woensdag 11 april 2012
Frans de Waal: Moral behavior in animals
woensdag 28 maart 2012
dinsdag 13 maart 2012
TEDed
Adam Savage kende ik alleen van MythBusters op Discovery Channel. Op een kolderieke manier worden daar wetenschappelijke theorieën getest. Best een leuk programma, al weet ik nooit wat ik van die Jamie moet vinden. Vandaag zag ik op TED.com dat er video's van TEDed stonden, TED education. Altijd leuk. Ik ben helemaal voor education. De eerste video die ik aanklikte, was deze, omdat de titel zo aanspreekt. Eén van de mooiste wetenschap-verhalen, die van Eratosthenes die de omtrek van de aarde berekende door slim na te denken over een schaduw, die heeft me altijd al gefascineerd. Zo zijn er wel meer en dat maakt wetenschap ook zo interessant.
donderdag 8 maart 2012
Terugbrengen en omsmelten
Met verbazing heb ik kennis genomen van het feit dat de Tweede Kamer het plan van staatssecretaris Joop Atsma (CDA) van Milieu goedgekeurd heeft. Welk plan? Het plan om vanaf 2014 geen statiegeld meer te verplichten op plastic flessen van anderhalve liter. We krijgen dus ons eigen geld niet meer terug voor die flessen en we hoeven er ook geen eigen geld meer in te stoppen. Op het eerste gezicht geen probleem, tot je er één seconde over nadenkt.
Wanneer je mensen iets wilt laten doen, kan dat op twee manieren, met carrots and sticks, zoals de Engelsen dat altijd zeggen. Je houdt ze een wordt voor (Engelsen doen dat gezonder met wortels) of je geeft stokslagen ofzo. Positief gedrag moet je belonen en negatief gedrag moet je bestraffen. Als je dat doet, kun je het gedrag van mensen beïnvloeden.
Waarom bovenstaande alinea? Joop Atsma's plan behelst naast het afschaffen van het statiegeld een drastische verhoging van de boete voor het ergens neergooien van een fles: van 90 naar 400 euro. De stick is het wapen naar keuze van de staatssecretaris en het bedrijfsleven is kennelijk enthousiast. Dit "systeem van de vorige eeuw" voldoet niet meer en zal worden vervangen door de lege retoriek van de Plastic Heroes waar niemand ooit gebruik van zal maken als de inzamelpunten niet binnen 10 meter van de voordeur zitten. Er is namelijk voor de meeste mensen geen reden om dat te gebruiken, zeker omdat er een veel betere oplossing voor eventuele afvalproblemen is. En dan is de cirkel rond, want deze oplossing heet statiegeld.
Wanneer je mensen iets wilt laten doen, kan dat op twee manieren, met carrots and sticks, zoals de Engelsen dat altijd zeggen. Je houdt ze een wordt voor (Engelsen doen dat gezonder met wortels) of je geeft stokslagen ofzo. Positief gedrag moet je belonen en negatief gedrag moet je bestraffen. Als je dat doet, kun je het gedrag van mensen beïnvloeden.
Waarom bovenstaande alinea? Joop Atsma's plan behelst naast het afschaffen van het statiegeld een drastische verhoging van de boete voor het ergens neergooien van een fles: van 90 naar 400 euro. De stick is het wapen naar keuze van de staatssecretaris en het bedrijfsleven is kennelijk enthousiast. Dit "systeem van de vorige eeuw" voldoet niet meer en zal worden vervangen door de lege retoriek van de Plastic Heroes waar niemand ooit gebruik van zal maken als de inzamelpunten niet binnen 10 meter van de voordeur zitten. Er is namelijk voor de meeste mensen geen reden om dat te gebruiken, zeker omdat er een veel betere oplossing voor eventuele afvalproblemen is. En dan is de cirkel rond, want deze oplossing heet statiegeld.
Labels:
binnenlandse politiek,
Joop Atsma,
statiegeld,
stompzinnigheid
vrijdag 2 maart 2012
Totaalverbod vs Vraag & Aanbod
Gisteren was ik niet in de gelegenheid dit berichtje te typen, dus komt hij vandaag. Op nu.nl las ik dat de VVD een totaalverbod op hasj wil. De reden dat ze dit willen verbieden is omdat criminele organisaties in landen als Afghanistan en Marokko (geen idee wat die landen met elkaar gemeen hebben) flink verdienen aan de uitvoer van het spul naar Nederland. De VVD ziet het niet zitten om de criminaliteit in die landen te steunen.
Nobel streven, proberen criminaliteit te stoppen en daarbij niet alleen maar binnen de landsgrenzen te kijken, maar de vraag is of dit zin heeft. Dit komt namelijk over als een gevalletje symboolpolitiek van de zuiverste soort en dat niet alleen, maat het komt ook over als symboolpolitiek die veel schade aan gaat richten. En dat alles omdat het verbieden van iets dat sommige mensen heel-heel graag willen hebben of doen, niet betekent dat het niet meer voorkomt. Dit betekent dat het op illegale wijze gebeurt en dat is meestal een heel slecht idee.
Zonder de twee fenomenen met elkaar te willen vergelijken is datgene dat in Mexico gebeurt rondom illegale abortus een uitstekende analogie. Wanneer je iets slecht vindt en je weet dat mensen het toch wel proberen te doen, dan moet je het niet verbieden, want dan creëer je een zwarte markt. Niet dat die er niet is op dit moment, maar het is ook mogelijk kwalitatief goede hasj te krijgen of op een veilige en (relatief) pijnloze manier een abortus uit te voeren door mensen die daar belang bij hebben.
Nobel streven, proberen criminaliteit te stoppen en daarbij niet alleen maar binnen de landsgrenzen te kijken, maar de vraag is of dit zin heeft. Dit komt namelijk over als een gevalletje symboolpolitiek van de zuiverste soort en dat niet alleen, maat het komt ook over als symboolpolitiek die veel schade aan gaat richten. En dat alles omdat het verbieden van iets dat sommige mensen heel-heel graag willen hebben of doen, niet betekent dat het niet meer voorkomt. Dit betekent dat het op illegale wijze gebeurt en dat is meestal een heel slecht idee.
Zonder de twee fenomenen met elkaar te willen vergelijken is datgene dat in Mexico gebeurt rondom illegale abortus een uitstekende analogie. Wanneer je iets slecht vindt en je weet dat mensen het toch wel proberen te doen, dan moet je het niet verbieden, want dan creëer je een zwarte markt. Niet dat die er niet is op dit moment, maar het is ook mogelijk kwalitatief goede hasj te krijgen of op een veilige en (relatief) pijnloze manier een abortus uit te voeren door mensen die daar belang bij hebben.
zondag 26 februari 2012
Thunderf00t - Youtube starts banning 'religiously offensive' videos (mirror)
Youtube-user Thunderf00t heeft een video geplaatst over Youtube's nieuwe Communityrichtlijnen. Hij reageert op dit gedeelte van de richtlijnen:
Wij zijn voorstander van het recht op vrije meningsuiting en dus ook van ieders recht om onpopulaire zienswijzen te verkondigen. Wij verbieden echter haatdragende retoriek die erop is gericht om op basis van ras of etnische oorsprong, religie, handicap, geslacht, leeftijd, veteranenstatus en/of seksuele geaardheid een groep aan te vallen of te vernederen.
Vrijheid van meningsuiting is een belangrijk goed voor de mensheid. Het is absoluut noodzakelijk dat die beschermd wordt en dat mensen in staat zijn misstanden aan de kaak te stellen. Volgens velen, waaronder ik, zijn religies complexen van opvattingen en als zodanig per definitie aanvechtbaar en aangezien uit religie zeer vaak haat voortkomt, moet er een tegengewicht tegen bestaan. Iedereen heeft het recht om een bepaalde opvatting te bestrijden als hij/zij dit nodig acht. Ook mijn opvattingen, mochten die aanstootgevend blijken.
Een discours heeft meerdere kanten nodig om waardevol te zijn. Het feit dat één kant zijn opvattingen als onaanvechtbaar beschouwt en zich gekrenkt voelt als deze aangevochten worden, dat mag nooit een reden zijn om kritische klanken te doen verstommen. In deze video laat Thunderf00t zien wat in sommige regio's de definitie van "haatdragende retoriek" is en welke gevolgen dit heeft op zijn video's. Om te voorkomen dat deze cruciale boodschap wordt verwijderd, hier een mirror via een ander kanaal en een directe link waar je hem kan downloaden.
Het punt is niet dat deze richtlijnen fout zijn (ik maak me er wel zorgen om), of dat Thunderf00t goede video's maakt, maar dat communityrichtlijnen als deze verregaande consequenties hebben en dat Youtube en andere aanbieders van online content zich terdege moeten realiseren dat ze hier heel veel hooi op de vorm nemen.
Labels:
censuur,
persoonlijk,
religie,
Thunderf00t,
vrijheid van meningsuiting,
Youtube
vrijdag 24 februari 2012
Jean-Pierre uit Nieuw-Caledonië
Prins Friso heeft zeer ernstig hersenletsel en het is onzeker of hij ooit wakker zal worden. Áls hij wakker wordt, dan is de verwachting dat herstel best eens jaren kan duren. Dat is vreselijk. Dit is namelijk een persoonlijk drama voor de mensen die de Prins lief hebben. Voor zijn vrouw en kinderen, voor zijn moeder, voor zijn broers, voor de koningin, prinsen, prinsessen en zijn vrienden. Dit is een persoonlijk drama.
Het is heel erg allemaal wat er gebeurt, maar ik begrijp de collectieve treurnis niet zo. Natuurlijk is het zo dat we allemaal weten wie Prins Johan Friso is en wie zijn familieleden zijn, maar persoonlijk kennen we hem bijna geen van allen. De koningin komt sympathiek over op tv, maar ik heb nooit suiker van haar geleend of gewoon een gesprek met haar gevoerd. Ik ken de goede vrouw niet. Ik ken haar kinderen niet, ik ken Mabel niet en ik weet niet eens hoe hun kinderen heten of waar ze wonen.
Begrijp me niet verkeerd. Ik probeer de situatie niet te bagatelliseren, maar de situatie van Prins Friso is niet erger dan die van de situatie van de man in het ziekenhuisbed naast hem of van de vrouw die net voor hem in dat bed heeft gelegen. Het is een situatie waar ik niet zo veel mee kan. Wellicht komt het uiteindelijk nog goed met Friso en weten de artsen er een menswaardig leven terug in te krijgen. Wellicht zal de Prins nooit meer ontwaken. Ik hoop dat het goed komt omdat ik geloof in de waarde van een menselijk leven. Of je nu koningin bent of niet, je hoort je kinderen niet te moeten begraven. Daarom hoop ik dat het goed komt.
Maar niet voor mezelf, want daarmee doe ik al die ruim acht miljoen mensen die in 2012 al overleden zijn, tekort. Ik kan het gewoon niet opbrengen het lot van de ene persoon die ik niet ken belangrijker te vinden dan dat van de andere persoon die ik niet ken, puur omdat de één een bekend iemand is en de ander niet. Stel je voor dat de ouders van Jean-Pierre uit Nieuw-Caledonië en de broer van Vladimir uit Kirgizië hetzelfde nieuws te verwerken krijgen als de moeder en broer van Prins Friso. Stel je voor dat een jongentje van 9 die toevallig ook Friso heet, een terminale ziekte heeft. Heeft hij even pech dat hij geen prins is.
Het is heel erg allemaal wat er gebeurt, maar ik begrijp de collectieve treurnis niet zo. Natuurlijk is het zo dat we allemaal weten wie Prins Johan Friso is en wie zijn familieleden zijn, maar persoonlijk kennen we hem bijna geen van allen. De koningin komt sympathiek over op tv, maar ik heb nooit suiker van haar geleend of gewoon een gesprek met haar gevoerd. Ik ken de goede vrouw niet. Ik ken haar kinderen niet, ik ken Mabel niet en ik weet niet eens hoe hun kinderen heten of waar ze wonen.
Begrijp me niet verkeerd. Ik probeer de situatie niet te bagatelliseren, maar de situatie van Prins Friso is niet erger dan die van de situatie van de man in het ziekenhuisbed naast hem of van de vrouw die net voor hem in dat bed heeft gelegen. Het is een situatie waar ik niet zo veel mee kan. Wellicht komt het uiteindelijk nog goed met Friso en weten de artsen er een menswaardig leven terug in te krijgen. Wellicht zal de Prins nooit meer ontwaken. Ik hoop dat het goed komt omdat ik geloof in de waarde van een menselijk leven. Of je nu koningin bent of niet, je hoort je kinderen niet te moeten begraven. Daarom hoop ik dat het goed komt.
Maar niet voor mezelf, want daarmee doe ik al die ruim acht miljoen mensen die in 2012 al overleden zijn, tekort. Ik kan het gewoon niet opbrengen het lot van de ene persoon die ik niet ken belangrijker te vinden dan dat van de andere persoon die ik niet ken, puur omdat de één een bekend iemand is en de ander niet. Stel je voor dat de ouders van Jean-Pierre uit Nieuw-Caledonië en de broer van Vladimir uit Kirgizië hetzelfde nieuws te verwerken krijgen als de moeder en broer van Prins Friso. Stel je voor dat een jongentje van 9 die toevallig ook Friso heet, een terminale ziekte heeft. Heeft hij even pech dat hij geen prins is.
woensdag 22 februari 2012
Al-Ahly kampioen!
Drie weken geleden vond het drama in het voetbalstadion van Port Saïd plaats, waar 74 mensen omkwamen in gigantische rellen na de wedstrijd tussen het plaatselijke Al-Masry en de topclub Al-Ahly. Het is niet de eerste keer dat tientallen mensen omkwamen door gebeurtenissen in een stadion (het bekendste voorbeeld is het Hiezeldrama in 1985 in Brussel) maar dit keer kwam het zeer dicht bij de spelers waardoor een extra dimensie aan het verhaal hing. Ploegartsen en spelers van Al-Ahly proberen mensen te behandelen in de kleedkamer.
Verder van sport kun je niet af staan en toen ik bovenstaand filmpje zag, ik weet nog precies waar ik was. Dit maakt een flinke indruk. Ik was dan ook niet verbaasd toen ik las dat de hele selectie van Al-Ahly besloten had te stoppen met voetballen en dat de Egyptische bond de competitie heeft stilgelegd. Het is heel treurig, maar verklaarbaar.
Verder van sport kun je niet af staan en toen ik bovenstaand filmpje zag, ik weet nog precies waar ik was. Dit maakt een flinke indruk. Ik was dan ook niet verbaasd toen ik las dat de hele selectie van Al-Ahly besloten had te stoppen met voetballen en dat de Egyptische bond de competitie heeft stilgelegd. Het is heel treurig, maar verklaarbaar.
dinsdag 21 februari 2012
Dennis krijgt een mini-Ajax-muntje
Dennis heeft een klein miezerig Ajax-muntje ofzo besteld, vermoedelijk als talisman voor aanstaande donderdag als Ajax gaat verliezen bij Manchester. Vandaag kwam het binnen. Een impressie van de stompzinnigheid.
zondag 19 februari 2012
Het gezicht van misdaad
Neem een willekeurige misdaadzaak in Amerika. Het maakt niet uit wat hij gedaan heeft, maar het zijn vooral die zaken met gruwelijke moorden en andere geweldsmisdrijven die je tegenkomt op Discovery Channel. Bij van die zaken heb je altijd van die politiefoto's waar de verdachte nors in de camera kijkt en eentje vanaf de zijkant. De voice-over geeft dan al een seintje dat hij het heeft gedaan en ook een onheilspellend muziekje dat rechtstreeks uit een horrorfilm komt. Opvallend is dat het vaker dan niet mensen met een donkere huidskleur zijn in die series.
TED.com heeft een conferentie aan de University of the West Indies in Trinidad en Tobago. Op Youtube vond ik dit filmpje dat mij meteen deed denken aan die foto's en volgens mij is dit ook de bedoeling geweest toen het filmpje gemaakt werd. Een aantal jongeren met een donkere huidskleur (de meeste mensen daar zijn zwart) die nors de camera in kijken en "stop crime now" zeggen. Goeie boodschap, lijkt me.
Ik ga het vandaag heel kort houden. De afgelopen tijd zijn er een aantal grote misdaadzaken in het nieuws geweest de verdachten zagen er zo en zo uit. Een paar van de grootste misdadigers uit de recente geschiedenis zagen er zo, zo en zo uit. Tegenwoordig wordt veel ellende aangericht door iemand die er zo uit ziet. Ik weet niet of dit het punt is van deze video, maar het zet me wel aan het denken.
TED.com heeft een conferentie aan de University of the West Indies in Trinidad en Tobago. Op Youtube vond ik dit filmpje dat mij meteen deed denken aan die foto's en volgens mij is dit ook de bedoeling geweest toen het filmpje gemaakt werd. Een aantal jongeren met een donkere huidskleur (de meeste mensen daar zijn zwart) die nors de camera in kijken en "stop crime now" zeggen. Goeie boodschap, lijkt me.
Ik ga het vandaag heel kort houden. De afgelopen tijd zijn er een aantal grote misdaadzaken in het nieuws geweest de verdachten zagen er zo en zo uit. Een paar van de grootste misdadigers uit de recente geschiedenis zagen er zo, zo en zo uit. Tegenwoordig wordt veel ellende aangericht door iemand die er zo uit ziet. Ik weet niet of dit het punt is van deze video, maar het zet me wel aan het denken.
Labels:
binnenlandse politiek,
buitenlandse politiek,
misdaad,
TED.com
vrijdag 17 februari 2012
We zijn allemaal géén homo
Ik kreeg vandaag een e-mail van Change.org waar je petities kunt opzetten en tekenen over verschillende onderwerpen. Ik weet niet of de mail die ik heb gekregen te maken heeft met het feit dat ik vooral petities met betrekking tot mensenrechten teken. Je kent ze wel: krijg de politieke gevangene uit de cel, dat soort petities. Ik vind het goed en belangrijk om op die kleine manier iets bij te dragen. De beste manier om iets aan een goed doel te doen is namelijk niet om ergens geld in te pompen. Dat kan in veel kwesties heel waardevol zijn. De beroemde scholen en waterpompen in Guinee Bissau kosten geld en dat moet ergens vandaan komen.
Dat is vaak niet het probleem bij mensenrechten. Vrijheid en rechtvaardigheid zijn op zichzelf niet in geld uit te drukken. Het zou cynisch zijn om met zijn allen een paar euro per persoon neer te leggen om een politieke gevangene op borgtocht vrij te krijgen. Je moet het systeem soms omgooien. Dat is de reden waarom ik überhaupt een paar maanden geleden ben gaan bloggen. Alle beetjes helpen. In de kwesties die ik belangrijk vind, gaat het om awareness, bewustwording. Iedereen moet weten wat het probleem is en dan pas kun je er wat aan doen. Initiatieven als Change.org en Project Aware verdienen alle lof. In de Arabische wereld was het vorig jaar de bewustwording die de boel deed omslaan, for good or for evil. Niet de beste wapens, de tactieken van een briljante generaal of het geld waren de beslissende stap. Net als gisteren een quote uit The Lord of The Rings-films: Gandalf heeft Aragorn, Legolas en Gimli opgepikt in het bos en legt het plot van de tweede film uit:
Dat is vaak niet het probleem bij mensenrechten. Vrijheid en rechtvaardigheid zijn op zichzelf niet in geld uit te drukken. Het zou cynisch zijn om met zijn allen een paar euro per persoon neer te leggen om een politieke gevangene op borgtocht vrij te krijgen. Je moet het systeem soms omgooien. Dat is de reden waarom ik überhaupt een paar maanden geleden ben gaan bloggen. Alle beetjes helpen. In de kwesties die ik belangrijk vind, gaat het om awareness, bewustwording. Iedereen moet weten wat het probleem is en dan pas kun je er wat aan doen. Initiatieven als Change.org en Project Aware verdienen alle lof. In de Arabische wereld was het vorig jaar de bewustwording die de boel deed omslaan, for good or for evil. Niet de beste wapens, de tactieken van een briljante generaal of het geld waren de beslissende stap. Net als gisteren een quote uit The Lord of The Rings-films: Gandalf heeft Aragorn, Legolas en Gimli opgepikt in het bos en legt het plot van de tweede film uit:
A great power has been sleeping here for many long years. The coming of Merry and Pippin will be like the falling of small stones that starts an avalanche in the mountains. A thing is about to happen that has not happened since the Elder Days. The Ents are going to wake up and find that they are strong.De Ents zijn er achter gekomen dat ze sterk zijn en dat ze in staat zijn om iets voor elkaar te krijgen als ze dat inzien. De rest is geschiedenis, zowel op het witte doek als op het Tahrirplein.
Labels:
bewustwording,
Change.org,
homoseksualiteit,
KNVB,
sport
donderdag 16 februari 2012
De zwarte broek
Na verslavingen aan Skyrim en Assassin's Creed Revelation ben ik nu begonnen met Football Manager 2012, een spelletje dat ik al langer speel dan Civilization. Het heette vroeger Championship Manager en ik kan me nog goed herinneren dat je als teruggetrokken manager (dat is een karaktertrek die je vooraf moest kiezen) gelijk ruzie kreeg met alle arrogante spelers (zoals Van Basten, Baresi en Stoichkov). Een tijdje later kon je door transferaanbiedingen in te trekken en meteen weer nul dollar te bieden gratis spelers krijgen en waren Maarten Atmodikoro en Alessandro Melli fa-bu-leu-ze spelers.
Tegenwoordig kun je je jeugdploeg laten opdraven tegen een aantal tieners die je op proef hebt. Je kunt sinds een paar versies de wedstrijd ook "op tv volgen en zo de looplijnen van je spelers beoordelen, kijken of ze goed opgesteld staan, duels bekijken etc. En er valt nog iets op.
(Klik om te vergroten)
De gele shirts zijn de spelers van onder de 19 jaar van NAC Breda. De witten zijn de Ratjes van 15 en 16 jaar. Na een uur staat het 3-1 voor de uitgepuberde spelers. Uiteindelijk wordt het 5-1. Met drie goals voor de man in de zwarte broek, net boven de penaltystip links op het schermprintje. Wat ik me dan afvraag is simpel: wat doet iemand in een zwarte broek op dit veld. Wat is dit voor bug? Het zijn de vragen die je leven kleur geven, nietwaar?
woensdag 15 februari 2012
De sjeik, de kapitein van Gondor en het gelijk
Een meerderheid van de Tweede Kamer vindt dat
de Brits-Palestijnse sjeik Haitham al-Haddad niet welkom is in Nederland waar hij op de Vrije Universiteit van Amsterdam zou gaan spreken op een symposium dat georganiseerd is door een Islamitische studentenvereniging. De man heeft een aantal opvattingen en uitspraken die zo extreem zijn dat hij hier niet past. Joden zijn afstammelingen van varkens, de sharia moet worden ingevoerd. Dat soort spul. We hebben hier te maken met een fundamentalistische moslim (fundamentalisme is iets anders dan terrorisme trouwens, al worden ze vaak samen gezien. Ook extremisme is niet hetzelfde als terrorisme.) en daar moeten we mee uitkijken. Dus we moeten hem de toegang tot ons land ontzeggen, zo is de redenering.
Nederland heeft natuurlijk het recht om de grenzen te bewaken tussen ons land en andere landen die niet aangesloten zijn bij het Schengen-verdrag. Net zo goed als dat ik bij mijn reis naar Oekraïne een aantal jaar geleden een formulier moest invullen met vragen als "Bent u van plan één of meerdere Oekraïense staatsburgers of ingezetenen te doden dan wel te verwonden?" of "Bent u van plan het communisme of een ander totalitair régime te vestigen in Oekraïne?" en net zo goed als dat ik op de terugweg scheve blikken kreeg van douane-beambten toen het aluminiumfolie rond de chocoladereep de ik in mijn tas had, de piepertjes bij het poortje liet afgaan, zo heeft Nederland het recht om mensen buiten de deur te houden. De andere kant op hebben we drie jaar geleden ook gezien dat Groot Britannië Geert Wilders niet binnenliet om zijn film Fitna te vertonen. Het mag.
Labels:
binnenlandse politiek,
filosofie,
Groot-Britannië,
islam,
Nederland,
religie,
sjeik Haitham al-Haddad
donderdag 9 februari 2012
Sport en de basis van de westerse beschaving
Dit bericht is geschreven op 8 februari en verlaat gepubliceerd.
Op 6 februari kwam naar buiten dat Alberto Contador geschorst wordt voor de 50 picogrammen aan clenbuterol die in 2010 in zijn bloed werden aangetroffen. Na een belachelijk lange rechtszaak is er nu een beslissing. Probleem is dat daarmee alles gezegd is. Contador is nu officieel geschorst en zijn Tourzege kwijt, maar verder is niets vastgesteld. In tegenstelling tot allerlei berichten is Contador niet schuldig bevonden aan het gebruik van doping, maar is slechts geconstateerd dat hij verantwoordelijk is voor wat in zijn bloed opduikt. De zaak is vergelijkbaar met de zaken van wielrenner Alessandro Colo' en tafeltennisser Dmitri Ovtcharov, maar dan met één groot verschil. Contador kon niet bewijzen dat hij besmet vlees had gegeten.
Wat me nog het meeste tegenstaat bij deze uitspraak is dat het geen antwoord op de vraag of Contador doping heeft gebruikt bevat. Het is een procedureel besluit. Wanneer iemand een bepaalde verboden stof in zijn lichaam heeft, dan is hij daarvoor verantwoordelijk en als hij niet kan aantonen dat hij het via een "legitieme" manier heeft binnengekregen, is hij schuldig aan het in zijn bloed hebben van die stof. Voor het wielrennen betekent dat schorsing. Alleen hiermee is de kous niet af. Contador had clenbuterol in zijn bloed, maar wat zegt dat?
Op 6 februari kwam naar buiten dat Alberto Contador geschorst wordt voor de 50 picogrammen aan clenbuterol die in 2010 in zijn bloed werden aangetroffen. Na een belachelijk lange rechtszaak is er nu een beslissing. Probleem is dat daarmee alles gezegd is. Contador is nu officieel geschorst en zijn Tourzege kwijt, maar verder is niets vastgesteld. In tegenstelling tot allerlei berichten is Contador niet schuldig bevonden aan het gebruik van doping, maar is slechts geconstateerd dat hij verantwoordelijk is voor wat in zijn bloed opduikt. De zaak is vergelijkbaar met de zaken van wielrenner Alessandro Colo' en tafeltennisser Dmitri Ovtcharov, maar dan met één groot verschil. Contador kon niet bewijzen dat hij besmet vlees had gegeten.
Wat me nog het meeste tegenstaat bij deze uitspraak is dat het geen antwoord op de vraag of Contador doping heeft gebruikt bevat. Het is een procedureel besluit. Wanneer iemand een bepaalde verboden stof in zijn lichaam heeft, dan is hij daarvoor verantwoordelijk en als hij niet kan aantonen dat hij het via een "legitieme" manier heeft binnengekregen, is hij schuldig aan het in zijn bloed hebben van die stof. Voor het wielrennen betekent dat schorsing. Alleen hiermee is de kous niet af. Contador had clenbuterol in zijn bloed, maar wat zegt dat?
woensdag 8 februari 2012
Democratie
Ik vond deze video op Shesgothighmoral. Een korte en interessante analyse van wat democratie is, welke vormen daarvan er bestaan en wat de problemen met die vormen zijn. Wij Westerlingen gaan de wereld rond om overal democratie te vestigen, maar wat vestigen we precies?
Market Maketh Man from Studiocanoe on Vimeo.
Market Maketh Man from Studiocanoe on Vimeo.
maandag 6 februari 2012
Winnen doe je op de finishlijn
In de zaak tussen het Wereld Anti-Doping Agentschap (WADA) en de Union Cycliste Internationale (UCI), wettig vertegenwoordigd door de heren Mr. Philippe Verbiest, Mr. Pablo Jimenez de Parga, Mr. Jean-Pierre Morrand, Mr Yvan Henzer, Mr Ross Wenzel en Mr. Olivier Niggli aan de ene kant en de heer Alberto Contador Velasco en de Real Federación Española de Ciclismo (RFEC), wettig vertegenwoordigd door Mr Mike Morgan, Mr Adam Lewis QC, Mr Antonio Rigozzi, Mr. Gorka Villar, Dr. Luiz Sanz Hernandez en Ms. Carmen Ramos aan de andere kant is besloten dat...
Als wielerliefhebber is het tegenwoordig van belang dat je boekwerken van 98 pagina's juridische taal doorleest om een beetje te snappen wat er gebeurd is in deze zaak. Waar iedereen het zou moeten hebben over de ploegentijdrit in de ronde van Qatar, las ik op Twitter de alleszeggende opmerking van Jonathan Vaughters, de ploegleider van Garmin-Barracuda:
Als wielerliefhebber is het tegenwoordig van belang dat je boekwerken van 98 pagina's juridische taal doorleest om een beetje te snappen wat er gebeurd is in deze zaak. Waar iedereen het zou moeten hebben over de ploegentijdrit in de ronde van Qatar, las ik op Twitter de alleszeggende opmerking van Jonathan Vaughters, de ploegleider van Garmin-Barracuda:
"I am very happy we won in Qatar!! A bit less happy that it will be overshadowed by Contador news, but, hey, that's life. Still happy we won!"
Labels:
Alberto Contador,
Andy Schleck,
CAS,
doping,
rechtspraak,
sport,
Tour de France,
UCI,
WADA,
wielrennen
zondag 5 februari 2012
De rayonhoofden komen weer eens bijeen
"De rayonhoofden komen bijeen," is vermoedelijk één van de irritantste zinnen die er bestaan. Als het een paar dagen stevig vriest, komen ze bij elkaar en dan is dat groot nieuws. Ze komen bijeen om de route te bekijken en om te kijken of er weer een Elfstedentocht komt. Als je een Nederlands paspoort hebt, dan moet dat je hart sneller laten kloppen. Nou, hier niet. "De rayonhoofden komen bijeen," is sinds in 1997 de laatste versie van de Tocht der Tochten is geweest, ieder jaar wel een keer geroepen en staat eigenlijk meer dan wat dan ook voor overspannen reacties in het algemeen. Wilders heeft weer wat geroepen en ja hoor, de rayonhoofden komen bijeen. De twee bekendste hockeyers zijn uit de selectie van Oranje gehouden en de rayonhoofden komen bijeen. Levan Tskitichvili scoort een zuivere hattrick voor de vereranen van Dinamo Tblisi en de rayonhoofden komen bijeen. Wat gaan ze doen? Kijken of er wat bijzonders uit te halen valt.
De omstandigheden lijken behoorlijk als je hoopt op een nieuwe Elfstedentocht en ik gun het de liefhebbers van harte, maar tot die tijd is het geen nieuws als ze bijeen komen. Ze komen namelijk bij iedere natte wind bijeen. "Mosselvissers Henk en Karel vangen een kilo mosselen in de Oosterschelde," is ook geen nieuws. "De bakker bakt een brood," ook niet. "Wiskundeleraar legt de stelling van Pythagoras uit," ook niet. Het is pas nieuws als er iets nieuws is. Daarom heet het ook nieuws. Wanneer Henk en Karel een levende coelacanth vangen, wanneer de bakker in staat is om goud te maken uit bloem, eieren en zout, dán is het nieuws, maar niet als ze doen waar ze voor zijn. De rayonhoofden komen toch altijd bij elkaar en vrijwel altijd is het zo dat ze besluiten dat er geen Tocht komt. Soms is het zo dat er wél een Elfstedentocht komt. Dán is het nieuws. Als it net oan gaet, is er geen reden om dat te melden, want het is alweer 15 jaar geleden dat we voor de buis hebben gezien dat iemand in een gigantisch hoog ingeschatte sportwedstrijd werd gediskwalificeerd omdat op beelden te zien was dat hij zijn stempelkaart niet liet afstempelen bij Hindelopen.
De Elfstedentocht doet me altijd denken aan de World Series of de stierenrennen van Pamplona, maar dan een extreme versie. Heel Nederland is in de ban, maar de rest van de wereld krijgt het niet mee. Het grote verschil is dat de World Series jaarlijks doorgaan en dat de stierenrennen van Pamplona wat onzekerheid van doorgaan alleen maar iets te vrezen heeft van dierenrechten-activisten. De Elfstedentocht is er niet-tenzij en toch hebben we het er ieder jaar weer over. En jaar-in-jaar-uit komen de rayonhoofden bij elkaar en keer op keer wordt dat als nieuws gepresenteerd. Wordt het koud? Dan staan de treinen stil en weten de rayonhoofden zich allemaal van A naar B te bewegen om te bespreken dat het niet door gaat dit jaar. Misschien nu wel. Dan hoor ik het wel. Vooralsnog komen de rayonhoofden letterlijk én figuurlijk bijeen en daar wil ik het bij laten.
De omstandigheden lijken behoorlijk als je hoopt op een nieuwe Elfstedentocht en ik gun het de liefhebbers van harte, maar tot die tijd is het geen nieuws als ze bijeen komen. Ze komen namelijk bij iedere natte wind bijeen. "Mosselvissers Henk en Karel vangen een kilo mosselen in de Oosterschelde," is ook geen nieuws. "De bakker bakt een brood," ook niet. "Wiskundeleraar legt de stelling van Pythagoras uit," ook niet. Het is pas nieuws als er iets nieuws is. Daarom heet het ook nieuws. Wanneer Henk en Karel een levende coelacanth vangen, wanneer de bakker in staat is om goud te maken uit bloem, eieren en zout, dán is het nieuws, maar niet als ze doen waar ze voor zijn. De rayonhoofden komen toch altijd bij elkaar en vrijwel altijd is het zo dat ze besluiten dat er geen Tocht komt. Soms is het zo dat er wél een Elfstedentocht komt. Dán is het nieuws. Als it net oan gaet, is er geen reden om dat te melden, want het is alweer 15 jaar geleden dat we voor de buis hebben gezien dat iemand in een gigantisch hoog ingeschatte sportwedstrijd werd gediskwalificeerd omdat op beelden te zien was dat hij zijn stempelkaart niet liet afstempelen bij Hindelopen.
De Elfstedentocht doet me altijd denken aan de World Series of de stierenrennen van Pamplona, maar dan een extreme versie. Heel Nederland is in de ban, maar de rest van de wereld krijgt het niet mee. Het grote verschil is dat de World Series jaarlijks doorgaan en dat de stierenrennen van Pamplona wat onzekerheid van doorgaan alleen maar iets te vrezen heeft van dierenrechten-activisten. De Elfstedentocht is er niet-tenzij en toch hebben we het er ieder jaar weer over. En jaar-in-jaar-uit komen de rayonhoofden bij elkaar en keer op keer wordt dat als nieuws gepresenteerd. Wordt het koud? Dan staan de treinen stil en weten de rayonhoofden zich allemaal van A naar B te bewegen om te bespreken dat het niet door gaat dit jaar. Misschien nu wel. Dan hoor ik het wel. Vooralsnog komen de rayonhoofden letterlijk én figuurlijk bijeen en daar wil ik het bij laten.
vrijdag 3 februari 2012
pro-life, anti-choice
Artsen hebben te weinig oog voor de alternatieven voor abortus, zo stelt de SGP en weet je wat het is? Ik vind dit een legitiem punt. Allereerst, ik heb geen idee hoeveel aandacht er is voor de alternatieven voor abortus en welke alternatieven tegenwoordig het populairste zijn, maar de SGP heeft het standpunt dat abortus slecht is en heeft twee man in de Tweede Kamer die de gelegenheden wel pakken. In tegenstelling tot wat ze zelf hoogstwaarschijnlijk denken is waarschijnlijk niemand bijzonder gelukkig om het idee van abortus. De discussie tussen pro-life en pro-choice wordt door pro-lifers doorgaans neergezet als de discussie tussen mensen die vóór abortus zijn aan de ene kant en mensen die tégen abortus zijn aan de andere kant.
Het eerste punt dat ik vandaag wil maken is dat dit een grove misvatting is. De pro-life-kant van de discussie is zeker tegen abortus. Dat zeggen ze zelf. Pro-choice is alleen niet hetzelfde als pro-abortus. Ik ben zelf pro-choice omdat ik vind dat de ouders (niet alleen de moeder trouwens) zelf de keuze moeten kunnen maken wat ze doen. In een aantal gevallen is abortus een goede optie. In sommige gevallen is het noodzakelijk (bij bijvoorbeeld medische complicaties die het leven van vrouw en kind ernstig bedreigen) of anderszins goed te billijken (bij bijvoorbeeld verkrachting waarbij de verkrachter uiteraard geen zeggenschap hoeft te hebben over de eventuele abortus). Soms is het niet zo'n standaardgeval, maar gewoon een foutje op een moment dat twee mensen het niet van plan waren. Je kunt van one-night-stands vinden wat je wilt, maar geen kind zal er een uitgesproken goeie start mee krijgen als vader er niet is (zonder hiermee te zeggen dat alleenstaande moeders niet in staat zijn kinderen fantastisch op te voeden). In een aantal gevallen is abortus gewoon een optie, als het maar veilig en door een goede arts gebeurt.
Het eerste punt dat ik vandaag wil maken is dat dit een grove misvatting is. De pro-life-kant van de discussie is zeker tegen abortus. Dat zeggen ze zelf. Pro-choice is alleen niet hetzelfde als pro-abortus. Ik ben zelf pro-choice omdat ik vind dat de ouders (niet alleen de moeder trouwens) zelf de keuze moeten kunnen maken wat ze doen. In een aantal gevallen is abortus een goede optie. In sommige gevallen is het noodzakelijk (bij bijvoorbeeld medische complicaties die het leven van vrouw en kind ernstig bedreigen) of anderszins goed te billijken (bij bijvoorbeeld verkrachting waarbij de verkrachter uiteraard geen zeggenschap hoeft te hebben over de eventuele abortus). Soms is het niet zo'n standaardgeval, maar gewoon een foutje op een moment dat twee mensen het niet van plan waren. Je kunt van one-night-stands vinden wat je wilt, maar geen kind zal er een uitgesproken goeie start mee krijgen als vader er niet is (zonder hiermee te zeggen dat alleenstaande moeders niet in staat zijn kinderen fantastisch op te voeden). In een aantal gevallen is abortus gewoon een optie, als het maar veilig en door een goede arts gebeurt.
Labels:
abortus,
binnenlandse politiek,
Centrum voor Jeugd en Gezin,
Christenunie,
religie,
SGP,
Staphorst
donderdag 2 februari 2012
Jedem das seine
Vandaag lees ik in De Pers dat er
nieuwe ontwikkelingen zijn in de zaak rond het hek dat lijkt op het
hek rond kamp-Buchenwald waar in de Tweede Wereldoorlog tienduizenden
mensen zijn gedood. De nieuwe ontwikkeling is namelijk dat de
grootvader van de opdrachtgever Jack Bakker in de Oorlog “fout”
blijkt te zijn geweest. Deze Jacobus Hendrikus Bakker voerde namelijk
allerlei bouwactiviteiten uit voor de Duitse overheid in Nederland en
stond bovendien geregistreerd als NSB-sympathisant met nummer
D.13155. Mogelijk was dit een vreselijke man, mogelijk een
Eichmann-achtige man die gewetenloos bevelen uitvoerde, mogelijk een
product van zijn tijd die achteraf als evil
te boek is komen te staan omdat de winnaar de geschiedenis schrijft.
Het is allemaal niet belangrijk in deze kwestie, want de goeie of
slechte man is vermoedelijk allang dood en is de grootvader van de
opdrachtgever, niet de opdrachtgever zélf.
Ik ken Jack Bakker
niet. Misschien heeft hij niets te maken met nazi-sympathieën,
misschien wel. Misschien heeft hij een hele andere boodschap met zijn
bouwwerk. Alleen, zelfs als hij zijn landgoed wil profileren als een
plek waar de nazi-ideologie wordt verheerlijkt, dan nog moet dat
kunnen. Keur ik het goed? Nee, maar dat is niet belangrijk, want mijn
mening is niet belangrijk en zelfs als álle Nederlanders op meneer
Bakker na dit walgelijk en vreselijk vinden, dan nog is dat ons
probleem. Jammer, maar het feit dat ik of bijna iedereen iets
walgelijk of aanstootgevend vind, dat is niet van alles overstijgend
belang.
zaterdag 28 januari 2012
That's the question: boerkaverbod
Het kabinet heeft besloten een verbod op gelaatsbedekkende kleding ter stemming te brengen in het parlement. Dit was al van tevoren bedacht en niet alleen de PVV hing er sterk aan, maar ook voor het CDA en de VVD is dit kennelijk heel belangrijk ik deze tijd. We moeten in Nederland open kunnen communiceren met elkaar, zo stellen ze, en dan is het van cruciaal belang dat je elkaar in de ogen kijkt. Niet alleen de boerka wordt nu in de publieke ruimte niet meer geaccepteerd, maar ook de integraalhelm en de bivakmuts om er maar een paar te noemen.
Tenzij, want we hebben politieke mensen aan het woord, tenzij het voor de veiligheid noodzakelijk is (zoals een integraalhelm op de scooter) of voor de gezondheid (bijvoorbeeld een bivakmuts als het koud is) of als je het nodig hebt voor je werk (als lasser) of sport (als ijshockeykeeper of schermer). Óf als het carnaval is. Alaaf! Zie hier een onuitvoerbaar idee. Maar goed, daar heeft minister Opstelten niks mee te maken. De politie moet het gewoon "loyaal uitvoeren", aldus een woordvoerder.
Wát moet er dan loyaal uitgevoerd worden? We roepen ons nu mooie vragen op onszelf af. Wanneer is het zo koud dat een bivakmuts toegestaan is? Scheelt dat per persoon en waarom wel/niet? Een gigantische koukleum is eerder geneigd een bivakmuts nodig te hebben dan iemand anders. Houden we daar rekening mee? Wanneer ie gezichtsbedekking noodzakelijk? Wanneer is je gezicht bedekt? Wanneer moet de pizzakoerier zijn helm af zetten? Mag de hockey-keeper in de rust zijn masker voor? Mag je je praalwagen in volledige klederdracht testen, een week voor carnaval? En boven alles: hebben de agenten niets beters te doen?
Tenzij, want we hebben politieke mensen aan het woord, tenzij het voor de veiligheid noodzakelijk is (zoals een integraalhelm op de scooter) of voor de gezondheid (bijvoorbeeld een bivakmuts als het koud is) of als je het nodig hebt voor je werk (als lasser) of sport (als ijshockeykeeper of schermer). Óf als het carnaval is. Alaaf! Zie hier een onuitvoerbaar idee. Maar goed, daar heeft minister Opstelten niks mee te maken. De politie moet het gewoon "loyaal uitvoeren", aldus een woordvoerder.
Wát moet er dan loyaal uitgevoerd worden? We roepen ons nu mooie vragen op onszelf af. Wanneer is het zo koud dat een bivakmuts toegestaan is? Scheelt dat per persoon en waarom wel/niet? Een gigantische koukleum is eerder geneigd een bivakmuts nodig te hebben dan iemand anders. Houden we daar rekening mee? Wanneer ie gezichtsbedekking noodzakelijk? Wanneer is je gezicht bedekt? Wanneer moet de pizzakoerier zijn helm af zetten? Mag de hockey-keeper in de rust zijn masker voor? Mag je je praalwagen in volledige klederdracht testen, een week voor carnaval? En boven alles: hebben de agenten niets beters te doen?
Labels:
binnenlandse politiek,
boerka's,
boerkaverbod,
CDA,
Ivo Opstelten,
politie,
PVV,
symboolpolitiek,
VVD
dinsdag 24 januari 2012
-isme
Gisteren zeg ik bovenstaande TED-video van Alain de Botton waarin hij aangeeft dat we een soort Atheïsme 2.0 kunnen creëren door op een beleefde en respectvolle manier de kersen uit religies te plukken en toe te passen op een seculiere wereld. Hij zegt dat we vooral niet moeten meegaan met de inhoud van een religie (dogma, regeltjes, dat soort spul), maar dat we een hoop kunnen leren van religieuze manieren om bepaalde issues bij de hoorns te pakken.
Labels:
Alain de Botton,
atheïsme,
filosofie,
persoonlijk,
religie,
TED.com
maandag 23 januari 2012
Het Andromedastelsel
Een weekje oud, maar toch de moeite waard, lijkt me. Een paar eeuwen geleden keek Galileo Galilei door een sterrenkijker en twee jaar geleden kon ik de kerstboom in de tuin van de overburen van mijn ouders nog niet zien door de telescoop die mijn broertje met kerstmis had gekregen. Nu blijkt de Hubble telescoop al tot dit soort beelden in staat. Ze zeggen wel eens dat je geen schoonheid in het heelal kunt zien als je niet in God gelooft. Dat wetenschap niet inspirerend kan zijn.
zondag 22 januari 2012
Laura Dekker en haar eigen familie Szymanski
Vandaag weer een kort stukje, want ik ga straks naar mijn zusje voor haar verjaardag. Laura Dekker is aangekomen op Sint Maarten en daarmee is haar Reis (met een hoofdletter, niet te verwarren met de spits van Vitesse) ten einde. Laura is nu de jongste persoon die ooit solo met een zeilboot rond de wereld is gevaren. Aan de mast van haar schip Guppy hing een vlag: deze:
Rond de onderneming van de 16-jarige jongedame is een hoop gedoe in ons kikkerlandje. Omdat Laura nog geen achttien jaar oud is, heeft ze problemen met de Leerplichtwet, misschien wel de grootste paarse krokodil in Nederland. In plaats van een reis rond de wereld moet Laura op school zitten en lessen volgen. Omdat dat moet. Laura Dekker heeft zich uitgeschreven uit de Gemeentelijke Basis Administratie (GBA) en is van plan naar Nieuw-Zeeland te verhuizen, waar ze geboren is.
Labels:
binnenlandse politiek,
Laura Dekker,
leerplicht,
Nederland,
Nieuw-Zeeland,
onderwijs,
zeilen,
zeilmeisje
woensdag 18 januari 2012
Different en het probleem van de omgeving
Nu eindelijk weer een stukje. Ik ben de afgelopen tijd bezig geweest met andere dingen, maar er was dan ook eigenlijk niets te melden waar ik wat mee kon. Gisteren las ik iets waar ik op moet reageren, namelijk het verhaal rond de organisatie die therapie zou aanbieden waarmee je van homoseksualiteit af kunt komen. Het gaat om de christelijke organisatie met de naam Tot Heil Des Volks die bepaald geen blijk geeft van zelfonderschatting. Deel van deze organisatie is Different, dat "Christelijke hulpverlening rond seksuele identiteit en relaties" aanbiedt.
"Christelijke hulpverlening" is bij uitstek een kreet die je goed in de gaten moet houden in een seculier land als Nederland. Zeker als mensen (een hulpverlener en een patiënt zijn op het nieuwsbericht op NOS.nl in het woord, rechts op het scherm) claimen dat er dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen, in dit geval het als ziekte of trauma behandelen van een eigenschap die je als mens hebt. Mensen komen in de knoop door hun homoseksualiteit, maar dat zijn dan net niet de mensen die opgroeien in een omgeving waar bijvoorbeeld ik ben opgegroeid. Als ik homo was geweest, dan weet ik zeker dat ik geen behoefte zou hebben aan een "behandeling" bij een organisatie die me ervan af kan brengen, of me "er beter mee kan leren omgaan". Het probleem van homoseksualiteit (het is wel een probleem) ligt namelijk niet bij de homoseksueel, maar bij de omgeving en als er iemand behandeld moet worden, is het niet de homoseksueel, maar de omgeving.
"Christelijke hulpverlening" is bij uitstek een kreet die je goed in de gaten moet houden in een seculier land als Nederland. Zeker als mensen (een hulpverlener en een patiënt zijn op het nieuwsbericht op NOS.nl in het woord, rechts op het scherm) claimen dat er dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen, in dit geval het als ziekte of trauma behandelen van een eigenschap die je als mens hebt. Mensen komen in de knoop door hun homoseksualiteit, maar dat zijn dan net niet de mensen die opgroeien in een omgeving waar bijvoorbeeld ik ben opgegroeid. Als ik homo was geweest, dan weet ik zeker dat ik geen behoefte zou hebben aan een "behandeling" bij een organisatie die me ervan af kan brengen, of me "er beter mee kan leren omgaan". Het probleem van homoseksualiteit (het is wel een probleem) ligt namelijk niet bij de homoseksueel, maar bij de omgeving en als er iemand behandeld moet worden, is het niet de homoseksueel, maar de omgeving.
Labels:
binnenlandse politiek,
COC,
cultuur,
Different,
Edith Schippers,
homoseksualiteit,
intolerantie,
religie,
Ted Haggard,
Tot Heil Des Volks
dinsdag 10 januari 2012
André Kuipers zijn
Inspirerende personen vind je in alle hoeken van de samenleving en veel mensen ook ver erbuiten. Politici, sportlieden, kunstenaars, activisten, je kunt het zo gek niet bedenken of er zit wel iemand tussen die die X-factor heeft. In deze komkommertijd (het wielerseizoen begint eindelijk weer langzaam op gang te komen) komt er een duidelijk naar voren, op een plek waar ik van-z'n-lang-zal-ze-leven (zoals mijn vader dat altijd zegt) zal komen, namelijk in het International Space Station (ISS).
Ik heb niet zoveel met ruimtevaart, hoewel ik het beschouw als misschien wel de grootste prestatie van de mensheid tot nu toe, maar er zweeft daar een Nederlander rond die voor de camera met een vertraging van een paar seconden glimlachend vragen beantwoordt. Met die man heb ik wel wat, want hij staat ergens voor wat me zeer aanspreekt. Als ik deze man op tv zie praten, wekt hij de indruk iets te hebben wat we allemaal nastreven. André Kuipers lijkt het gigantisch naar zijn zin te hebben daar boven en krijgt bovendien de kans om echt iets uit het leven te halen op een manier die weinigen hem kunnen nadoen.
Ik heb niet zoveel met ruimtevaart, hoewel ik het beschouw als misschien wel de grootste prestatie van de mensheid tot nu toe, maar er zweeft daar een Nederlander rond die voor de camera met een vertraging van een paar seconden glimlachend vragen beantwoordt. Met die man heb ik wel wat, want hij staat ergens voor wat me zeer aanspreekt. Als ik deze man op tv zie praten, wekt hij de indruk iets te hebben wat we allemaal nastreven. André Kuipers lijkt het gigantisch naar zijn zin te hebben daar boven en krijgt bovendien de kans om echt iets uit het leven te halen op een manier die weinigen hem kunnen nadoen.
Labels:
André Kuipers,
inspiratie,
ISS,
persoonlijk,
ruimtevaart
zaterdag 7 januari 2012
Voorzichtig met beschuldigen
Vandaag even een heel kort stukje omdat ik niet veel tijd heb. Weer over doping in wielrennen. Ik heb er in het verleden al aardig wat over geschreven, maar er is weer wat aan de hand. Een tijd geleden werd Alex Rasmussen ontslagen door zijn ploeg omdat hij drie dopingcontroles gemist had. Drie dopingcontroles missen binnen een tijdsbestek van 18 maanden, dat staat gelijk aan een positieve test, dus is Rasmussen juridisch gezien een gebruiker. Rasmussen (overigens een andere dan Michael) is inmiddels vrijgesproken, maar er loopt nog een beroep.
Wat is nu het probleem? Als je tot drie keer toe binnen anderhalf jaar een dopingtest mist, dan moet je toch iets te verbergen hebben? Ik denk het niet. Het feit dat mensen dopingtests missen, kan verschillende dingen betekenen en hoeft zeker niets te maken te hebben met hun gedrag. De reden voor dit stukje is het feit dat binnen een paar dagen twee wereldtoppers en een aanstormend talent voor vergelijkbare gevallen negatief in het nieuws zijn gekomen. Grégory Baugé, de Franse sprinter die bij liefhebbers op het netvlies gebrand staat vanwege een bizarre niet-val in 2009, moet zijn wereldtitels inleveren (waaronder de ploegenwedstrijd) omdat hij drie dopingtests gemist heeft. Wereldkampioen Mark Cavendish mist een dopingcontrole (zijn eerste offence) en Frans klasiekertalent Yoann Offredo hangt een schorsing boven het hoofd vanwege drie offences.
Wielrennen heeft veel te maken met doping. Dat verhaal is bekend. Probleem is dat er maar een beperkt aantal dingen is dat je kunt doen zonder álles met een sneeuwschuiver op te vegen, slecht én goed. Dit is wat nu al een paar jaar gebeurt. Het is logisch dat ergens de grens getrokken moet worden voor wanneer herhaaldelijk missen of "missen" van een dopingtest te wijten valt aan bewuste manipulatie. Drie keer is wel vaak, maar mensen vergeten de frequentie van de dopingtests te noemen. Lance Armstrong was daar tijdens zijn carrière altijd heel duidelijk over op Twitter. Voor hem kwam dat neer op ruim meer dan een keer per week over de periode van januari tot mei 2009. Het is niet gek dat je dan een keer niet thuis bent, zelfs als je je wherabouts moet inleveren. Wielrenners blijven mensen, lijkt me. Over menselijkheid gesproken: De nieuwste aanwinst voor Vacansoleil, Kevin van Impe, heeft een kleine vier jaar geleden zijn zoontje verloren. Tijdens de voorbereidingen voor de crematie stonden ze voor de deur.
Ik denk dat we allemaal heel voorzichtig moeten zijn met al die conclusies om mensen als schuldig aan te wijzen. Ja, er zijn problemen. Ja, er wordt aan gewerkt en ja, dat ik fantastisch nieuws. Ja, wielrennen is ver vooruit op álle andere sporten waar het gaat om bestrijding van doping. Alleen nu lijkt dit op sneeuwschuivergedrag. Natuurlijk staan de zaken van deze week en die van Rasmussen niet echt met elkaar in verband, maar we hebben het wel over 10 wereldtitels voor deze drie mannen bij elkaar (Cavendish is het kleintje). Je moet voorzichtig zijn met het breken van carrières, als je de sport een warm hart toedraagt.
Wat is nu het probleem? Als je tot drie keer toe binnen anderhalf jaar een dopingtest mist, dan moet je toch iets te verbergen hebben? Ik denk het niet. Het feit dat mensen dopingtests missen, kan verschillende dingen betekenen en hoeft zeker niets te maken te hebben met hun gedrag. De reden voor dit stukje is het feit dat binnen een paar dagen twee wereldtoppers en een aanstormend talent voor vergelijkbare gevallen negatief in het nieuws zijn gekomen. Grégory Baugé, de Franse sprinter die bij liefhebbers op het netvlies gebrand staat vanwege een bizarre niet-val in 2009, moet zijn wereldtitels inleveren (waaronder de ploegenwedstrijd) omdat hij drie dopingtests gemist heeft. Wereldkampioen Mark Cavendish mist een dopingcontrole (zijn eerste offence) en Frans klasiekertalent Yoann Offredo hangt een schorsing boven het hoofd vanwege drie offences.
Wielrennen heeft veel te maken met doping. Dat verhaal is bekend. Probleem is dat er maar een beperkt aantal dingen is dat je kunt doen zonder álles met een sneeuwschuiver op te vegen, slecht én goed. Dit is wat nu al een paar jaar gebeurt. Het is logisch dat ergens de grens getrokken moet worden voor wanneer herhaaldelijk missen of "missen" van een dopingtest te wijten valt aan bewuste manipulatie. Drie keer is wel vaak, maar mensen vergeten de frequentie van de dopingtests te noemen. Lance Armstrong was daar tijdens zijn carrière altijd heel duidelijk over op Twitter. Voor hem kwam dat neer op ruim meer dan een keer per week over de periode van januari tot mei 2009. Het is niet gek dat je dan een keer niet thuis bent, zelfs als je je wherabouts moet inleveren. Wielrenners blijven mensen, lijkt me. Over menselijkheid gesproken: De nieuwste aanwinst voor Vacansoleil, Kevin van Impe, heeft een kleine vier jaar geleden zijn zoontje verloren. Tijdens de voorbereidingen voor de crematie stonden ze voor de deur.
Ik denk dat we allemaal heel voorzichtig moeten zijn met al die conclusies om mensen als schuldig aan te wijzen. Ja, er zijn problemen. Ja, er wordt aan gewerkt en ja, dat ik fantastisch nieuws. Ja, wielrennen is ver vooruit op álle andere sporten waar het gaat om bestrijding van doping. Alleen nu lijkt dit op sneeuwschuivergedrag. Natuurlijk staan de zaken van deze week en die van Rasmussen niet echt met elkaar in verband, maar we hebben het wel over 10 wereldtitels voor deze drie mannen bij elkaar (Cavendish is het kleintje). Je moet voorzichtig zijn met het breken van carrières, als je de sport een warm hart toedraagt.
Labels:
Alex Rasmussen,
doping,
Grégory Baugé,
Kevin van Impe,
Lance Armstrong,
Mark Cavendish,
sport,
wielrennen,
Yoann Offredo
donderdag 5 januari 2012
Andere vragen
Er was een tijd dat ik veel discussieerde op internet. Ik discussieerde met mensen (of bots. Sommige argumenten zijn zo vooringenomen dat de lijn tussen mensen en bots soms niet scherp te trekken is) over allerlei onderwerpen. Over de positie van Amerika in de politieke wereldorde, over klimaatverandering, over het aloude Ajax of Feyenoord en met name over religie tegen rationaliteit.
Ik ben soms tot het ziekelijke nieuwsgierig en wil alles weten en begrijpen. Eén van de grootste frustraties die ik heb, is dat ik maar niet kan begrijpen hoe kwantumfysica werkt. En ik heb het geprobeerd. Ik ben naar What The Bleep Do We Know geweest en heb twee boeken van Stephen Hawking (PDF en download) gelezen en kan er niet bij dat er dingen zijn die tegelijk op meerdere plekken kunnen zijn en toch weer niet, dat je een penalty zowel in de linker- als de rechterhoek kunt schieten. Mateloos irritant vind ik het. Ik weet ook veel te weinig over Paaseiland en de psyche van een voetbalhooligan en zou graag willen weten hoe het kan dat mensen plicht boven geweten stellen zoals in de Tweede Wereldoorlog.
Zo heb ik vaak genoeg discussies gehad met gelovigen om te achterhalen wat hen nu beweegt om iets dat aan alle kanten rammelt (waar het rammelt is wellicht een onderwerp voor een andere blogpost of een boek. Voor wie vast wat wil lezen: hoofdstuk 2, 3 en 4). Helaas krijg ik nooit antwoord op die vraag, behalve dan dat ik ondankbaar zou zijn. Ondankbaar tegenover God omdat hij mij en alles om me heen geschapen heeft en ervoor zorgt dat alles gaat zoals het gaat. Ondankbaar tegenover Jezus omdat hij gestorven is voor mij, in welke vorm dan ook (dat hele sterven voor de mensen is mij ook nooit goed uitgelegd, en ik ben daar niet alleen in). Zonder God en Jezus zou ik er niet zijn geweest en áls ik er was geweest, was het één grote hel (misschien wel letterlijk).
Ik ben soms tot het ziekelijke nieuwsgierig en wil alles weten en begrijpen. Eén van de grootste frustraties die ik heb, is dat ik maar niet kan begrijpen hoe kwantumfysica werkt. En ik heb het geprobeerd. Ik ben naar What The Bleep Do We Know geweest en heb twee boeken van Stephen Hawking (PDF en download) gelezen en kan er niet bij dat er dingen zijn die tegelijk op meerdere plekken kunnen zijn en toch weer niet, dat je een penalty zowel in de linker- als de rechterhoek kunt schieten. Mateloos irritant vind ik het. Ik weet ook veel te weinig over Paaseiland en de psyche van een voetbalhooligan en zou graag willen weten hoe het kan dat mensen plicht boven geweten stellen zoals in de Tweede Wereldoorlog.
Zo heb ik vaak genoeg discussies gehad met gelovigen om te achterhalen wat hen nu beweegt om iets dat aan alle kanten rammelt (waar het rammelt is wellicht een onderwerp voor een andere blogpost of een boek. Voor wie vast wat wil lezen: hoofdstuk 2, 3 en 4). Helaas krijg ik nooit antwoord op die vraag, behalve dan dat ik ondankbaar zou zijn. Ondankbaar tegenover God omdat hij mij en alles om me heen geschapen heeft en ervoor zorgt dat alles gaat zoals het gaat. Ondankbaar tegenover Jezus omdat hij gestorven is voor mij, in welke vorm dan ook (dat hele sterven voor de mensen is mij ook nooit goed uitgelegd, en ik ben daar niet alleen in). Zonder God en Jezus zou ik er niet zijn geweest en áls ik er was geweest, was het één grote hel (misschien wel letterlijk).
zondag 1 januari 2012
Goede voornemens
Gelukkig Nieuwjaar, allemaal. Dat 2012 een gezond, succesvol en mooi jaar moge worden. En dat de afgerukte ledematen van het vuurwerk nog kunnen worden aangehecht.
Ik heb Nieuwjaar altijd een beetje een raar feest gevonden. Gisteren zat ik op de fiets naar een vriend waar ik Nieuwjaar zou gaan vieren met hem en zijn vriendin. Het was een uur of half zeven 's avonds en ik hoorde het gezoem van mijn dynamo, want het was al donker, allerlei geknal van vuurwerk en gewone verkeersgeluiden. Wat ik ook hoorde, was het gejammer van katten (mijn ouders hadden twee katten: Sheeba en Noppes. De laatste was genoemd naar de aankoopprijs. Sheeba zat er al een paar jaar en als fat cat zijnde moest ze niets hebben van de speelse nieuweling. Ze hebben elkaar heel wat afgekrabt en uitgeblazen. Dat gedonder met Nieuwjaar bracht hen samen, al bibberend en miauwend, dicht tegen elkaar aangedrukt op de trap. Moet wat voor die beesten zijn geweest.) en het geloei van ambulances. Gelukkig Nieuwjaar dus!
2011 was het jaar waarin het woord 'bedrijfspoedel' het politieke Woord van het Jaar werd terwijl de economie naar de klote gaat en Alberto Contador nog steeds niet weet of hij in 2012 de Tour mag rijden. Het is het jaar dat eindelijk een motie tegen weigerambtenaren is aangenomen, maar waar in Israël kinderen worden bespuugd omdat ze zich niet volgens de Torah kleden. Het was het jaar van het briefje van Bleker.
Ik heb Nieuwjaar altijd een beetje een raar feest gevonden. Gisteren zat ik op de fiets naar een vriend waar ik Nieuwjaar zou gaan vieren met hem en zijn vriendin. Het was een uur of half zeven 's avonds en ik hoorde het gezoem van mijn dynamo, want het was al donker, allerlei geknal van vuurwerk en gewone verkeersgeluiden. Wat ik ook hoorde, was het gejammer van katten (mijn ouders hadden twee katten: Sheeba en Noppes. De laatste was genoemd naar de aankoopprijs. Sheeba zat er al een paar jaar en als fat cat zijnde moest ze niets hebben van de speelse nieuweling. Ze hebben elkaar heel wat afgekrabt en uitgeblazen. Dat gedonder met Nieuwjaar bracht hen samen, al bibberend en miauwend, dicht tegen elkaar aangedrukt op de trap. Moet wat voor die beesten zijn geweest.) en het geloei van ambulances. Gelukkig Nieuwjaar dus!
2011 was het jaar waarin het woord 'bedrijfspoedel' het politieke Woord van het Jaar werd terwijl de economie naar de klote gaat en Alberto Contador nog steeds niet weet of hij in 2012 de Tour mag rijden. Het is het jaar dat eindelijk een motie tegen weigerambtenaren is aangenomen, maar waar in Israël kinderen worden bespuugd omdat ze zich niet volgens de Torah kleden. Het was het jaar van het briefje van Bleker.
Labels:
2011,
2012,
goede voornemens,
Nieuwjaar,
persoonlijk
Abonneren op:
Posts (Atom)