren hun beesten voor meer geld willen verkopen, dat gaat er niet in, wat mij betreft. Ik ben dan ook blij dat de Deense wielerbond en de FIFA wel menselijke maat toepassen op dit soort kwesties. Nielsen rijdt tegenwoordig bij Team Christina Watches in Denemarken en zal waarschijnlijk inmiddels wel begrijpen dat hij nooit de Tour zal winnen, die 100 voetballers keren met misschien wat schrik huiswaarts, maar Colo heeft het stigma van een bedrieger.
Natuurlijk is een sportman tot op zekere hoogte zélf verantwoordelijkheid voor wat hij binnenkrijgt, maar dan moet je geen sportevenementen organiseren in landen waar normale consumptie van normale voedingsmiddelen (rundvlees) tot een "dopingvergrijp" leidt. Het is de verantwoordelijkheid van de organisatie - en die neem ik dan breed, dus inclusief sportbonden en het WADA - om ervoor te zorgen dat sporters zich geen zorgen hoeven te maken om als Colo te eindigen. Zet een chaperone neer bij de voedselleveranciers van de ploeg om te kijken of de voeding geen gekke stoffen bevat, laat je overtuigen door wetenschappelijke bewijzen dat iemand onschuldig is.
Het is niet in de geest van de sport om slachtoffers te straffen. De Mexicaanse voetballertjes kozen - letterlijk - eieren voor hun geld en besloten geen vlees te eten omdat ze het risico niet wilden nemen per ongeluk iets binnen te krijgen. Dit is te ziek voor woorden.
Daarnaast, wat is er mis met gelijke monniken, gelijke kappen? Als Colo een klootschieter uit Tadzjikistan was, of een Deense wielrenner of Italiaanse voetballer, was hij veilig.
In de vierde etappe finishte Colo als zevende en in het eindklassement werd hij als 16e geklasseerd op een kleine vier minuten van Oscar Sevilla. Prima resultaat, tot er iets werd ontdekt in zijn bloed. Clembuterol. Colo's uitslag werd doorgestreept en nu pronkt een Oekraiense ploeggenoot van hem met de 16e plaats. Colo liet het er niet bij zitten en huurde specialisten in om te bewijzen dat hij geen doping had gebruikt, maar de stof via besmet vlees binnen zou hebben gekregen. Hij slaagde erin de autoriteiten te overtuigen van het feit dat hij onschuldig was, maar werd toch voor een jaar geschorst, maar "because the WADA [het Wereld Anti Doping Agendschap] code deems that athletes are ultimately responsible for what they eat and drink, his ban can only been reduced by half, from two years to one."
Een tijd later werd hetzelfde probleem ontdekt bij de Deen Philip Nielsen, die een etappe won in dezelfde ronde van Mexico. Hij werd echter vrijgesproken en hoewel het WADA aanvankelijk protest aantekende tegen de beslissing, lieten ze het er uiteindelijk bij zitten en kan Nielsen zonder smet op zijn blazoen doorfietsen. Twee identieke zaken met twee compleet verschillende beslissingen.
Nu, anderhalf jaar later, was er weer een groot sportevenement in Mexico, het wereldkampioenschap voetbal voor jongens tot 17 jaar. Mexico won het kampioenschap door in de finale Uruguay te kloppen. Nu blijkt na een paar maanden dat meer dan 100 spelers op dat toernooi positief zijn bevonden op clembuterol. In wielertermen: er is een groot dopingnetwerk opgerold nu meer dan 100 man betrapt is op het gebruik van clembuterol. De FIFA wuift dergelijke retoriek weg met de opmerking dat het een gezondheidsprobleem is, en geen dopingprobleem en ook het WADA onderneemt geen actie.
Ik vraag me in dit soort gevallen toch wel af wat Alessandro Colo te zeggen heeft over de zaak. Het feit dat hij volgens het WADA zelf verantwoordelijk was voor wat hij eet en drinkt, heeft misschien zijn carrière gesloopt. Een jonge talentvolle sportman die misschien nooit meer aan de bak komt omdat Mexicaanse boeren hun beesten voor meer geld willen verkopen, dat gaat er niet in, wat mij betreft. Ik ben dan ook blij dat de Deense wielerbond en de FIFA wel menselijke maat toepassen op dit soort kwesties. Nielsen rijdt tegenwoordig bij Team Christina Watches in Denemarken en zal waarschijnlijk inmiddels wel begrijpen dat hij nooit de Tour zal winnen, die 100 voetballers keren met misschien wat schrik huiswaarts, maar Colo heeft het stigma van een bedrieger.
Natuurlijk is een sportman tot op zekere hoogte zélf verantwoordelijkheid voor wat hij binnenkrijgt, maar dan moet je geen sportevenementen organiseren in landen waar normale consumptie van normale voedingsmiddelen (rundvlees) tot een "dopingvergrijp" leidt. Het is de verantwoordelijkheid van de organisatie - en die neem ik dan breed, dus inclusief sportbonden en het WADA - om ervoor te zorgen dat sporters zich geen zorgen hoeven te maken om als Colo te eindigen. Zet een chaperone neer bij de voedselleveranciers van de ploeg om te kijken of de voeding geen gekke stoffen bevat, laat je overtuigen door wetenschappelijke bewijzen dat iemand onschuldig is.
Het is niet in de geest van de sport om slachtoffers te straffen. De Mexicaanse voetballertjes kozen - letterlijk - eieren voor hun geld en besloten geen vlees te eten omdat ze het risico niet wilden nemen per ongeluk iets binnen te krijgen. Dit is te ziek voor woorden.
Daarnaast, wat is er mis met gelijke monniken, gelijke kappen? Als Colo een klootschieter uit Tadzjikistan was, of een Deense wielrenner of Italiaanse voetballer, was hij veilig.
maandag 17 oktober 2011
Ik kan nog lang mee
Een maand geleden was de Vuelta a España en dat was naast de verrassende overwinning voor Juan José Cobo waar ik het al eerder over gehad heb, de doorbraak van een aantal jonge renners en de definitieve streep onder de imposante carrière van Carlos Sastre. Sastre is namelijk 36 jaar en de sleet zit er duidelijk op in zijn carrière. Misschien is dit wel het typische voorbeeld van iets te lang doorgaan. De nieuwe sterren hebben al een naam, met ritzeges in de Vuelta, om maar een paar voorbeelden te noemen. Zolang Aubrey de Grey onze lichamen niet eeuwig jong kan houden, is die de gang voor topsporters. Er is immers maar een enkeling die aan de top kan stoppen.
Toen ik 20 jaar geleden op de basisschool in Oisterwijk zat, had onze klas een leraar die in Bangladesh was geweest en daar vaak over vertelde. Mijn leraar is niet meer onder ons, maar de dia's die hij toen liet zien, wel. We leerden van hem over het Boedhisme en over de overstromingen van de Heilige Rivier en over het feit dat Bangladesh één van de dichtstbevolkte landen ter wereld is. Hij nam brieven mee van schoolkinderen die Kishuara Kumkum heetten en vertelde over de hoogste bergen van de planeet.
Details zijn me hiervan na al die tijd ontgaan, maar ik kan me wel iets anders herinneren. Mijn leraar vertelde dat hij getuigen was van een volleybalwedstrijd ergens in Bangladesh of India. Twee teams sloegen een bal over en weer over een net, zoals bij elke volleybalwedstrijd (behalve wij in de gymles, want het ballen over het net krijgen was maar voor een paar kinderen weggelegd). Hij eindigde zijn verhaal met de uitslag. 3-1. Voor de mensen boven de 90 jaar.
Pietro Vierchowod speelde 10 dagen na zijn 41e verjaardag zijn laatste wedstrijd in de Serie A, waarin hij rood kreeg. Queen Elisabeth gaf in 2001 de op 5 Olympische spelen met goud bekroonde roeikampioen Steve Redgrave een lintje voor zijn verdiensten. Eerder dit jaar won Jeannie Longo op 52-jarige leeftijd haar achtenvijftigste Franse titel op de racefiets, kondigde Edwin van der Sar(40) zijn afscheid aan en tekent Jens Voigt voor nóg een jaar als wielerprof.
Mensen met een leeftijd tussen de 38 en 52 jaar zijn oud in de topsport. Dit zijn de mensen die mij het gevoel geven nog heel jong te zijn in een wereld waarin ik niet meer in aanmerking kom voor de jongerentrui, waarin het Nederlands elftal op een enkeling na (die dan als oud bekend staan) jonger is dan ik. Er zijn nog een hoop sportieve doelen die ik hoop waar te kunnen maken. Ik wil een hoop cols, passo's en alto's beklimmen en streef ernaar ooit een echte triatlon te volbrengen. Er zijn wel eens momenten waarop ik me afvraag of ik niet onderhand moet beginnen. En dan kijk ik dit filmpje en weet dat het nog wel kan:
Nu zat ik net een beetje rond te kijken naar nieuws op internet. Wat ik tegen kwam, zet ook al deze wereldtoppers in hun hemd, want Fauja Singh, compleet met tulband, liep afgelopen zondag de Toronto marathon uit. Hij werd allerlaatste, úren na de winnaar. Tot zover: "dat kan ik ook wel". Maar dan: hij is 100 jaar oud. Dat is bijna vier keer zo oud als ik (ok, eerlijk is eerlijk: dat is 112, maar het punt is duidelijk). Urenlang lopen met brozen beentjes. Ik ken het gevoel van 10 kilometer of van de Mergellandroute en dat zal op die leeftijd niet minder zijn, maar wat het allermooiste is, dat is dat deze man waarschijnlijk binnen kwam op het moment dat de tribunes leeg waren en iedereen bezig was op te ruimen.
Het gaat niet om de prijzen, al liep hij een wereldrecord. Hij was al de snelste 90plusser, nu is hij de snelste in de driedubbele cijfers! Het gaat om het gevoel dit nog te kunnen. Singh hoeft zich niet meer te bewijzen. Vierchowod, Voigt, Longo, alle respect, maar jullie zijn pas op de helft.
Toen ik 20 jaar geleden op de basisschool in Oisterwijk zat, had onze klas een leraar die in Bangladesh was geweest en daar vaak over vertelde. Mijn leraar is niet meer onder ons, maar de dia's die hij toen liet zien, wel. We leerden van hem over het Boedhisme en over de overstromingen van de Heilige Rivier en over het feit dat Bangladesh één van de dichtstbevolkte landen ter wereld is. Hij nam brieven mee van schoolkinderen die Kishuara Kumkum heetten en vertelde over de hoogste bergen van de planeet.
Details zijn me hiervan na al die tijd ontgaan, maar ik kan me wel iets anders herinneren. Mijn leraar vertelde dat hij getuigen was van een volleybalwedstrijd ergens in Bangladesh of India. Twee teams sloegen een bal over en weer over een net, zoals bij elke volleybalwedstrijd (behalve wij in de gymles, want het ballen over het net krijgen was maar voor een paar kinderen weggelegd). Hij eindigde zijn verhaal met de uitslag. 3-1. Voor de mensen boven de 90 jaar.
Pietro Vierchowod speelde 10 dagen na zijn 41e verjaardag zijn laatste wedstrijd in de Serie A, waarin hij rood kreeg. Queen Elisabeth gaf in 2001 de op 5 Olympische spelen met goud bekroonde roeikampioen Steve Redgrave een lintje voor zijn verdiensten. Eerder dit jaar won Jeannie Longo op 52-jarige leeftijd haar achtenvijftigste Franse titel op de racefiets, kondigde Edwin van der Sar(40) zijn afscheid aan en tekent Jens Voigt voor nóg een jaar als wielerprof.
Mensen met een leeftijd tussen de 38 en 52 jaar zijn oud in de topsport. Dit zijn de mensen die mij het gevoel geven nog heel jong te zijn in een wereld waarin ik niet meer in aanmerking kom voor de jongerentrui, waarin het Nederlands elftal op een enkeling na (die dan als oud bekend staan) jonger is dan ik. Er zijn nog een hoop sportieve doelen die ik hoop waar te kunnen maken. Ik wil een hoop cols, passo's en alto's beklimmen en streef ernaar ooit een echte triatlon te volbrengen. Er zijn wel eens momenten waarop ik me afvraag of ik niet onderhand moet beginnen. En dan kijk ik dit filmpje en weet dat het nog wel kan:
Nu zat ik net een beetje rond te kijken naar nieuws op internet. Wat ik tegen kwam, zet ook al deze wereldtoppers in hun hemd, want Fauja Singh, compleet met tulband, liep afgelopen zondag de Toronto marathon uit. Hij werd allerlaatste, úren na de winnaar. Tot zover: "dat kan ik ook wel". Maar dan: hij is 100 jaar oud. Dat is bijna vier keer zo oud als ik (ok, eerlijk is eerlijk: dat is 112, maar het punt is duidelijk). Urenlang lopen met brozen beentjes. Ik ken het gevoel van 10 kilometer of van de Mergellandroute en dat zal op die leeftijd niet minder zijn, maar wat het allermooiste is, dat is dat deze man waarschijnlijk binnen kwam op het moment dat de tribunes leeg waren en iedereen bezig was op te ruimen.
Het gaat niet om de prijzen, al liep hij een wereldrecord. Hij was al de snelste 90plusser, nu is hij de snelste in de driedubbele cijfers! Het gaat om het gevoel dit nog te kunnen. Singh hoeft zich niet meer te bewijzen. Vierchowod, Voigt, Longo, alle respect, maar jullie zijn pas op de helft.
zondag 16 oktober 2011
Onsterfelijkheid en glazen plafonds.
In juli 2005 gaf de Britse bioloog Aubrey de Grey (naar eigen zeggen 158 jaar oud) een lezing op de TED-conferentie in Oxford. Hij stelde daarin dat het mogelijk is om veroudering zeer goed tegen te gaan, waardoor mensen wel 1000 jaar zouden kunnen worden. Dat heeft hij afgelopen dinsdag in Leiden herhaald. Hieronder is de video van de TED-conferentie. Ik was niet bij de lezing in Leiden, dus ik hoe het bij deze.
In een notendop komt het erop neer dat door metabolisme schade ontstaat in weefsel en dat als die schade toeneemt, pathologie optreedt, dat de dood veroorzaakt. Dit is een proces waarin we kunnen ingrijpen. De Grey maakt van veroudering een technisch probleem dat we kunnen oplossen. Met name op het gebied van de schade kunnen we middels "engineering" ingrijpen. Twee weken geleden heb ik bij mijn racefiets de achtertandwielen laten vervangen, in 2030 zal ik zelf een onderhoudsbeurt krijgen en in 2040 ook en 2050. Dat is min of meer het idee wat ik uit de lezing heb begrepen.
Onsterfelijk zijn, dat klinkt aantrekkelijk. De dood is zonder twijfel het grootste issue in de menselijke geschiedenis. Uit angst voor de dood zijn religies bedacht, en gedachtenexperimenten als de Elven in Lord of the Rings. Mensen gaan dood, dat is onvermijdelijk, maar niet volgens Aubrey de Grey. We kunnen dit proces doorbreken. Het klinkt allemaal haalbaar. De Grey heeft een zevental deadly things genoemd. Helaas snap ik niet wat ze betekenen, maar als De Grey zegt dat hij ze kan fixen, vind ik dat een interessant en inspirerend doel.
We hebben onze "zekerheden" en het is altijd prachtig en fascinerend als mensen die doorbreken, als mensen niet accepteren dat het nu eenmaal zo is. Zo is onze wetenschap ontstaan en en zo zal deze ons verder brengen dan waar we nu zitten. Het is makkelijk om dat de kop in te drukken, ook al heeft het grote beperkingen. Waar het mij om gaat, is dat we niet verder komen als we ons laten afremmen door glazen plafonds waar we niet doorheen kunnen, man of vrouw. Dat is wat mensen als Galilei en Darwin de helden van de beschaving heeft gemaakt. Zij doorbraken het glazen plafond. Of Aubrey de Grey over 150 jaar ook een Aubrey de Grey-jaar ontketent (bij leven of dood), dat valt te bezien, maar er komt zéker geen Luuk Koelman-jaar, hoe zeer ik ook respect heb voor deze man met zijn geniale columns en bijna volmaakte brandbrieven.
Het is mooi om een man als De Grey een podium te geven om zijn ideeën uit te spreken, met alle beperkingen. Hoe houden we de zorg betaalbaar? Gaan we nu tot ons 850e jaar doorwerken? Hoe kunnen we al die mensen voeden? Rennen we de komende 700 jaar achter Khadaffi aan? Ik heb geen antwoorden en De Grey vermoedelijk ook niet. Hij wuift de vragen weg met een "weegt het op tegen de winst?"-wedervraag. Ook dat is te makkelijk. Het gaat wél om de vragen.
Het gaat wél om de vragen, zoals het altijd om de vragen heeft gegaan. Antwoorden zijn bijzaak. Wij komen als mensen verder omdat we vragen blijven stellen. Hoe, Wat, Waarom, Waar, Wanneer? Waarom zou de dood onvermijdelijk zijn? We zetten mensen op de maan, we hebben de pest tegen de muur staan, we kunnen voorspellen dat een vulkaan gaat uitbarsten. Aubrey de Grey bemoeit zich met de vraag die iedereen al millennia bezig houdt. Farao's wilden het niet definitief zien en bouwden monumenten voor de "reis". Er zijn veel vervolgvragen te stellen over zijn antwoorden op de vraag, maar niet over de vraag zelf. Zijn we sterfelijk?
In een notendop komt het erop neer dat door metabolisme schade ontstaat in weefsel en dat als die schade toeneemt, pathologie optreedt, dat de dood veroorzaakt. Dit is een proces waarin we kunnen ingrijpen. De Grey maakt van veroudering een technisch probleem dat we kunnen oplossen. Met name op het gebied van de schade kunnen we middels "engineering" ingrijpen. Twee weken geleden heb ik bij mijn racefiets de achtertandwielen laten vervangen, in 2030 zal ik zelf een onderhoudsbeurt krijgen en in 2040 ook en 2050. Dat is min of meer het idee wat ik uit de lezing heb begrepen.
Onsterfelijk zijn, dat klinkt aantrekkelijk. De dood is zonder twijfel het grootste issue in de menselijke geschiedenis. Uit angst voor de dood zijn religies bedacht, en gedachtenexperimenten als de Elven in Lord of the Rings. Mensen gaan dood, dat is onvermijdelijk, maar niet volgens Aubrey de Grey. We kunnen dit proces doorbreken. Het klinkt allemaal haalbaar. De Grey heeft een zevental deadly things genoemd. Helaas snap ik niet wat ze betekenen, maar als De Grey zegt dat hij ze kan fixen, vind ik dat een interessant en inspirerend doel.
We hebben onze "zekerheden" en het is altijd prachtig en fascinerend als mensen die doorbreken, als mensen niet accepteren dat het nu eenmaal zo is. Zo is onze wetenschap ontstaan en en zo zal deze ons verder brengen dan waar we nu zitten. Het is makkelijk om dat de kop in te drukken, ook al heeft het grote beperkingen. Waar het mij om gaat, is dat we niet verder komen als we ons laten afremmen door glazen plafonds waar we niet doorheen kunnen, man of vrouw. Dat is wat mensen als Galilei en Darwin de helden van de beschaving heeft gemaakt. Zij doorbraken het glazen plafond. Of Aubrey de Grey over 150 jaar ook een Aubrey de Grey-jaar ontketent (bij leven of dood), dat valt te bezien, maar er komt zéker geen Luuk Koelman-jaar, hoe zeer ik ook respect heb voor deze man met zijn geniale columns en bijna volmaakte brandbrieven.
Het is mooi om een man als De Grey een podium te geven om zijn ideeën uit te spreken, met alle beperkingen. Hoe houden we de zorg betaalbaar? Gaan we nu tot ons 850e jaar doorwerken? Hoe kunnen we al die mensen voeden? Rennen we de komende 700 jaar achter Khadaffi aan? Ik heb geen antwoorden en De Grey vermoedelijk ook niet. Hij wuift de vragen weg met een "weegt het op tegen de winst?"-wedervraag. Ook dat is te makkelijk. Het gaat wél om de vragen.
Het gaat wél om de vragen, zoals het altijd om de vragen heeft gegaan. Antwoorden zijn bijzaak. Wij komen als mensen verder omdat we vragen blijven stellen. Hoe, Wat, Waarom, Waar, Wanneer? Waarom zou de dood onvermijdelijk zijn? We zetten mensen op de maan, we hebben de pest tegen de muur staan, we kunnen voorspellen dat een vulkaan gaat uitbarsten. Aubrey de Grey bemoeit zich met de vraag die iedereen al millennia bezig houdt. Farao's wilden het niet definitief zien en bouwden monumenten voor de "reis". Er zijn veel vervolgvragen te stellen over zijn antwoorden op de vraag, maar niet over de vraag zelf. Zijn we sterfelijk?
zaterdag 15 oktober 2011
Weigerambtenaren
Het kabinet heeft de discussie over weigerambtenaren weer vooruitgeschoven. Ik krijg er de rillingen bij, want dit is echt een issue dat onderhand eens opgelost moet worden. Iemand moet eens opstaan en zorgen dat dit geregeld wordt, want het is te walgelijk voor woorden dat mensen zo met elkaar om moeten gaan.
Sommige ambtenaren van de huwelijkse stand menen het recht te hebben een keuze te mogen maken wie met wie mag trouwen. Als reden daarvoor worden altijd "gewetensbezwaren" aangevoerd, maar dit is gewoon een religieuze discussie. In de Bijbel staan verschillende verwijzingen naar de slechtheid van homoseksualiteit. In het kader daarvan is het niet vreemd dat christenen homo's zo haten, al leggen de bijbelschrijvers Jezus geen woord in de mond over het onderwerp.
Het is voor christenen al een hele tijd lastig om hun opvattingen te verantwoorden. In tegenstelling tot bij de Koran waarin de naskh (de laatst 'geopenbaarde' waarheid is de juiste en als die conflicteert met een eerdere, kan die eerdere als afgeschaft beschouwd worden; zie R. Woltering en M. Leezenberg, De Koran in een notendop (Amsterdam 2009) 53-56.) een belangrijk middel is om tegenstrijdigheden het hoofd te bieden, is het voor bijbellezers een kwestie van persoonlijke smaak (of: de smaak die je opgedrongen krijgt vanuit je eigen denominatie). Daarnaast is het ook een keuze welke passage als symbolisch en welke als letterlijk beschouwd moet worden. Laten we gewoon eens een stukje van Leviticus 20:9-16 citeren dat door christenen meestal wordt gebruikt als aanleiding om zo tegen homo's te zijn:
De Bijbel is een richtlijn voor het leven van christenen, maar alleen wanneer het hen uitkomt en op plekken waar het hen uitkomt. Dit betekent dat heel veel goddelijke status krijgt. Van de Bijbel kan veel gezegd worden, maar niet dat het niet een zeer breed scale van opvattingen en geboden propageert. Als het aan de (denominatie van de) lezer is om te bepalen wat wel en niet moet of mag, dan kun je overal heen.
Waarom is dat erg? Dat is omdat het daarmee religieuze opvattingen zijn en die worden beschermd. In de Grondwet is daar een speciaal artikel voor ingericht: Artikel 6:
Dit is ook wat er gebeurt bij het homohuwelijk. Ergens in een oud boek staat dat (praktiserende) homo's dood moeten. Dat geeft mensen op grond van de Grondwet het recht homo's te stigmatiseren en slechts het verbod op moorden, mishandelen, beroven etc. geeft enige blokkade om er verder iets mee te doen. Als je inhoudelijke argumenten tegen homoseksualiteit zou gebruiken (ze zijn niet in staat zich voort te planten, dus leveren misschien minder op aan de maatschappij, weet ik veel?) is hoon je deel, maar religieus mag je je bemoeien met hun leven.
Het gaat namelijk verder, want weigerambtenaren zijn niet slechts mensen die bepaalde gedragingen afkeuren op basis van opvattingen waarover ze geen verantwoording kunnen afleggen, deze mensen menen zich met het leven van anderen te moeten bemoeien, vanuit de overheid. Hoe zeer het voor sommige mensen misschien lastig is dit te begrijpen, in beginsel een scheiding tussen kerk en staat. De tijd van Cuius regio, eius religio is gelukkig al een paar honderd jaar achter de rug. Toch zijn er mensen die op grond van religieuze opvattingen het leven van anderen te beïnvloeden.
Dit is dezelfde discussie als die van artsen die omwille van "gewetensbezwaren" (vreselijk dat religieuzen een concept als "geweten" steeds weer proberen te kapen, want dit heeft niets met het geweten te maken) weigeren euthanasie toe te passen als de patiënt erom vraagt. Dit ligt simpelweg niet in de beslissingsbevoegdheid van de arts of de ambtenaar. Ook niet als het voortkomt uit een opvattingenset die grondwettelijk beschermd is.
In de Arabische Lente komt veel naar voren, maar bovenal de realisatie van het feit dat mensen vaak veel, zeer veel, over hebben voor vrijheid of een kans daarop. Mensen hebben zich laten afslachten voor dat doel. Dat moet de christenen aanspreken met hun geschiedenis van vervolging. Je rechten, je mens-zijn, dat is het belangrijkste dat je hebt. Als je dat niet hebt, is dat het belangrijkste om voor te strijden. Ik denk niet dat er veel mensen zijn die het hier niet mee eens zijn.
Dat is dan ook de reden dat dat weigerambtenaren-verhaal zo erg is. Ik heb het al eens tegen een christelijke vriend van me gezegd. Naar mijn mening is een weigerambtenaar niet minder erg dan een bankrover of een moordenaar. De Arabische Lente geeft aan wat ik bedoel. Het gaat er niet om dat de homoseksuelen uiteindelijk wel kunnen trouwen, dat de patiënt zijn zo gewilde definitieve injectie krijgt. Het gaat erom dat de ene mens niet het recht heeft om zijn opvattingen over wat goed en kwaad is, op te dringen aan de ander.
Als een weigerambtenaar niet bereid of in staat is om homohuwelijken te voltrekken, dan is dat zijn goed recht, maar dan is hij net zo ongeschikt voor het vak als ambtenaar van de huwelijkse stand, als een slager die niet tegen bloed kan, geen slager kan zijn. Iemand met stofallergie geen schoonmaker kan zijn, een blinde geen piloot. Deze constatering mag ook gemaakt worden. De overheid dient te begrijpen dat het een krachtig signaal uitgeeft door weigerambtenaren te tolereren, gedogen, toejuichen, afhankelijk van wie je bent.
We hebben een scheiding van kerk en staat, precies om dit soort misstanden te voorkomen. De overheid heeft de verantwoordelijkheid er voor iedereen te zijn, ook voor mensen die als minderwaardig worden gezien door anderen. De oplossing is om artikel 6 van de grondwet te schrappen, want religieuze opvattingen zijn gewoon opvattingen en het feit dat religieuzen hun opvattingen niet kunnen verantwoorden, dat is hun probleem, niet van de overheid. Artikel 7 voldoet ook.
Daarnaast is het belangrijk je te realiseren dat de samenleving staat en valt bij het consequent toepassen van de kernwaarden. Iemand's vrijheid houdt op op de plek waar het andermans vrijheid inperkt. Tenslotte is de overheid ook de overheid voor homoseksuelen en dat schept een verantwoordelijkheid. Als je er niet voor hen wilt zijn, ontneem hen dan het stemrecht en laat integer Nederland emigreren. Kijken hoe Nederland het redt. Als je dat niet doet, speel geen spelletjes met grondrechten.
Kennen jullie deze?
Sommige ambtenaren van de huwelijkse stand menen het recht te hebben een keuze te mogen maken wie met wie mag trouwen. Als reden daarvoor worden altijd "gewetensbezwaren" aangevoerd, maar dit is gewoon een religieuze discussie. In de Bijbel staan verschillende verwijzingen naar de slechtheid van homoseksualiteit. In het kader daarvan is het niet vreemd dat christenen homo's zo haten, al leggen de bijbelschrijvers Jezus geen woord in de mond over het onderwerp.
Het is voor christenen al een hele tijd lastig om hun opvattingen te verantwoorden. In tegenstelling tot bij de Koran waarin de naskh (de laatst 'geopenbaarde' waarheid is de juiste en als die conflicteert met een eerdere, kan die eerdere als afgeschaft beschouwd worden; zie R. Woltering en M. Leezenberg, De Koran in een notendop (Amsterdam 2009) 53-56.) een belangrijk middel is om tegenstrijdigheden het hoofd te bieden, is het voor bijbellezers een kwestie van persoonlijke smaak (of: de smaak die je opgedrongen krijgt vanuit je eigen denominatie). Daarnaast is het ook een keuze welke passage als symbolisch en welke als letterlijk beschouwd moet worden. Laten we gewoon eens een stukje van Leviticus 20:9-16 citeren dat door christenen meestal wordt gebruikt als aanleiding om zo tegen homo's te zijn:
9 Wie een vloek uitspreekt over zijn vader of zijn moeder, moet ter dood gebracht worden. Hij heeft zijn eigen vader of moeder vervloekt en heeft zijn dood aan zichzelf te wijten. 10 Wie overspel pleegt met een getrouwde vrouw, een vrouw die een ander toebehoort, moet ter dood gebracht worden. Beide echtbrekers moeten worden gedood. 11 Wie het bed deelt met de vrouw van zijn vader, onteert zijn vader. Man en vrouw moeten beiden ter dood gebracht worden en hebben hun dood aan zichzelf te wijten. 12 Wanneer iemand het bed deelt met zijn schoondochter, moeten zij beiden ter dood gebracht worden. Ze hebben zich pervers gedragen en hebben hun dood aan zichzelf te wijten. 13 Wie met een man het bed deelt als met een vrouw, begaat een gruweldaad. Beiden moeten ter dood gebracht worden en hebben hun dood aan zichzelf te wijten. 14 Wie met een vrouw trouwt en ook met haar moeder, begaat een schanddaad. Hij en beide vrouwen moeten worden verbrand, want dergelijke schanddaden mogen bij jullie niet voorkomen. 15 Wie de geslachtsdaad bedrijft met een dier, moet ter dood gebracht worden; ook het dier moet worden gedood. 16 Wanneer een vrouw een dier uitlokt om met haar te paren, moet zowel de vrouw als het dier gedood worden. Ze moeten ter dood gebracht worden en hebben hun dood aan zichzelf te wijten. (vette stukjes door mij)Toegegeven, Leviticus wordt meestal niet gezien als het allerbijbelste boel van alle bijbelboeken. De Bijbel is namelijk een boek over liefde en als in minder dan tien versen 10 keer de doodstraf wordt gezet op 'misdaden' van het type beest verleiden tot seks, dan past dat niet in het plaatje. Punt is echter dat (de meeste) christenen kennelijk wel in staat zijn om te begrijpen dat de doodstraf voor deze vergrijpen te ver gaat. Dat is dan 'symbolisch bedoeld' of het wordt gewoon genegeerd. In de Bijbel staat een heleboel. Garnalen zijn evil. Daar is niemand mee bezig. Men pakt dus een deel van de bijbel dat ze kunnen plaatsen. Allerlei andere geboden en verboden worden genegeerd. Lullig voor de homo's, fijn voor de garnalen.
De Bijbel is een richtlijn voor het leven van christenen, maar alleen wanneer het hen uitkomt en op plekken waar het hen uitkomt. Dit betekent dat heel veel goddelijke status krijgt. Van de Bijbel kan veel gezegd worden, maar niet dat het niet een zeer breed scale van opvattingen en geboden propageert. Als het aan de (denominatie van de) lezer is om te bepalen wat wel en niet moet of mag, dan kun je overal heen.
Waarom is dat erg? Dat is omdat het daarmee religieuze opvattingen zijn en die worden beschermd. In de Grondwet is daar een speciaal artikel voor ingericht: Artikel 6:
Art. 6. [Vrijheid van godsdienst en levensovertuiging] (1.6)
-1. Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.-2. De wet kan ter zake van de uitoefening van dit recht buiten gebouwen en besloten plaatsen regels stellen ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden.Het is goed dat iedereen het recht heeft zijn eigen opvattingen te kiezen en uit te dragen. Iedereen mag naar zijn eigen maatstaven leven, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet, maar waarom is religie of levensovertuiging expliciet genoemd? We hebben Artikel 7 van de grondwet en die gaat over vrijheid van meningsuiting:
Art. 7. [Vrijheid van meningsuiting] (1.7)
-1. Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.-2. De wet stelt regels omtrent radio en televisie. Er is geen voorafgaand toezicht op de inhoud van een radio- of televisie-uitzending.-3. Voor het openbaren van gedachten of gevoelens door andere dan in de voorgaande leden genoemde middelen heeft niemand voorafgaand verlof nodig wegens de inhoud daarvan, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. De wet kan het geven van vertoningen toegankelijk voor personen jonger dan 16 jaar regelen ter bescherming van de goede zeden.-4. De voorgaande leden zijn niet van toepassing op het maken van handelsreclame.Feitelijk is religie (of "levensovertuiging") een vorm van meningsuiting, maar om een of andere reden wordt een religieuze opvatting als een ander soort opvatting dan een gewone opvatting beschouwd. Dat trekt de verhoudingen krom. Als ik om willekeurig welke reden zou besluiten dat het christenhuwelijk verboden zou moeten worden, zou ik - misschien wel terecht - een proces krijgen, tenzij ik dat zou doen uit een religieus/"levensbeschouwelijk" oogpunt. Dan mag het wel.
Dit is ook wat er gebeurt bij het homohuwelijk. Ergens in een oud boek staat dat (praktiserende) homo's dood moeten. Dat geeft mensen op grond van de Grondwet het recht homo's te stigmatiseren en slechts het verbod op moorden, mishandelen, beroven etc. geeft enige blokkade om er verder iets mee te doen. Als je inhoudelijke argumenten tegen homoseksualiteit zou gebruiken (ze zijn niet in staat zich voort te planten, dus leveren misschien minder op aan de maatschappij, weet ik veel?) is hoon je deel, maar religieus mag je je bemoeien met hun leven.
Het gaat namelijk verder, want weigerambtenaren zijn niet slechts mensen die bepaalde gedragingen afkeuren op basis van opvattingen waarover ze geen verantwoording kunnen afleggen, deze mensen menen zich met het leven van anderen te moeten bemoeien, vanuit de overheid. Hoe zeer het voor sommige mensen misschien lastig is dit te begrijpen, in beginsel een scheiding tussen kerk en staat. De tijd van Cuius regio, eius religio is gelukkig al een paar honderd jaar achter de rug. Toch zijn er mensen die op grond van religieuze opvattingen het leven van anderen te beïnvloeden.
Dit is dezelfde discussie als die van artsen die omwille van "gewetensbezwaren" (vreselijk dat religieuzen een concept als "geweten" steeds weer proberen te kapen, want dit heeft niets met het geweten te maken) weigeren euthanasie toe te passen als de patiënt erom vraagt. Dit ligt simpelweg niet in de beslissingsbevoegdheid van de arts of de ambtenaar. Ook niet als het voortkomt uit een opvattingenset die grondwettelijk beschermd is.
In de Arabische Lente komt veel naar voren, maar bovenal de realisatie van het feit dat mensen vaak veel, zeer veel, over hebben voor vrijheid of een kans daarop. Mensen hebben zich laten afslachten voor dat doel. Dat moet de christenen aanspreken met hun geschiedenis van vervolging. Je rechten, je mens-zijn, dat is het belangrijkste dat je hebt. Als je dat niet hebt, is dat het belangrijkste om voor te strijden. Ik denk niet dat er veel mensen zijn die het hier niet mee eens zijn.
Dat is dan ook de reden dat dat weigerambtenaren-verhaal zo erg is. Ik heb het al eens tegen een christelijke vriend van me gezegd. Naar mijn mening is een weigerambtenaar niet minder erg dan een bankrover of een moordenaar. De Arabische Lente geeft aan wat ik bedoel. Het gaat er niet om dat de homoseksuelen uiteindelijk wel kunnen trouwen, dat de patiënt zijn zo gewilde definitieve injectie krijgt. Het gaat erom dat de ene mens niet het recht heeft om zijn opvattingen over wat goed en kwaad is, op te dringen aan de ander.
Als een weigerambtenaar niet bereid of in staat is om homohuwelijken te voltrekken, dan is dat zijn goed recht, maar dan is hij net zo ongeschikt voor het vak als ambtenaar van de huwelijkse stand, als een slager die niet tegen bloed kan, geen slager kan zijn. Iemand met stofallergie geen schoonmaker kan zijn, een blinde geen piloot. Deze constatering mag ook gemaakt worden. De overheid dient te begrijpen dat het een krachtig signaal uitgeeft door weigerambtenaren te tolereren, gedogen, toejuichen, afhankelijk van wie je bent.
We hebben een scheiding van kerk en staat, precies om dit soort misstanden te voorkomen. De overheid heeft de verantwoordelijkheid er voor iedereen te zijn, ook voor mensen die als minderwaardig worden gezien door anderen. De oplossing is om artikel 6 van de grondwet te schrappen, want religieuze opvattingen zijn gewoon opvattingen en het feit dat religieuzen hun opvattingen niet kunnen verantwoorden, dat is hun probleem, niet van de overheid. Artikel 7 voldoet ook.
Daarnaast is het belangrijk je te realiseren dat de samenleving staat en valt bij het consequent toepassen van de kernwaarden. Iemand's vrijheid houdt op op de plek waar het andermans vrijheid inperkt. Tenslotte is de overheid ook de overheid voor homoseksuelen en dat schept een verantwoordelijkheid. Als je er niet voor hen wilt zijn, ontneem hen dan het stemrecht en laat integer Nederland emigreren. Kijken hoe Nederland het redt. Als je dat niet doet, speel geen spelletjes met grondrechten.
Kennen jullie deze?
Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.Staat in de grondwet. Artikel 1.
vrijdag 14 oktober 2011
Victimless 'crimes'
Op het treinstation van Motherwell in Schotland hebben Richard (21) en Kirsty (18) seks gehad. Dat gebeurde in een lift op 27 juni 2010. Kirsty was 17 jaar op dat moment en woonde destijd in een daklozenopvangcentrum. Op de bewuste dag ging ze op pad om geld te lenen bij haar broer die uit het leger is ontslagen omwille van een knieblessure. Het zijn namelijk broer en zus. Volgens de bewakingscamera's doken ze in een lift en hadden ze gemeenschap. Het was geen verkrachting, gewoon twee mensen die, waarschijnlijk dronken, met hun sibling aan de haal gingen.
Ik moet er niet aan denken, daar niet van. Incest lijkt me niet mijn ding, maar eigenlijk vraag ik me maar één ding af: wat is het belang voor de wereld dat dit verhaaltje bekendgemaakt dient te worden? Waarom moeten deze twee mensen met volledige naam, foto's en zelfs een kinderfoto in het openbaar terecht komen? Ethisch fout of niet, dit is geen monsterlijke daad. Geen slachtoffers die niet ook zelf daders zijn. Wat is het belang van de knieblessure? Moet ik me met mijn linkerknie nu ook zorgen maken? Twee mensen doen iets waar - terecht of onterecht - een taboe op ligt. En dat is alles, toch?
Ik moet er niet aan denken, daar niet van. Incest lijkt me niet mijn ding, maar eigenlijk vraag ik me maar één ding af: wat is het belang voor de wereld dat dit verhaaltje bekendgemaakt dient te worden? Waarom moeten deze twee mensen met volledige naam, foto's en zelfs een kinderfoto in het openbaar terecht komen? Ethisch fout of niet, dit is geen monsterlijke daad. Geen slachtoffers die niet ook zelf daders zijn. Wat is het belang van de knieblessure? Moet ik me met mijn linkerknie nu ook zorgen maken? Twee mensen doen iets waar - terecht of onterecht - een taboe op ligt. En dat is alles, toch?
Mensproeven
TNO zal geen proeven meer uitvoeren op apen. Dat is namelijk onethisch. Wij mensen moeten onze cosmetica niet testen op apen. Daar valt best wat voor te zeggen. Dierproeven zijn een hot issue en iedereen heeft er een mening over. Veel mensen wijzen het af, sommigen menen dat dierproeven noodzakelijk zijn om producten voor mensen te kunnen testen. Beide groepen hebben ook wel een punt. Ik zal in deze discussie verder geen stelling nemen. Ik heb er ook geen verstand van.
Wat ik wel opmerkelijk vind, is het feit dat apen nu veilig zijn. Dat begrijp ik niet. Dierproeven hebben als doel om producten te testen op levende dieren om zo te kijken hoe ze met elkaar reageren, die dieren en die producten. Dit wordt gezien als een belangrijke schakel tussen het analyseren van de scheikundige verbindingen van het product in een laboratorium en het toepassen in tests op mensen. Uit een soort soort-loyaliteit is het geen optie om te kijken of het spul door je huid bijt. Daar moet dan een beest voor gebruikt worden.
Gegeven de nauwe verwantschap tussen mensen en apen is het bepaald niet onlogisch dat deze dieren gebruikt worden in dergelijke tests. Je kunt je middelen testen op een mossel of een kolibrie, maar daarmee moet een hoop onzekerheid meegenomen worden, want die dieren zijn heel anders dan wij. Apen zijn betere opties, puur waar het gaat om het bereiken van de resultaten. Toch kiest TNO voor minivarkens, zebravissen en knaagdieren, met name muizen en ratten.
Ik ben eens gaan googelen naar de reacties op dit bericht en kwam uit op de site van de Anti Dierproeven Coalitie die een een artikeltje met opmerkingen van een aantal ADC-prominenten publiceerde. Of het artikel stemmingmakerij of waarheid betreft, dat is op zichzelf een issue, maar het gaat me om de eerste reactie die weergegeven wordt in dit stukje. De campagneleider zegt het volgende:
Waar het probleem ligt, is volgens mij heel simpel. Iedereen die een dierentuin heeft bezocht, zal het gevoel kennen. Wanneer je langs de apenkooien loopt, bekruipt je het gevoel dat er iets out of place is. Wanneer er eentje en plain public zit te masturberen, bekruipt een gevoel van plaatsvervangende schaamte je en een flirt met een gorilla heeft in 2007 nog het woord "Bokitoproof" opgeleverd. Waar ik naartoe wil: we lijken heel erg op apen. Wanneer je dierproeven op verwante dieren ethisch onverantwoord vindt en dierproeven op zebravissen niet noemt, dan zegt dat voor mij één ding.
Dit gaat niet om dierproeven, dit gaat om mensproeven.
Wat ik wel opmerkelijk vind, is het feit dat apen nu veilig zijn. Dat begrijp ik niet. Dierproeven hebben als doel om producten te testen op levende dieren om zo te kijken hoe ze met elkaar reageren, die dieren en die producten. Dit wordt gezien als een belangrijke schakel tussen het analyseren van de scheikundige verbindingen van het product in een laboratorium en het toepassen in tests op mensen. Uit een soort soort-loyaliteit is het geen optie om te kijken of het spul door je huid bijt. Daar moet dan een beest voor gebruikt worden.
Gegeven de nauwe verwantschap tussen mensen en apen is het bepaald niet onlogisch dat deze dieren gebruikt worden in dergelijke tests. Je kunt je middelen testen op een mossel of een kolibrie, maar daarmee moet een hoop onzekerheid meegenomen worden, want die dieren zijn heel anders dan wij. Apen zijn betere opties, puur waar het gaat om het bereiken van de resultaten. Toch kiest TNO voor minivarkens, zebravissen en knaagdieren, met name muizen en ratten.
Ik ben eens gaan googelen naar de reacties op dit bericht en kwam uit op de site van de Anti Dierproeven Coalitie die een een artikeltje met opmerkingen van een aantal ADC-prominenten publiceerde. Of het artikel stemmingmakerij of waarheid betreft, dat is op zichzelf een issue, maar het gaat me om de eerste reactie die weergegeven wordt in dit stukje. De campagneleider zegt het volgende:
'Ik ben dolblij dat TNO niet langer apen gebruikt in experimenten. Het is ethisch onverantwoord om dieren die zo dicht bij de mens staan te gebruiken in gruwelijke testen zoals het gedwongen inhaleren van zenuwgassen. ADC blijft strijden voor de vrijheid van alle gevangen proefapen!'Waarom is er een verschil in ethische verantwoordheid tussen dieren die sterk verwant met ons zijn en dieren die dat niet zijn? Gruwelijke tests zijn toch altijd fout, eventueel met een kleine tenzij als er een gigantisch belang is? Het feit dat er met nog geen woord gerept wordt over het lot van die arme ratten en zebravissen, zegt iets. Kennelijk is een proef op zo'n beest niet zo erg.
Waar het probleem ligt, is volgens mij heel simpel. Iedereen die een dierentuin heeft bezocht, zal het gevoel kennen. Wanneer je langs de apenkooien loopt, bekruipt je het gevoel dat er iets out of place is. Wanneer er eentje en plain public zit te masturberen, bekruipt een gevoel van plaatsvervangende schaamte je en een flirt met een gorilla heeft in 2007 nog het woord "Bokitoproof" opgeleverd. Waar ik naartoe wil: we lijken heel erg op apen. Wanneer je dierproeven op verwante dieren ethisch onverantwoord vindt en dierproeven op zebravissen niet noemt, dan zegt dat voor mij één ding.
Dit gaat niet om dierproeven, dit gaat om mensproeven.
maandag 10 oktober 2011
Steve Jobs: How to live before you die
Vorige week overleed Apple-voorman Steve Jobs. Er is inmiddels een hoop gezegd en geschreven. Apple-verkooppunten zijn bedolven onder de bloemen, want de goede man was populair. Het zou een vreselijke vent zijn, maar een fabuleuze visionair. Zelf heb ik geen Ipod, geen Ipad, geen Iphone en geen Macintosh. Steve Jobs and Apple-CEO is volledig langs me heen gegaan. Ik ken hem alleen als de man die kennelijk in staat was om dingen te bedenken die vrijwel iedereen vervolgens heel hard nodig bleek te hebben. Kennelijk, want het ging allemaal aan me voorbij en ik heb nooit de minste behoefte gevoeld om een Apple-dingetje aan te schaffen. Misschien gebeurt dat nog wel een keer, maar je zult me nooit voor een verkooppunt zien liggen in een slaapzak.
Ik ben gevraagd iets te schrijven over deze man. Wat moet ik over hem schrijven? Als hij geniaal was, wat lijkt te zijn, dan was hij geniaal, maar ik ga hem niet met anderen vergelijken of zeggen hoe geweldig hij was. Als persoon ken ik hem al helemaal niet. Meer kan ik er niet over kwijt. Toen vond ik op internet een filmpje van een jaar of 6 oud. Steve Jobs sprak voor een groep mensen van Stanford University. Wat hij zegt is wel de moeite waard, moet ik zeggen. Ik denk dat er een hoop mensen zijn die die boodschap ter harte zouden mogen nemen, waaronder ikzelf. Over beslissingen die achteraf goed blijken te zijn en over je hart volgen. En over het jezelf vragen: "Als vandaag de laatste dag in mijn leven zou zijn, zou ik dan graag willen doen wat ik vandaag ga doen?"
(Volledige tekst)
Ik ben gevraagd iets te schrijven over deze man. Wat moet ik over hem schrijven? Als hij geniaal was, wat lijkt te zijn, dan was hij geniaal, maar ik ga hem niet met anderen vergelijken of zeggen hoe geweldig hij was. Als persoon ken ik hem al helemaal niet. Meer kan ik er niet over kwijt. Toen vond ik op internet een filmpje van een jaar of 6 oud. Steve Jobs sprak voor een groep mensen van Stanford University. Wat hij zegt is wel de moeite waard, moet ik zeggen. Ik denk dat er een hoop mensen zijn die die boodschap ter harte zouden mogen nemen, waaronder ikzelf. Over beslissingen die achteraf goed blijken te zijn en over je hart volgen. En over het jezelf vragen: "Als vandaag de laatste dag in mijn leven zou zijn, zou ik dan graag willen doen wat ik vandaag ga doen?"
(Volledige tekst)
zaterdag 8 oktober 2011
Het product
"Studenten beginnen niet aan master door maatregelen" kopte nu.nl aan het begin van de avond. De overheid is bezig een set maatregelen door te voeren waardoor universitaire studies voor de student duurder worden. Of beter gezegd: de student krijgt minder gunstige voorwaarden in de ondersteuning vanuit de overheid. Onafhankelijk van de details van deze maatregelen kan dit gekenmerkt worden als één van de domste dingen die je kunt doen.
Zoals ik eerder heb betoogd, wij mensen onderscheiden zich van andere dieren vanwege ons vermogen om informatie efficiënt over te dragen van mens op mens op mens. Eén van de belangrijkste instituties van ons mens-zijn is daarom het onderwijs. Basisonderwijs om kinderen de basics bij te brengen: hoe moet je lezen en schrijven? Hoe werkt algebra (rekenen)? Waarom zijn er gebergten (aardrijkskunde) en landsgrenzen (geschiedenis)? Hoe moet je verspringen (gymnastiek)?
We hebben voortgezet onderwijs om kinderen klaar te stomen voor een verdere rol in de maatschappij. Jongeren in "kadergroepen" wordt uitgelegd hoe je moet lassen en zagen, hoe boormachines werken en hoe je met watermanagement je land droog kunt houden. Zij ontleden zinnen en achterhalen wanneer iets gebeurt en wanneer iets gebeurd is. Een deel van de jongeren wordt klaargestoomd in het Voorbereidend Wetenschappelijk Onderwijs (VWO) om Wetenschap te bedrijven. Zij leren wat meer over talen en geschiedenis en afhankelijk van het profiel dat je kiest, leer je Latijn en Grieks, of Economie 2, of Natuurkunde.
Als een leerling klaar is met de middelbare school, kan hij of zij verder leren op een MBO, HBO of Universiteit (of equivallenten daarvan). Hier specialiseert een student zich op een bepaald vlak en neemt kennis en vaardigheden tot zich om een rol van betekenis te spelen in de maatschappij. Universitaire studies zijn doorgaans theoretischer van aard dan HBO en MBO. De vaardigheden die daar worden opgedaan zijn doorgaans de academische vaardigheden als analytisch denken, experimenteren, filosofisch redeneren, rapporteren en dergelijke.
Dit alles kost geld. Veel geld. Om te voorkomen dat hoger onderwijs alleen te bekostigen is voor de rijken, is besloten om studenten te ondersteunen om dat geld bij elkaar te krijgen. Door de studiefinanciering mag iedere jongeling financieel in staat geacht worden om een universitaire studie te volgen en daarmee een diploma te halen. Dat is een groot goed, want rijkdom en intelligentie of rijkdom en vaardigheden, dat zijn geen eeneiïge tweelingen. De rijkste mens kan vreselijk weinig in zijn of haar mars hebben waar iemand zonder geld wél een hoog niveau kan hebben.
Nu is er weinig geld en "moet overal geleden worden," zeggen ze. Dat mag dan wel zo zijn, maar dat gaat wat mij betreft niet op waar het om alle sectoren van de samenleving gaat. Iedereen gaat erop achteruit. Dat kun je verdedigen. Van de directeur van de bank tot de bijstandsmoeder die afhankelijk is van de voedselbank. Dit zijn politieke keuzes. Daar kun je over twisten, daar kun je op beknibbelen, dat kun je uitonderhandelen als je wilt. Als het leger geen JSF's kan betalen, nemen we die goedkopere Zweedse straaljagers misschien. Willen we wel geld steken in Koninginnedag en Sinterklaas? Dat zijn politieke kwesties. Je hebt voorstanders en tegenstanders, maar geen enkel weldenkend mens, dit is bijna een definitie van "weldenkend" zal bereid zijn om onderwijs achteruit te laten gaan.
En dat is wat we doen, we geven een deel van de kwaliteit van onderwijs op als we hier een cent op bezuinigen. Uiteindelijk is dit een ordinaire bezuinigingsactie. We hebben geld nodig, waar zit geld? Bezuinigen is de reden waarom het onderwijs de afgelopen 20 jaar allerlei veranderingen heeft ondergaan. We hadden de mammoetwet, we gingen Basisvorming en Tweede fase doen. Iedereen dezelfde eenheidsworst, iedereen wiskunde omdat de Mensen Die Er Verstand Van Hebben dat belangrijk vonden.
In een wereld waar Tweede Kamerleden statistiek niet snappen, in die maatschappij is er wat aan de hand met het onderwijs. In een maatschappij waarin honderdduizenden niet kunnen lezen en schrijven, daar is wat mis met het onderwijs. En dat dient opgelost te worden, tegen elke prijs. Onderwijs moet een solide basis zijn met goede overdracht van kennis en vaardigheden aan iedereen. Dat is de basis van een succesvolle maatschappij. Dat is de reden dat ontwikkelingsorganisaties altijd scholen neerzetten in ontwikkelingslanden. Dat is de reden dat het in de spotjes altijd gaat over Meisje X en Jongetje Y die naar school kunnen. Onderwijs is minstens zo belangrijk als bijvoorbeeld gezondheidszorg. Als je mij een geweer op mijn hoofd zet en me vraagt waar al het geld van de overheid naartoe moet: onderwijs.
Maar nee, we zitten met het stokpaardje van een stel theoretische liberalen. Onderwijs (en zorg) is (zijn) een product. Dat koop je. Je investeert in onderwijs om daar later de vruchten van te plukken. Het idee van de hervormingen van het onderwijs is dan ook dat een consument (want je bent dan opeens geen student meer) zelf zijn toekomst moet realiseren in financiële zin.
Nee. Nee. Nee. Onderwijs is geen product. De samenleving is een product van het onderwijs. Mensen moeten zich eens gaan realiseren dat onderwijs geen luxe is, maar noodzakelijk. Wat er ook gebeurt, onderwijs moet goed zijn. We staan voor een aantal tweesprongen in de wereld. Hoe gaan we om met het klimaat, hoe gaan we om met integratievraagstukken, hoe gaan we om met het fileprobleem, hoe zorgen we dat we weer in de top van de wereld terecht komen als kennisland, hoe bieden we het hoofd aan religieus extremisme?
Daar hebben we een betere fundamentele wetenschap voor nodig. Theoretische natuurkundigen om mee te denken over energie uit kosmische radiatie, historici en antropologen om te analyseren waar sociale problemen vandaan komen om ze op te lossen. Dat zijn doorgaans niet de mensen die een vetbelegde boterham uit hun kennisinvestering halen. Dat zijn mensen die hun bijdrage op een andere manier leveren. Onderwijs zoals het zich ontwikkelt, dat levert redelijke IT'ers, redelijke vertalers, redelijke boekhouders, redelijke denkers op. Die heb je ook nodig. En je hebt vuilnismannen nodig, buschauffeurs, banketbakkers, boeren en boekhandelaren. Ik zeg dat zonder enig cynisme.
Alleen, wat je óók nodig hebt, dat zijn mensen die de horizon niet respecteren. Mensen die zich afvragen hoe je door muren heen kunt lopen. Daar zijn geen multinationals voor, daar liggen geen gouden bonussen voor klaar, maar dát zijn de Plato's en de Archimedessen van onze tijd. Redelijke Financiële Managers en redelijke bankdirecteuren zijn er genoeg. De goeien zijn op de vingers van een paar handen te tellen. Dat is nog niet zo'n probleem, want investeren in je eigen toekomst als je straks miljoenen krijgt door je ontslag, dat is al het geld waard. Maar waar haal je de visionaire antropologen vandaan?
We hebben beduidend betere staatssecretarissen voor nodig. Laten we ze opleiden. We kunnen ons niet veroorloven om een deel van de samenleving om financiële redenen buiten te houden. Misschien zit degene die ons verder helpt dan straks lijdzaam toe te kijken zonder het zelf te weten. Dat moet het angstbeeld van iedere politicus zijn. Van iedere politicus. Degene die zal proberen onderwijs gratis te maken, krijgt van mij de steun.
Onderwijs is de basis van de samenleving. Uiteraard moeten we onderwijs onafhankelijk van de geldschieter maken. Er moeten strenge eisen gesteld worden voor al het onderwijs. Kunnen we meteen ook afrekenen met religieus onderwijs, want school is om te leren. Bottom line zou alleen moeten zijn dat we geen staatssecretarissen opleiden, maar visionairs die dag in dag uit proberen door muren heen te lopen omdat 99,9999999% van alle ruimte in vaste objecten leeg is.
Zoals ik eerder heb betoogd, wij mensen onderscheiden zich van andere dieren vanwege ons vermogen om informatie efficiënt over te dragen van mens op mens op mens. Eén van de belangrijkste instituties van ons mens-zijn is daarom het onderwijs. Basisonderwijs om kinderen de basics bij te brengen: hoe moet je lezen en schrijven? Hoe werkt algebra (rekenen)? Waarom zijn er gebergten (aardrijkskunde) en landsgrenzen (geschiedenis)? Hoe moet je verspringen (gymnastiek)?
We hebben voortgezet onderwijs om kinderen klaar te stomen voor een verdere rol in de maatschappij. Jongeren in "kadergroepen" wordt uitgelegd hoe je moet lassen en zagen, hoe boormachines werken en hoe je met watermanagement je land droog kunt houden. Zij ontleden zinnen en achterhalen wanneer iets gebeurt en wanneer iets gebeurd is. Een deel van de jongeren wordt klaargestoomd in het Voorbereidend Wetenschappelijk Onderwijs (VWO) om Wetenschap te bedrijven. Zij leren wat meer over talen en geschiedenis en afhankelijk van het profiel dat je kiest, leer je Latijn en Grieks, of Economie 2, of Natuurkunde.
Als een leerling klaar is met de middelbare school, kan hij of zij verder leren op een MBO, HBO of Universiteit (of equivallenten daarvan). Hier specialiseert een student zich op een bepaald vlak en neemt kennis en vaardigheden tot zich om een rol van betekenis te spelen in de maatschappij. Universitaire studies zijn doorgaans theoretischer van aard dan HBO en MBO. De vaardigheden die daar worden opgedaan zijn doorgaans de academische vaardigheden als analytisch denken, experimenteren, filosofisch redeneren, rapporteren en dergelijke.
Dit alles kost geld. Veel geld. Om te voorkomen dat hoger onderwijs alleen te bekostigen is voor de rijken, is besloten om studenten te ondersteunen om dat geld bij elkaar te krijgen. Door de studiefinanciering mag iedere jongeling financieel in staat geacht worden om een universitaire studie te volgen en daarmee een diploma te halen. Dat is een groot goed, want rijkdom en intelligentie of rijkdom en vaardigheden, dat zijn geen eeneiïge tweelingen. De rijkste mens kan vreselijk weinig in zijn of haar mars hebben waar iemand zonder geld wél een hoog niveau kan hebben.
Nu is er weinig geld en "moet overal geleden worden," zeggen ze. Dat mag dan wel zo zijn, maar dat gaat wat mij betreft niet op waar het om alle sectoren van de samenleving gaat. Iedereen gaat erop achteruit. Dat kun je verdedigen. Van de directeur van de bank tot de bijstandsmoeder die afhankelijk is van de voedselbank. Dit zijn politieke keuzes. Daar kun je over twisten, daar kun je op beknibbelen, dat kun je uitonderhandelen als je wilt. Als het leger geen JSF's kan betalen, nemen we die goedkopere Zweedse straaljagers misschien. Willen we wel geld steken in Koninginnedag en Sinterklaas? Dat zijn politieke kwesties. Je hebt voorstanders en tegenstanders, maar geen enkel weldenkend mens, dit is bijna een definitie van "weldenkend" zal bereid zijn om onderwijs achteruit te laten gaan.
En dat is wat we doen, we geven een deel van de kwaliteit van onderwijs op als we hier een cent op bezuinigen. Uiteindelijk is dit een ordinaire bezuinigingsactie. We hebben geld nodig, waar zit geld? Bezuinigen is de reden waarom het onderwijs de afgelopen 20 jaar allerlei veranderingen heeft ondergaan. We hadden de mammoetwet, we gingen Basisvorming en Tweede fase doen. Iedereen dezelfde eenheidsworst, iedereen wiskunde omdat de Mensen Die Er Verstand Van Hebben dat belangrijk vonden.
In een wereld waar Tweede Kamerleden statistiek niet snappen, in die maatschappij is er wat aan de hand met het onderwijs. In een maatschappij waarin honderdduizenden niet kunnen lezen en schrijven, daar is wat mis met het onderwijs. En dat dient opgelost te worden, tegen elke prijs. Onderwijs moet een solide basis zijn met goede overdracht van kennis en vaardigheden aan iedereen. Dat is de basis van een succesvolle maatschappij. Dat is de reden dat ontwikkelingsorganisaties altijd scholen neerzetten in ontwikkelingslanden. Dat is de reden dat het in de spotjes altijd gaat over Meisje X en Jongetje Y die naar school kunnen. Onderwijs is minstens zo belangrijk als bijvoorbeeld gezondheidszorg. Als je mij een geweer op mijn hoofd zet en me vraagt waar al het geld van de overheid naartoe moet: onderwijs.
Maar nee, we zitten met het stokpaardje van een stel theoretische liberalen. Onderwijs (en zorg) is (zijn) een product. Dat koop je. Je investeert in onderwijs om daar later de vruchten van te plukken. Het idee van de hervormingen van het onderwijs is dan ook dat een consument (want je bent dan opeens geen student meer) zelf zijn toekomst moet realiseren in financiële zin.
Nee. Nee. Nee. Onderwijs is geen product. De samenleving is een product van het onderwijs. Mensen moeten zich eens gaan realiseren dat onderwijs geen luxe is, maar noodzakelijk. Wat er ook gebeurt, onderwijs moet goed zijn. We staan voor een aantal tweesprongen in de wereld. Hoe gaan we om met het klimaat, hoe gaan we om met integratievraagstukken, hoe gaan we om met het fileprobleem, hoe zorgen we dat we weer in de top van de wereld terecht komen als kennisland, hoe bieden we het hoofd aan religieus extremisme?
Daar hebben we een betere fundamentele wetenschap voor nodig. Theoretische natuurkundigen om mee te denken over energie uit kosmische radiatie, historici en antropologen om te analyseren waar sociale problemen vandaan komen om ze op te lossen. Dat zijn doorgaans niet de mensen die een vetbelegde boterham uit hun kennisinvestering halen. Dat zijn mensen die hun bijdrage op een andere manier leveren. Onderwijs zoals het zich ontwikkelt, dat levert redelijke IT'ers, redelijke vertalers, redelijke boekhouders, redelijke denkers op. Die heb je ook nodig. En je hebt vuilnismannen nodig, buschauffeurs, banketbakkers, boeren en boekhandelaren. Ik zeg dat zonder enig cynisme.
Alleen, wat je óók nodig hebt, dat zijn mensen die de horizon niet respecteren. Mensen die zich afvragen hoe je door muren heen kunt lopen. Daar zijn geen multinationals voor, daar liggen geen gouden bonussen voor klaar, maar dát zijn de Plato's en de Archimedessen van onze tijd. Redelijke Financiële Managers en redelijke bankdirecteuren zijn er genoeg. De goeien zijn op de vingers van een paar handen te tellen. Dat is nog niet zo'n probleem, want investeren in je eigen toekomst als je straks miljoenen krijgt door je ontslag, dat is al het geld waard. Maar waar haal je de visionaire antropologen vandaan?
We hebben beduidend betere staatssecretarissen voor nodig. Laten we ze opleiden. We kunnen ons niet veroorloven om een deel van de samenleving om financiële redenen buiten te houden. Misschien zit degene die ons verder helpt dan straks lijdzaam toe te kijken zonder het zelf te weten. Dat moet het angstbeeld van iedere politicus zijn. Van iedere politicus. Degene die zal proberen onderwijs gratis te maken, krijgt van mij de steun.
Onderwijs is de basis van de samenleving. Uiteraard moeten we onderwijs onafhankelijk van de geldschieter maken. Er moeten strenge eisen gesteld worden voor al het onderwijs. Kunnen we meteen ook afrekenen met religieus onderwijs, want school is om te leren. Bottom line zou alleen moeten zijn dat we geen staatssecretarissen opleiden, maar visionairs die dag in dag uit proberen door muren heen te lopen omdat 99,9999999% van alle ruimte in vaste objecten leeg is.
donderdag 6 oktober 2011
De damschreeuwer
Vandaag is hij veroordeeld tot één jaar cel, waarvan een halve voorwaardelijk en vijf jaar verbod tot toegang tot de Dam tijdens de plechtigheden rond Dodenherdenking. Die straf kreeg hij opgelegd voor het verstoren van dede Dodenherdenking van 2010. Het gaat hier om de Damschreeuwer, de man met de weinig originele bijnaam die hij te danken heeft aan het feit dat hij op de Dam heeft staan schreeuwen tijdens de stilte van dodenherdenking. Om het geheugen op de frissen, deze beelden gingen de huiskamers door:
Volgens het woordenboekje waar ik al eens eerder uit geciteerd heb, betekent integriteit "onschendbaarheid", "eerlijkheid" of "onkreukbaarheid", waar "onschendbaarheid" bijvoorbeeld betrekking heeft op het respecteren van iemands lichamelijke integriteit (je mag iemand niet doden of verwonden) en waar de andere twee als één betekenis worden genoemd. Eerlijkheid dus als consequent toepassen van een samenhangende set richtlijnen, simpel gezegd. Ik heb werkelijk geen idee waar dit over gaat. De rechtbank moet eens opzoeken wat "integer" betekent. Dan hebben we de vraag waarom hij er niet bij was toen het vonnis werd uitgesproken. Het antwoord komt neer op een bedreiging. Meneer had uit zijn slof kunnen schieten en was al eens voor geweld veroordeeld, dus...
Zij zijn groot en ik is klein. Ik vraag me eigenlijk af of deze man zich realiseert dat hij de verdachte, niet het slachtoffer is. Of de schreeuw direct de oorzaak is van de gewonden, daar valt over te twisten (ik vermoed dat ieder weldenkend mens daar wel een verband tussen ziet), maar dat is een andere kwestie. Meneer zou zich mogen verdiepen in het woord "rechtspraak." Dat zal nuttiger zijn. Dat komt neer op een situatie waarbij door een onafhankelijke partij de (vermeende) daden van een persoon of groep moeten worden beoordeeld aan de hand van de wet. Ik denk dat dat hem een ingangetje moet zijn. Hij beheerst de clowneske prietpraat van zijn strafpleiter inmiddels redelijk, zoals hij aan de telefoon bezig was.
Ik zou zeggen: opbergen en sleutel kwijtraken.
Een paar dingen vallen me hier op:
- Dit gaat over een voorval uit mei 2010, dus bijna anderhalf jaar geleden.
- mr. Theo Hiddema blijkt deze man te verdedigen.
- Deze zaak krijgt veel aandacht.
Alledrie deze constateringen vind ik merkwaardig. Uiteraard hangen de eerste en de tweede samen. Bekende advocaten duiken regelmatig op bij rare zaken. Zij blijken dan met name te geloven in uitstel-is-afstel. Ik heb deze rechtzaak niet gevolgd, maar twee totaal andere rechtzaken lijken er in die zin wel op. Zo heb je de zaak-Alberto Contador die in 2010 beduidend minder dan 6,4 ton clembuterol in zijn bloed bleek te hebben, 'Zero, zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero zero cinco gramos,' om precies te zijn. Bekender in Nederland is de wraking-wraak van Wilders en Moszkowicz. Het blijft maar duren en de rechtspraak verandert steeds meer in een farce, omdat het gaat om semantische spelletjes in plaats van de zoektocht naar de waarheid.
Het feit dat Hiddema deze man verdedigt, da's ook opmerkelijk te noemen. Op één of andere reden lukt het de grootste gekken altijd wel een grote bekendheid aan hun zijde te krijgen. Nu is bekend niet altijd goed, maar in de advocatuur zie je dat ook op het prijskaartje en dan zullen Theo, Gerard, Inez en Bram echt wel wat in zich hebben. Wat het ook is, toen ik een jaar geleden met twee huisgenoten een conflict met de huisbaas had, is bij ons nooit opgekomen om een bekende advocaat in de arm te nemen, ook al hadden we een punt. Hoe komt zo'n Damschreeuwer aan een Hiddema? Wat is het belang van het verdedigen van deze man? Waar haalt hij het geld vandaan? Het is geen Holleeder die met handel en handelingen aan zijn knaken komt, toch? Men zegt dat hij zwerver is... Er staat dus iemand met een zak geld achter, lijkt me.
Dan het laatste punt, en veruit de belangrijkste. Deze zaak krijgt aandacht. Uiteraard is het relevant dat mensen er achter komen wat met deze man gedaan wordt en heeft hij een recht op verdediging, ook in het openbaar, maar er zijn grenzen. Ik vermoed dat Hiddema een intelligente man is en dat hij middels taalspelletjes probeert iets uit de zaak te frommelen, maar hij moet toch in staat zijn om deze man stil te krijgen? Je mag toch zeggen wat je wilt, maar "Aaaaaaaaaaaa!" kan ik niet als een mening aanmerken. Ah wacht, ik zie het al. Het is een "kosmische aandrift, van hogerhand aangereikt". Hij is dus toch gek...
Dan verklaart dat ook gelijk hoe het lijkt alsof de Damschreeuwer denkt dat hij misschien wel in zijn recht staat, dat hij gelijk heeft. Laten we eens naar hem luisteren op AT5:
Volgens het woordenboekje waar ik al eens eerder uit geciteerd heb, betekent integriteit "onschendbaarheid", "eerlijkheid" of "onkreukbaarheid", waar "onschendbaarheid" bijvoorbeeld betrekking heeft op het respecteren van iemands lichamelijke integriteit (je mag iemand niet doden of verwonden) en waar de andere twee als één betekenis worden genoemd. Eerlijkheid dus als consequent toepassen van een samenhangende set richtlijnen, simpel gezegd. Ik heb werkelijk geen idee waar dit over gaat. De rechtbank moet eens opzoeken wat "integer" betekent. Dan hebben we de vraag waarom hij er niet bij was toen het vonnis werd uitgesproken. Het antwoord komt neer op een bedreiging. Meneer had uit zijn slof kunnen schieten en was al eens voor geweld veroordeeld, dus...
Zij zijn groot en ik is klein. Ik vraag me eigenlijk af of deze man zich realiseert dat hij de verdachte, niet het slachtoffer is. Of de schreeuw direct de oorzaak is van de gewonden, daar valt over te twisten (ik vermoed dat ieder weldenkend mens daar wel een verband tussen ziet), maar dat is een andere kwestie. Meneer zou zich mogen verdiepen in het woord "rechtspraak." Dat zal nuttiger zijn. Dat komt neer op een situatie waarbij door een onafhankelijke partij de (vermeende) daden van een persoon of groep moeten worden beoordeeld aan de hand van de wet. Ik denk dat dat hem een ingangetje moet zijn. Hij beheerst de clowneske prietpraat van zijn strafpleiter inmiddels redelijk, zoals hij aan de telefoon bezig was.
Ik zou zeggen: opbergen en sleutel kwijtraken.
zondag 2 oktober 2011
Kwaad met kwaad vergelden
Gisteren las ik dat in Pakistan weer iemand ter dood was veroordeeld. Het betreft Maluk Mumtaz Hussain Qadri, die zich in januari als lijfwacht tegen de man die voor zijn bescherming van hem afhankelijk was, keerde en gouverneur Salman Taseer op klaarlichte dag doodde. Een klassiek geval van kwaad met kwaad vergelden, maar er is heel veel meer hier, want het legt een open zenuw bloot.
Salman Taseer werd gedood omdat hij een tegenstander was van de wet die de doodstraf op godslastering legde, zo gaf zijn moordenaar meteen toe. Wie Mohammed of God (Allah is Arabisch voor "God") beledigt, die verdient de dood. Taseer wilde die wet hervormen en daarom moest hij dood, evenals een andere politicus die zijn handen durfde te branden aan de wet.
Allereerst kan ik me geen grotere godslastering voorstellen dan een wet die godslastering verbiedt, want daaruit zou blijken dat Mohammed, Jezus, God of een ander zich niet zelf zou kunnen verdedigen tegen belediging. Wanneer een kind "sukkel" tegen een ander kind roept, of "ezel", is de reactie vaak dat schelden geen pijn doet. Kinderen zetten zich eroverheen. Maar oh wee als je de almachtige uitscheldt of je geeft aan waarom je denkt dat hij niet bestaat (want dat is immers hetzelfde), dan moet je dood. Waarom kan zo'n almachtige godheid dat niet zelf oplossen? Een godslastering-wet zet je oh zo gewaardeerde hoogste individu op het gebied van incasseringsvermogen onder kinderen.
Godslastering heeft helemaal geen gevolgen waar wij weet van hebben. Wellicht krijg je een enkeltje Hel als het hier allemaal achter de rug is. Veel gelovigen gaan hiervan uit. God lost het uiteindelijk wel op. Maar kennelijk is het van belang om hem vast de goeie kant op te duwen door hem van verse slachtoffers te voorzien waar God misschien wel hele andere plannen mee had. Misschien was een aanval op de godslastering-wet wel een test van God om de mensen te leren met andere opvattingen om te gaan. BAM! (x26) zei het geweer en God... Facepalm...
Daarnaast is een wet op godslastering een zwaktebod, want het antwoord op de vraag hierboven is dagt het niet zo zeer gaat om het krenken van de godheid zélf, maar om het krenken van de gelovigen. Natuurlijk kan God zelf zijn eigen boontjes wel doppen en heeft hij daar echt geen nietige mensen voor nodig, maar die nietige mensen hebben zelf ook gevoelens en God staat daar kennelijk niet voor in. Het is vervelend om aan te vallen op een plek waar je jezelf niet kunt verdedigen en dát is de reden waarom er een godslastering-concept bestaat en daarom een wet.
Dan de moord en de doodstraf. Vanuit religieus oogpunt is het een dubbelzinnig punt. De Koran komt met een op het oog duidelijk standpunt in de soenna De Tafel valt te lezen (ik heb helaas geen Nederlandse vertaling kunnen vinden):
Ik probeer me te verplaatsen in mensen die zo denken, hoe zeer dat ook moeilijk is. De moord op de beide politici is omdat zij bepaalde standpunten voorstonden die door de moordenaars als slecht en ontwrichtend werden ervaren. De Koran is wellicht onduidelijk over de vraag of dit dan legal punishment is, want de Koran zélf is de wet en er wordt gehandeld naar de wet. Dan is de doodstraf niet gerechtvaardigd, want de Koran is dáár weer wel duidelijk over: de moord is gepleegd om vergelding te geven voor de "daden" van de politici. Aan de andere kant is het een kwestie van interpretatie of we het hebben om ontwrichtende acties en of dit werkelijk legal punishment is, want dat vergt een soort rechter, want anders kan iedereen iedereen gaan lopen afslachten er ermee weg komen.
Mijn punt is dat je met cherrypicking alles uit heilige boeken kunt halen. De Bijbel staat hier niet anders in. Je kunt altijd wel iets vinden in deze documenten waarmee je wat dan ook kunt verantwoorden, maar bottom line is dat dit allemaal schijnverantwoordingen zijn. Wie uit religieuze overwegingen iemand doodt, kan dit nooit verantwoorden, want dit is bij uitstek een dubbelzinnig element in al die heilige boeken.
Dan kom je bij seculiere argumenten voor en tegen moord en voor en tegen doodstraf. De argumenten vóór zijn bekend. Hij zal het nooit meer doen, dat spreekt voor zich. Daarnaast moet de doodstraf een afschrikwekkend voorbeeld zijn. Dat laatste lijkt me niet, want martelaarschap wordt hoog aangeslagen en dit is uiteindelijk wel een religieus geïnspireerde misdaad. Door de dader de doodstraf te geven, maak je de christelijke apologeet Tertullianus wakker. In zijn Apologeticum stelt hij:
We leven in een wereld waar mensen als Qadri op handen worden gedragen omdat ze de krachten tegen extremisme vleugellam proberen te maken door het zwakste wat je kunt doen te doen, namelijk hen doorzeven met kogels wanneer het je taak is om ze te beschermen. We hebben nog een lange weg te gaan. Ik zeg bewust "we" omdat ook in Nederland nog een wet tegen godslastering bestaat en het of all people de VVD is die niet mee wil werken aan de afschaffing daarvan.
Vorige week schreef ik een blogpost over wat mensen onderscheidt van andere dieren. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik nooit kuddes gnoes of groepen wandelende takken heb gezien die zich doelbewust de dood in rennen of kruipen. Vermoedelijk is dat zo omdat zij geen religie hebben.
Salman Taseer werd gedood omdat hij een tegenstander was van de wet die de doodstraf op godslastering legde, zo gaf zijn moordenaar meteen toe. Wie Mohammed of God (Allah is Arabisch voor "God") beledigt, die verdient de dood. Taseer wilde die wet hervormen en daarom moest hij dood, evenals een andere politicus die zijn handen durfde te branden aan de wet.
Allereerst kan ik me geen grotere godslastering voorstellen dan een wet die godslastering verbiedt, want daaruit zou blijken dat Mohammed, Jezus, God of een ander zich niet zelf zou kunnen verdedigen tegen belediging. Wanneer een kind "sukkel" tegen een ander kind roept, of "ezel", is de reactie vaak dat schelden geen pijn doet. Kinderen zetten zich eroverheen. Maar oh wee als je de almachtige uitscheldt of je geeft aan waarom je denkt dat hij niet bestaat (want dat is immers hetzelfde), dan moet je dood. Waarom kan zo'n almachtige godheid dat niet zelf oplossen? Een godslastering-wet zet je oh zo gewaardeerde hoogste individu op het gebied van incasseringsvermogen onder kinderen.
Godslastering heeft helemaal geen gevolgen waar wij weet van hebben. Wellicht krijg je een enkeltje Hel als het hier allemaal achter de rug is. Veel gelovigen gaan hiervan uit. God lost het uiteindelijk wel op. Maar kennelijk is het van belang om hem vast de goeie kant op te duwen door hem van verse slachtoffers te voorzien waar God misschien wel hele andere plannen mee had. Misschien was een aanval op de godslastering-wet wel een test van God om de mensen te leren met andere opvattingen om te gaan. BAM! (x26) zei het geweer en God... Facepalm...
Daarnaast is een wet op godslastering een zwaktebod, want het antwoord op de vraag hierboven is dagt het niet zo zeer gaat om het krenken van de godheid zélf, maar om het krenken van de gelovigen. Natuurlijk kan God zelf zijn eigen boontjes wel doppen en heeft hij daar echt geen nietige mensen voor nodig, maar die nietige mensen hebben zelf ook gevoelens en God staat daar kennelijk niet voor in. Het is vervelend om aan te vallen op een plek waar je jezelf niet kunt verdedigen en dát is de reden waarom er een godslastering-concept bestaat en daarom een wet.
Dan de moord en de doodstraf. Vanuit religieus oogpunt is het een dubbelzinnig punt. De Koran komt met een op het oog duidelijk standpunt in de soenna De Tafel valt te lezen (ik heb helaas geen Nederlandse vertaling kunnen vinden):
It is because of this that We ordained for (all humankind, but particularly for) the Children of Israel: He who kills a soul unless it be (in legal punishment) for murder or for causing disorder and corruption on the earth will be as if he had killed all humankind; and he who saves a life will be as if he had saved the lives of all humankind. Assuredly, there came to them Our Messengers (one after the other) with clear proofs of the truth (so that they might be revived both individually and as a people). Then (in spite of all this), many of them go on committing excesses on the earth. (5:32)Wie iemand dood, tenzij het voor moord is om voor het veroorzaken van chaos en verslechtering op de wereld, doodt in feite de hele mensheid. Dat is duidelijk, maar is hier sprake van zo'n geval waarin het terecht is? Het was een moord, maar wel eentje om vergelding te geven voor wat je een aanval op de samenleving zou kunnen noemen met een beetje kwade wil.
Ik probeer me te verplaatsen in mensen die zo denken, hoe zeer dat ook moeilijk is. De moord op de beide politici is omdat zij bepaalde standpunten voorstonden die door de moordenaars als slecht en ontwrichtend werden ervaren. De Koran is wellicht onduidelijk over de vraag of dit dan legal punishment is, want de Koran zélf is de wet en er wordt gehandeld naar de wet. Dan is de doodstraf niet gerechtvaardigd, want de Koran is dáár weer wel duidelijk over: de moord is gepleegd om vergelding te geven voor de "daden" van de politici. Aan de andere kant is het een kwestie van interpretatie of we het hebben om ontwrichtende acties en of dit werkelijk legal punishment is, want dat vergt een soort rechter, want anders kan iedereen iedereen gaan lopen afslachten er ermee weg komen.
Mijn punt is dat je met cherrypicking alles uit heilige boeken kunt halen. De Bijbel staat hier niet anders in. Je kunt altijd wel iets vinden in deze documenten waarmee je wat dan ook kunt verantwoorden, maar bottom line is dat dit allemaal schijnverantwoordingen zijn. Wie uit religieuze overwegingen iemand doodt, kan dit nooit verantwoorden, want dit is bij uitstek een dubbelzinnig element in al die heilige boeken.
Dan kom je bij seculiere argumenten voor en tegen moord en voor en tegen doodstraf. De argumenten vóór zijn bekend. Hij zal het nooit meer doen, dat spreekt voor zich. Daarnaast moet de doodstraf een afschrikwekkend voorbeeld zijn. Dat laatste lijkt me niet, want martelaarschap wordt hoog aangeslagen en dit is uiteindelijk wel een religieus geïnspireerde misdaad. Door de dader de doodstraf te geven, maak je de christelijke apologeet Tertullianus wakker. In zijn Apologeticum stelt hij:
Het bloed van de martelaren is het zaad voor de kerk.Door Qadri en de moordenaar van Shanbaz Bhatti de doodstraf te geven, stuur je weer iemand naar de bijna spreekwoordelijke 72 maagden (of druiven) en stel je een voorbeeld voor mensen die dat ook makkelijk voor elkaar willen krijgen. Moet je dat willen?
We leven in een wereld waar mensen als Qadri op handen worden gedragen omdat ze de krachten tegen extremisme vleugellam proberen te maken door het zwakste wat je kunt doen te doen, namelijk hen doorzeven met kogels wanneer het je taak is om ze te beschermen. We hebben nog een lange weg te gaan. Ik zeg bewust "we" omdat ook in Nederland nog een wet tegen godslastering bestaat en het of all people de VVD is die niet mee wil werken aan de afschaffing daarvan.
Vorige week schreef ik een blogpost over wat mensen onderscheidt van andere dieren. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik nooit kuddes gnoes of groepen wandelende takken heb gezien die zich doelbewust de dood in rennen of kruipen. Vermoedelijk is dat zo omdat zij geen religie hebben.
Abonneren op:
Posts (Atom)