dinsdag 27 december 2011
Standbeeld voor een hoerig kind
Deze documentaire heeft in Israël een hoop teweeggebracht. Een 8-jarig meisje uit Beit Shemesh, Naama Margolese, durft niet meer naar school omdat ze wordt bespuugd, uitgescholden en bedreigd. Een groep Charedische joden blijkt steeds meer aan de weg te timmeren in het stadje en keert zich nu tegen de hoerig geklede kinderen van Israël. Je weet wel, kinderen die zich kleden als kinderen.
zaterdag 24 december 2011
Niet-slecht is nog niet goed
We leven in een bizarre wereld. De wereld waarin we leven is soms de wereld op zijn kop. In Italië is Simone Farina, een speler van Gubbio uit de Serie B opgeroepen voor het Italiaanse elftal. Dat is tot daar aan toe. Niet zo lang geleden was Juventus een Serie B-ploeg en die hadden ook internationals. Het gekke van dit verhaal zit hem in de reden van de uitverkiezing. Het was namelijk niet het talent, vorm of zelfs de ik-mag-jou-wel-factor die bondscoach Cesare Prandelli ertoe bewoog deze verdediger op te roepen.
Nee, hij is opgeroepen omdat hij zich niet schuldig heeft gemaakt aan onrechtmatige beïnvloeding van een wedstrijd. Farina kreeg twee ton aangeboden met het verzoek om een beetje te helpen om een wedstrijd te verliezen. In plaats van het in zijn zak steken van dit mooie bedrag, stapte hij naar de politie en hielp daarmee de sport op te ruimen. Het Italiaanse voetbal is alweer een half jaar in de greep van een groot schandaal, met sterren als Christiano Doni en zelfs de ooit met 22 miljard lire(ruim 11 miljoen euro) duurste voetballer aller tijde Giuseppe Signori (het was puur dat er geen G meer was in de winkel dat ik geen "Signori" op mijn Bologna-shirt had laten zetten, maar mijn eigen naam). Simone Farina is een positieve noot in dit verhaal en ik gun het hem van harte dat hij mag meetrainen met de grote sterren en heel misschien een minuutje mag meepakken in een vriendschappelijk interland.
Dit verhaal klinkt als een jongensboek. Ieder jongetje wil ooit voor zijn land uitkomen in de sport die hij beoefent. Bijna iedereen komt er op een gegeven moment achter dat het er niet in zit en dat andere doelen meer voor hem zijn. Farina zou daarin niet eens zoveel anders zijn dan ik. Waar RKC mij toch niet goed genoeg vond, werd Farina (op een merkwaardige manier) gewogen en te licht bevonden voor AS Roma. Tot vandaag was hij gewoon een prima speler voor de eerste divisie. Een beetje de Tim Hofstede of Ruud Kras van Italië. Vanaf vandaag is hij lid van de Azzuri, waar Kras het altijd met Het Andere Oranje heeft moeten doen.
Wat ik me nu afvraag is: waar gaan we heen als we mensen gaan belonen omdat ze zich niet misdragen? Naast de boodschap van waardering naar Farina toe, geeft Prandelli een veel belangrijkere boodschap af: het Italiaanse voetbal is verrot. Als je het nationale elftal in komt door eerlijk te zijn en niet mee doet aan corruptie, wat is het voor een bizarre wereld? Dat betekent dus dat niet corrupt zijn de uitzondering is.
Uiteraard is het goed wat Farina heeft gedaan en daarvoor verdient hij waardering. Niet iedereen zou dit in zijn plaats kunnen doen. Dat is het issue helemaal niet, maar het is de omgekeerde wereld in Italië.In deze cynische wereld is het niet het buitenbeentje dat anders is, maar word je gelauwerd omdat je gewoon doet. De Italiaanse wielerbond is heel erg bezig met het hard aanpakken van de schurken in de sport. In het calcio is niet-slecht op zichzelf al goed. Tragisch eigenlijk.
Nee, hij is opgeroepen omdat hij zich niet schuldig heeft gemaakt aan onrechtmatige beïnvloeding van een wedstrijd. Farina kreeg twee ton aangeboden met het verzoek om een beetje te helpen om een wedstrijd te verliezen. In plaats van het in zijn zak steken van dit mooie bedrag, stapte hij naar de politie en hielp daarmee de sport op te ruimen. Het Italiaanse voetbal is alweer een half jaar in de greep van een groot schandaal, met sterren als Christiano Doni en zelfs de ooit met 22 miljard lire(ruim 11 miljoen euro) duurste voetballer aller tijde Giuseppe Signori (het was puur dat er geen G meer was in de winkel dat ik geen "Signori" op mijn Bologna-shirt had laten zetten, maar mijn eigen naam). Simone Farina is een positieve noot in dit verhaal en ik gun het hem van harte dat hij mag meetrainen met de grote sterren en heel misschien een minuutje mag meepakken in een vriendschappelijk interland.
Dit verhaal klinkt als een jongensboek. Ieder jongetje wil ooit voor zijn land uitkomen in de sport die hij beoefent. Bijna iedereen komt er op een gegeven moment achter dat het er niet in zit en dat andere doelen meer voor hem zijn. Farina zou daarin niet eens zoveel anders zijn dan ik. Waar RKC mij toch niet goed genoeg vond, werd Farina (op een merkwaardige manier) gewogen en te licht bevonden voor AS Roma. Tot vandaag was hij gewoon een prima speler voor de eerste divisie. Een beetje de Tim Hofstede of Ruud Kras van Italië. Vanaf vandaag is hij lid van de Azzuri, waar Kras het altijd met Het Andere Oranje heeft moeten doen.
Wat ik me nu afvraag is: waar gaan we heen als we mensen gaan belonen omdat ze zich niet misdragen? Naast de boodschap van waardering naar Farina toe, geeft Prandelli een veel belangrijkere boodschap af: het Italiaanse voetbal is verrot. Als je het nationale elftal in komt door eerlijk te zijn en niet mee doet aan corruptie, wat is het voor een bizarre wereld? Dat betekent dus dat niet corrupt zijn de uitzondering is.
Uiteraard is het goed wat Farina heeft gedaan en daarvoor verdient hij waardering. Niet iedereen zou dit in zijn plaats kunnen doen. Dat is het issue helemaal niet, maar het is de omgekeerde wereld in Italië.In deze cynische wereld is het niet het buitenbeentje dat anders is, maar word je gelauwerd omdat je gewoon doet. De Italiaanse wielerbond is heel erg bezig met het hard aanpakken van de schurken in de sport. In het calcio is niet-slecht op zichzelf al goed. Tragisch eigenlijk.
donderdag 22 december 2011
Onvermijdelijke Slechte Beslissingen
Ik dacht, laat ik eens lekker mijn collega Dennis pesten en met hem Ajax-AZ kijken en zijn bier opdrinken. Dennis heeft Eredivisie Live en pas geleden hebben we bij mij thuis Ajax-Real Madrid gekeken. Je weet wel, toen Ajax op doelsaldo nog verloor terwijl ze weet-ik-veel-hoeveel goals voor stonden op Lyon. Wat was dat een leuke wedstrijd met een Ajacied naast je op de bank. Dus ik dacht: nog een keer!
Toen begon het. Een weinig enerverende wedstrijd, moet ik zeggen. Gregory van der Wiel maakt een mooie actie en een mooie goal, maar verder heb ik niet veel noemenswaardigs gezien. Tot opeens een of andere "supporter van Ajax" die een hekel had aan Esteban, de keeper van AZ het veld op rende, met een karatetrap naast zijn slachtoffer maaide en vervolgens zelf een paar stevige schoppen kreeg. The rest is history.
De rest van de avond zaten Dennis en ik ons af te vragen wat er nu ging gebeuren. Er zijn drie mogelijkheden, zegt Bert van Oostveen van de KNVB. Wedstrijd opnieuw spelen, wedstrijd uitspelen en de tussenstand als eindstand aanmerken. De "supporter van Ajax" heeft een officiële aangifte aan zijn broek en het lijkt erop dat Esteban niet in juridische problemen komt voor zijn reactie. Vanuit verschillende kanten wordt gesuggereerd dat de rode kaart die hij voor dit voorval kreeg, zou moeten worden geseponeerd.
Toen begon het. Een weinig enerverende wedstrijd, moet ik zeggen. Gregory van der Wiel maakt een mooie actie en een mooie goal, maar verder heb ik niet veel noemenswaardigs gezien. Tot opeens een of andere "supporter van Ajax" die een hekel had aan Esteban, de keeper van AZ het veld op rende, met een karatetrap naast zijn slachtoffer maaide en vervolgens zelf een paar stevige schoppen kreeg. The rest is history.
De rest van de avond zaten Dennis en ik ons af te vragen wat er nu ging gebeuren. Er zijn drie mogelijkheden, zegt Bert van Oostveen van de KNVB. Wedstrijd opnieuw spelen, wedstrijd uitspelen en de tussenstand als eindstand aanmerken. De "supporter van Ajax" heeft een officiële aangifte aan zijn broek en het lijkt erop dat Esteban niet in juridische problemen komt voor zijn reactie. Vanuit verschillende kanten wordt gesuggereerd dat de rode kaart die hij voor dit voorval kreeg, zou moeten worden geseponeerd.
woensdag 21 december 2011
Dikke Negers en Skippy the Bush Kangaroo
John Terry hangt een straf boven het hoofd omdat hij tijdens een voetbalwedstrijd racistische uitlatingen zou hebben gedaan naar Anton Ferdinand van Queens Park Rangers. Luis Suarez heeft acht wedstrijden schorsing aan zijn broek hangen vanwege een opmerking tegen Patrice Evra van Manchester United. Wat was er mis met die opmerkingen? Ik citeer de FA (Football Association, de Engelse Voetbalbond): "It is further alleged that this included a reference to the ethnic origin and/or colour and/or race of Patrice Evra."
Dus men zegt dat de uitlatingen van Suarez een verwijzing naar de etnische afkomst en/of de kleur en/of het ras van Patrice Evra bevatte. Kort onderzoek naar de relevante eigenschappen van Evra doen je tot de volgende conclusie komen. Vermoedelijk moet Suarez geroepen hebben dat Evra uit Senegal dan wel Frankrijk komt en/of dat hij een donkere huidskleur heeft en/of als neger kan worden gekenschetst. Wellicht is hij, afhankelijk van zijn gedrag dan een "ellendige Senegalees-Franse donkere neger" of een "smerige Senegalees-Franse donkere neger," maar we hebben het hier over verwijzingen naar hoe hij eruit heeft gezien.
Ik vermoed dat Suarez voor meer dan alleen verwijzingen naar de etnische afkomst en/of de kleur en/of het ras van Patrice Evra wordt vervolgd. Tenminste, dat hoop ik, want op zichzelf is dit niet beledigend tenzij je dat graag wilt. Als ik kijk naar wat hem wordt verweten, dan zie ik dit:
Dus men zegt dat de uitlatingen van Suarez een verwijzing naar de etnische afkomst en/of de kleur en/of het ras van Patrice Evra bevatte. Kort onderzoek naar de relevante eigenschappen van Evra doen je tot de volgende conclusie komen. Vermoedelijk moet Suarez geroepen hebben dat Evra uit Senegal dan wel Frankrijk komt en/of dat hij een donkere huidskleur heeft en/of als neger kan worden gekenschetst. Wellicht is hij, afhankelijk van zijn gedrag dan een "ellendige Senegalees-Franse donkere neger" of een "smerige Senegalees-Franse donkere neger," maar we hebben het hier over verwijzingen naar hoe hij eruit heeft gezien.
Ik vermoed dat Suarez voor meer dan alleen verwijzingen naar de etnische afkomst en/of de kleur en/of het ras van Patrice Evra wordt vervolgd. Tenminste, dat hoop ik, want op zichzelf is dit niet beledigend tenzij je dat graag wilt. Als ik kijk naar wat hem wordt verweten, dan zie ik dit:
zaterdag 17 december 2011
De kerk en haar prioriteiten
Gisteren kwam het naar buiten, maar in verband met de dood van Christopher Hitchens besloot ik mijn bericht van gisteren aan hem te wijden. Vandaag dus het bericht van gisteren. De Commissie-Deetman presenteerde gisteren het rapport van hun onderzoek naar seksueel misbruik door katholieke geestelijken (hier in samenvatting, die werkt bij mij alleen als ik hem opsla, niet probeer te openen in mijn browser).
Ik ben zelf niet van plan het volledige eindrapport aan te schaffen en te lezen, maar de samenvatting van 26 pagina's brengt wel aardig wat aan het licht. Zo blijkt op pagina 10 dat
Van de Nederlanders van veertig jaar en ouder heeft één op de honderd (0,9 procent) tot één op de driehonderd (0,3 procent) ervaring met ongewenste seksuele benadering voor het achttiende jaar door een pleger die werkzaam was binnen de Rooms-Katholieke Kerk.Dat is nogal wat! Een paar regels verder wordt geschat dat in de periode tussen 1945 en 1981 tussen de 10.000 en 20.000 personen is misbruikt ("ervaringen die uiteenlopen van zeer licht tot ingrijpend", wat dat ook moge betekenen). Hoewel er wel degelijk een verschil zit tussen gluren en "het binnendringen van vagina of rectum met voorwerpen" (ik citeer) is wat mij betreft de zwaarte van het vergrijp slechts deels een issue. Waar de discussie om gaat is mijns inziens het niet respecteren van de lichamelijke integriteit van de slachtoffers. Dit kan in allerlei vormen plaatshebben, maar in beginsel is zwaar misbruik alleen een ergere vorm van misbruik. Met andere woorden. De pleger begeeft zich verder van de grens van het acceptabele af, maar met "licht" misbruik is de grens al gepasseerd. Dit gezegd hebbende stel ik me nu voor dat je misschien het stadion van NAC kunt vullen met de mensen die in die periode misbruikt zijn. Dat is een confronterende constatering, vind ik.
vrijdag 16 december 2011
72 schoonmoeders
Wat er al een tijdje aan zat te komen, is gebeurd. Christopher Hitchens is overleden aan slokdarmkanker. Hij is 62 jaar oud geworden. Ik ken hem als de meest uitgesprokene van de Four Horsemen, als de enige waarvan ik me soms afvroeg of zijn houding wel zo productief is, als de bron van uren fascinerende discussies op Youtube en van een debat met Douglas Wilson in 2007. Ik ken hem als de schrijver van God is Not Great.
Met Christopher Hitchens verdwijnt een bijzondere figuur van het toneel, iemand die confrontaties niet uit de weg ging en vaak zelfs opzocht, iemand die geliefd en gehaat werd door 50% van de wereld aan iedere zijde, zo lijkt het wel. Onverschilligheid ten opzichte van hem, ik kan het me niet voorstellen. Ik ben pro-Christopher Hitchens.
Eigenlijk heb ik niet veel woorden te wijden in dit stukje. Ik hoop dat de christenen die baden om hem te laten genezen, hopen dat hij in vrede rust. Ikzelf hoop dat hij niet te zeer heeft geleden en dat zijn naasten het verlies kunnen dragen.
Christopher Hitchens (13 april 1949 – 15 december 2011)
"Osama bin Laden forgot to consult the Talmudic sub-text. Each of the 72 virgins comes with a mother-in-law. His terrorists should have read the fine print."
woensdag 14 december 2011
De grijze pakken
Vandaag kwamen twee zaken in het licht over wielrenners die dooreen beslissing van een sportbond waarschijnlijk niet deelnemen aan de Olympische Spelen van Londen, komende zomer. Ten eerste is er de kwestie rond David Millar (en Dwain Chambers en Carl Myerscough), die de Olympische Spelen waarschijnlijk zal mislopen omdat de British Olympic Association (Het BOC*BSF, neem ik aan) dopingzondaars levenslang wil uitsluiten van deelname aan de Olympische spelen. Er is een hele discussie gaande over de vraag of deze houding juist is of niet en vandaag komt naar buiten dat dit voor het Court of Arbitration of Sport(CAS) zal worden uitgevochten. Het BOA wil het volhouden, het WADA (Wereld Antidoping Agentschap) wil dat niet.
Ik heb David Millar altijd een hele interessante wielrenner gevonden. Geen uitgesproken specialist op iets anders dan tijdrijden, maar een renner die altijd bezig is geweest uit te vinden wat voor soort renner hij is. Eerder dit jaar kwam zijn autobiografie Racing Through The Dark uit en dat was een boek waar ik heel makkelijk doorheen kwam en waarin Millar zijn kant van het verhaal vertelt. Hoewel het allemaal door de omgeving kwam (met name Massimiliano Lelli, als dat l'équipier was, blijkt Millar erin gesleept te hebben) geeft het een mooi inzicht in de wereld binnen een ploeg in de beginjaren van deze eeuw. Daarnaast blijkt David Millar uitstekend te kunnen schrijven. Ik kan iedereen dit boek aanraden, alleen al omwille van dat laatste. Punt wat ik hier wil maken zit in een citaat aan het einde van een proloog-hoofdstuk op pagina 3:
Ik heb David Millar altijd een hele interessante wielrenner gevonden. Geen uitgesproken specialist op iets anders dan tijdrijden, maar een renner die altijd bezig is geweest uit te vinden wat voor soort renner hij is. Eerder dit jaar kwam zijn autobiografie Racing Through The Dark uit en dat was een boek waar ik heel makkelijk doorheen kwam en waarin Millar zijn kant van het verhaal vertelt. Hoewel het allemaal door de omgeving kwam (met name Massimiliano Lelli, als dat l'équipier was, blijkt Millar erin gesleept te hebben) geeft het een mooi inzicht in de wereld binnen een ploeg in de beginjaren van deze eeuw. Daarnaast blijkt David Millar uitstekend te kunnen schrijven. Ik kan iedereen dit boek aanraden, alleen al omwille van dat laatste. Punt wat ik hier wil maken zit in een citaat aan het einde van een proloog-hoofdstuk op pagina 3:
dinsdag 13 december 2011
Of het een moslim was
Allereerst: wat ik Luik is gebeurd, vanmiddag, is een tragedie voor alle betrokkenen. Een 33-jarige "zware jongen" gooide een soort granaten om zich heen en schoot een Kalashnikov leeg op een plein in de Waalse stad, een halfuurtje rijden vanuit Maastricht. Het resultaat: mogelijk zes doden en meer dan honderd gewonden. Je maag draait ervan om. Moord is één ding, willekeurige moord is nog wel even wat anders. Dan gaat het niet eens om de aantallen slachtoffers, maar om het idee. Willekeurige moord kan iedereen overkomen en er is waarschijnlijk bar weinig dat je ertegen kunt doen. Deze zomer gebeurde het al op het Noorse eiland Utøja, waar Anders Breivik tientallen jongeren over de rand jaagde. Het gebeurde in Apeldoorn toen in 2009 Koninginnedag wreed werd verstoord door de Suzuki Swift waar iedereen het nog dagen over had. Het gebeurt wel eens en dat is altijd een keer te vaak. Tristan van der Vlis schoot verschillende omstanders dood in Alphen aan de Rijn.
Wanneer er een gebeurtenis als deze plaatsheeft, dan vallen mensen over elkaar heen om het te duiden. Als de verdachte een Arabische naam heeft, dan is dat vaak al per definitie onomstotelijk bewijs dat we hier met moslimterrorisme te maken hebben (kijk maar naar de reacties; objectief proberen te zijn wordt vaak verward met politiek correct gedoe). Wanneer hij gewoon Henk de Jong (getrouwd met Ingrid, presumably) heet, is het een verwarde man die altijd al een beetje stil en vreemd is geweest, zeggen de buren. Is het een rechts-extremist, komt de kogel van rechts, is het een eco-freak, komt de kogel van links.
Wanneer er een gebeurtenis als deze plaatsheeft, dan vallen mensen over elkaar heen om het te duiden. Als de verdachte een Arabische naam heeft, dan is dat vaak al per definitie onomstotelijk bewijs dat we hier met moslimterrorisme te maken hebben (kijk maar naar de reacties; objectief proberen te zijn wordt vaak verward met politiek correct gedoe). Wanneer hij gewoon Henk de Jong (getrouwd met Ingrid, presumably) heet, is het een verwarde man die altijd al een beetje stil en vreemd is geweest, zeggen de buren. Is het een rechts-extremist, komt de kogel van rechts, is het een eco-freak, komt de kogel van links.
zondag 11 december 2011
Mourinho, drones en chimpansees
José Mourinho is een controversiële figuur. Niemand twijfelt aan zijn kwaliteiten als voetbaltrainer, laat staan aan zijn erelijst, want die is prachtig. Niemand zal hem aankijken op zijn carrière als speler, want die was gewoon middelmatig. Mourinho was best een aardige speler, maar heeft zijn talenten pas als trainer echt ontdekt. Wat hem wel wordt verweten is dat hij moeilijk met... mensen... kan omgaan. Mourinho is naast de fantastische trainer ook de man die scheidsrechter Anders Frisk zijn pensioen in hielp na een aantal beslissingen die Chelsea slecht uit kwamen in de wedstrijd tegen Barcelona in 2005. Hij is ook de man die eerder dit jaar assistenttrainer Tito Vilanova van Barcelona in zijn oog prikte met zijn vinger. Misschien is Mourinho niet goed bij zijn hoofd. Ze zeggen vaak dat geniaal en gek dicht bij elkaar liggen.
Vandaag was het weer Mourinho tegen Barcelona en weer was het Barcelona dat aan het langste eind trok (1-2). Na afloop van de wedstrijd was er weer een Mourinho-doet-het-weer-momentje, zo leek het, want de Portugees vond dat Barcelona-sterspeler Lionel Messi een rode kaart had moeten krijgen. Op de persconferentie sprak hij, met karakteristiek verongelijkt gezicht:
Vandaag was het weer Mourinho tegen Barcelona en weer was het Barcelona dat aan het langste eind trok (1-2). Na afloop van de wedstrijd was er weer een Mourinho-doet-het-weer-momentje, zo leek het, want de Portugees vond dat Barcelona-sterspeler Lionel Messi een rode kaart had moeten krijgen. Op de persconferentie sprak hij, met karakteristiek verongelijkt gezicht:
vrijdag 9 december 2011
Planet Wuss
donderdag 8 december 2011
Geheim
Het geheime recept van Coca Cola is verplaatst naar een nieuwe locatie. Het lag altijd in een bankkluis en is nu naar een museumkluis overgebracht. Er zijn bijna geen mensen meer in leven die zich herinneren dat dit recept (ik stel me hier een vergeeld velletje met zwarte vulpeninkt bij voor) ooit ergens anders gelegen had dan waar het ding vandaan is gehaald. Nu ligt het Geheim, dat overigens geheim blijft en aan toeschouwers wordt onttrokken, in een speciaal museum.
Terwijl ik een slokje geheim spul neem en me afvraag wat ik nu toch naar binnen heb gegoten, bedenk ik me twee dingen. Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben die die twee dingen bedenkt, maar hier komen ze toch. Ten eerste, dit is een verrekt mooi stukje PR. Coca Cola bestaat al zó lang, maar kan al die tijd buigen op een hoop mystiek rond het recept. Niemand weet wat het is, maar er worden allerlei superkrachten aan toegekend. Pepsi, 7-up, Sinaasappelsap, Rémi Martin en een stevige Espresso hebben allemaal zo hun deugden en beperkingen, maar nergens worden de gevolgen van Coca Cola maar benaderd. Het verkoopt geweldig trouwens.
Ten tweede, hoe kan dit nu nog steeds geheim zijn? Coca Cola is een drankje. Niets meer en niets minder dan een drankje als puntje bij paaltje komt. Omdat het een heel bijzonder drankje is, mag niemand weten hoe je het maakt. Niemand! Maar iedereen weet waar het recept is. Coca Cola is populair, dus valt er gigantisch veel geld aan te verdienen, Verschillende fabrieken (waaronder in Dongen, waar ik een paar jaar geleden regelmatig langs fietste) hebben het recept ergens liggen, want anders kun je nooit al die blikjes vullen. "Het Recept" ligt dus niet in die kluis en is ook niet geheim.
Ik stel me zo voor dat er meer dan genoeg mensen zijn die wel wat willen rommelen om een graantje mee te pikken in deze goudmijn. Eén inbraak in Dongen kan voldoende zijn, één omkoping bij iemand die de machines daar instelt. Toch zijn mij geen drankjes bekend die vergelijkbaar smaken. Daar snap ik nu helemaal niks van.
Vandaag dus geen mening over een of ander fenomeen, maar puur nieuwsgierigheid. Hoe kan dit? Hoe geheim is dit werkelijk? En als ik dan toch bezig ben: wie helpt mij op slinkse wijze een paar miljard binnen te harken?
Terwijl ik een slokje geheim spul neem en me afvraag wat ik nu toch naar binnen heb gegoten, bedenk ik me twee dingen. Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben die die twee dingen bedenkt, maar hier komen ze toch. Ten eerste, dit is een verrekt mooi stukje PR. Coca Cola bestaat al zó lang, maar kan al die tijd buigen op een hoop mystiek rond het recept. Niemand weet wat het is, maar er worden allerlei superkrachten aan toegekend. Pepsi, 7-up, Sinaasappelsap, Rémi Martin en een stevige Espresso hebben allemaal zo hun deugden en beperkingen, maar nergens worden de gevolgen van Coca Cola maar benaderd. Het verkoopt geweldig trouwens.
Ten tweede, hoe kan dit nu nog steeds geheim zijn? Coca Cola is een drankje. Niets meer en niets minder dan een drankje als puntje bij paaltje komt. Omdat het een heel bijzonder drankje is, mag niemand weten hoe je het maakt. Niemand! Maar iedereen weet waar het recept is. Coca Cola is populair, dus valt er gigantisch veel geld aan te verdienen, Verschillende fabrieken (waaronder in Dongen, waar ik een paar jaar geleden regelmatig langs fietste) hebben het recept ergens liggen, want anders kun je nooit al die blikjes vullen. "Het Recept" ligt dus niet in die kluis en is ook niet geheim.
Ik stel me zo voor dat er meer dan genoeg mensen zijn die wel wat willen rommelen om een graantje mee te pikken in deze goudmijn. Eén inbraak in Dongen kan voldoende zijn, één omkoping bij iemand die de machines daar instelt. Toch zijn mij geen drankjes bekend die vergelijkbaar smaken. Daar snap ik nu helemaal niks van.
Vandaag dus geen mening over een of ander fenomeen, maar puur nieuwsgierigheid. Hoe kan dit? Hoe geheim is dit werkelijk? En als ik dan toch bezig ben: wie helpt mij op slinkse wijze een paar miljard binnen te harken?
maandag 5 december 2011
Democratie zoals wij het willen zien aflopen
Er komen reacties op het feit dat er vanuit verschillende kanten met argusogen wordt gekeken naar de ontwikkelingen in Egypte, waar het Moslimbroederschap er goed voor staat. Het Moslimbroederschap roept rivalen op om de stem van de Egyptenaren te respecteren. Na de opstanden van afgelopen voorjaar, waardoor Hosni Mubarak aftrad als president en die ervoor zorgden dat Egypte afstevent op verkiezingen, is het nooit meer rustig geweest. Nu de eerste cijfers van de verkiezingen terug komen, lijkt het erop dat Egypte door islamitische partijen zal worden geregeerd.
Wat willen we nu? Mubarak is al die tijd in het zadel gehouden omdat hij met zijn seculiere beleid de moslimkrachten zo in toom wist te houden in Egypte, waardoor het Heilige Land (in twee betekenissen van het woord) veilig was. Nu blijkt het zo te gaan dat als er verkiezingen zijn, weinig inschikkelijke moslimpartijen in de regio winnen. Dat zagen we in de Gazastrook waar Hamas een ruime absolute meerderheid heeft en dat zal ook gebeuren in Egypte en vermoedelijk in alle andere "nieuwe democratieën" in de regio. Dat is een direct gevolg van de volksopstanden aldaar. Kennelijk is het zo dat er ofwel wordt gesjoemeld met de verkiezingen, ofwel de bevolking wil weinig inschikkelijke moslimpartijen aan de macht.
Toen Hamas werd verkozen in de Gazastrook, betekende dit dat iedereen besloot de uitslag van de verkiezingen te verwerpen. Vraag is of dat verstandig was, want in het gebied is nu niet duidelijk wie de touwtjes in handen heeft. We hebben Fatah die een iets betere relatie tot Israël hebben en door beduidend minder mensen als terroristen worden gezien. Zij worden internationaal gezien als de rechtmatige bestuurders van het gebied. De verkiezingen en latere schermutselingen zijn gewonnen door Hamas, waardoor deze groep de macht in handen heeft.
Wat willen we nu? Mubarak is al die tijd in het zadel gehouden omdat hij met zijn seculiere beleid de moslimkrachten zo in toom wist te houden in Egypte, waardoor het Heilige Land (in twee betekenissen van het woord) veilig was. Nu blijkt het zo te gaan dat als er verkiezingen zijn, weinig inschikkelijke moslimpartijen in de regio winnen. Dat zagen we in de Gazastrook waar Hamas een ruime absolute meerderheid heeft en dat zal ook gebeuren in Egypte en vermoedelijk in alle andere "nieuwe democratieën" in de regio. Dat is een direct gevolg van de volksopstanden aldaar. Kennelijk is het zo dat er ofwel wordt gesjoemeld met de verkiezingen, ofwel de bevolking wil weinig inschikkelijke moslimpartijen aan de macht.
Toen Hamas werd verkozen in de Gazastrook, betekende dit dat iedereen besloot de uitslag van de verkiezingen te verwerpen. Vraag is of dat verstandig was, want in het gebied is nu niet duidelijk wie de touwtjes in handen heeft. We hebben Fatah die een iets betere relatie tot Israël hebben en door beduidend minder mensen als terroristen worden gezien. Zij worden internationaal gezien als de rechtmatige bestuurders van het gebied. De verkiezingen en latere schermutselingen zijn gewonnen door Hamas, waardoor deze groep de macht in handen heeft.
zondag 4 december 2011
Sócrates, Σωκράτης en een heel klein beetje Alexander de Grote
Socrates is dood, Socrates is dood, Socrates is dood. Het grijpt me aan te vernemen dat Socrates is overleden. De mentor van Plato, die doet me niet zo veel, zeker ook omdat het omstreden is dat hij überhaupt bestaan heeft. Een kerkhistoricus is ook niet uniek, maar het grijpt me aan dat de voetballer Sócrates Brasileiro Sampaio de Souza Vieira de Oliveira niet meer onder de levende gerekend hoeft te worden. Ik ben veel te jong om live iets gezien te hebben van de spelverdeler van het Braziliaanse team van na Pelé, maar Sócrates is één van die namen die je niet vergeet (vermoedelijk ook vanwege Plato). Volgens mij zat hij zelfs in het Classic XI-team van Fifa 2010, dus voetballen kon hij wel.
Vijf jaar geleden overleed Ferenc Puskas, wat mij betreft de meest enigmatische van de hele club wereldspelers uit de geschiedenis en vorige week las ik dat Welsh legende Gary Speed zelfmoord had gepleegd. Een aantal jaar geleden overleden Marc-Vivien Foé en Miklós Fehér tijdens wedstrijden voor respectivelijk Kameroen en Benfica en dit zijn slechts voorbeelden.
Het overlijden van voetballers - of fitte jonge mensen - in het algemeen zet me steeds weer aan het denken. Ik had het ook bij Wouter Weylandt en Xavi Tondo, afgelopen mei. Naast het verlies van bijzondere sportmensen is het ook een eye-opener voor iedereen: het leven kan zo afgelopen zijn. Een half jaar na de dood van Tondo reed het peloton langs zijn overlijdensplek in de Ronde van Spanje. Iemand won die dag, Dat was niet Tondo. Niet omdat hij dat niet zou hebben gekund, want Tondo kon als geen ander dit soort wedstrijden aan, maar omdat Tondo er niet meer bij was.
Vijf jaar geleden overleed Ferenc Puskas, wat mij betreft de meest enigmatische van de hele club wereldspelers uit de geschiedenis en vorige week las ik dat Welsh legende Gary Speed zelfmoord had gepleegd. Een aantal jaar geleden overleden Marc-Vivien Foé en Miklós Fehér tijdens wedstrijden voor respectivelijk Kameroen en Benfica en dit zijn slechts voorbeelden.
Het overlijden van voetballers - of fitte jonge mensen - in het algemeen zet me steeds weer aan het denken. Ik had het ook bij Wouter Weylandt en Xavi Tondo, afgelopen mei. Naast het verlies van bijzondere sportmensen is het ook een eye-opener voor iedereen: het leven kan zo afgelopen zijn. Een half jaar na de dood van Tondo reed het peloton langs zijn overlijdensplek in de Ronde van Spanje. Iemand won die dag, Dat was niet Tondo. Niet omdat hij dat niet zou hebben gekund, want Tondo kon als geen ander dit soort wedstrijden aan, maar omdat Tondo er niet meer bij was.
zaterdag 3 december 2011
Verheven sletterigheid
Conservatieve moslims in Pakistan schoppen stennis omdat een model naakt in FHM staat. Het gaat om een aantal coverplaatjes van Veena Malik (let op: naakt!!) waar feitelijk niets op te zien is, behalve een al dan niet gephotoshopte tatoeage met de letters ISI op haar schouder. Toch is deze best mooie foto van een aantrekkelijke vrouw aanleiding tot een hoop rumoer in Pakistan en daarbuiten. De reden: het is gewoon slecht. Daar komt het uiteindelijk op neer.
Er is sowieso discussie over de vraag of de foto's echt zijn en hoe het zit met toestemming voor publicatie ervan en dit is een verfrissende discussie voor internationale begrippen, want het is zo waar een inhoudelijke. Malik verklaart dat de foto's niet echt zijn en de redactie van FHM zegt van wel en dat er toestemming van de actrice/model ligt. Kom maar met bewijzen. Als dit allemaal nep is, kan FHM India wel inpakken. Als het echt is, neemt waarschijnlijk niemand Veena Malik ooit nog serieus. Merkwaardige discussie
Hoewel inhoudelijke discussies, zoals gezegd, verfrissend kunnen zijn, de fundamentelere discussie rondom de publicatie van deze afbeeldingen gaat over de vraag of een naaktfoto met een verwijzing naar ISI (Inter-Services Intelligence, de Pakistaanse geheime dienst) mag. Laten we ervan uit gaan dat het allemaal echt is (want FHM zegt bewijzen te hebben). Dan kan ik me twee issues voorstellen. Is het smerig en smaakloos (of iets religieus fouts) om überhaupt naakt op een tijdschrift te verschijnen en is het acceptabel om de geheime dienst zo te piepelen.
Er is sowieso discussie over de vraag of de foto's echt zijn en hoe het zit met toestemming voor publicatie ervan en dit is een verfrissende discussie voor internationale begrippen, want het is zo waar een inhoudelijke. Malik verklaart dat de foto's niet echt zijn en de redactie van FHM zegt van wel en dat er toestemming van de actrice/model ligt. Kom maar met bewijzen. Als dit allemaal nep is, kan FHM India wel inpakken. Als het echt is, neemt waarschijnlijk niemand Veena Malik ooit nog serieus. Merkwaardige discussie
Hoewel inhoudelijke discussies, zoals gezegd, verfrissend kunnen zijn, de fundamentelere discussie rondom de publicatie van deze afbeeldingen gaat over de vraag of een naaktfoto met een verwijzing naar ISI (Inter-Services Intelligence, de Pakistaanse geheime dienst) mag. Laten we ervan uit gaan dat het allemaal echt is (want FHM zegt bewijzen te hebben). Dan kan ik me twee issues voorstellen. Is het smerig en smaakloos (of iets religieus fouts) om überhaupt naakt op een tijdschrift te verschijnen en is het acceptabel om de geheime dienst zo te piepelen.
dinsdag 29 november 2011
Overstappen en muizen in het brood
Ik pak meestal één of twee keer per maand de trein in Amersfoort. Zo ook vanmorgen. Ik was van plan naar Nijmegen te gaan om daar dat stamboomboek voor mijn vader en wat artikelen voor mezelf op de universiteitsbibliotheek te gaan halen. Was, want daar kwam niets van terecht. Ik stapte tegen 11 uur in de trein naar Utrecht om daar te ontdekken dat het Blauwe Bord eruit zag als zo'n departures-bord op een vliegveld ten tijde van de uitbarsting van de Eyjafjallajokul. ...Intercity... Nijmegen... Rijdt niet.
Ik ben toen maar naar de universiteit van Utrecht toe gelopen (ik snap nu eindelijk hoe mijn GPS-telefoon werkt, maar het was wel een eind lopen!) om daar vervolgens niet te vinden wat ik zocht. Dus ik liep terug en pakte de eerstvolgende trein terug naar Amersfoort. Ik had geen behoefte aan een toeristische tocht via Den Bosch, de tocht die ik sinds mijn afstuderen al niet meer gemaakt had, maar die ik nog goed ken. Nijmegen was dus niet bereikbaar voor mij, vandaag. Kan gebeuren.
Maar toen ik thuis kwam, las ik dat rondom Utrecht nog tot 19:00 uur problemen zouden zijn met het treinverkeer, omdat vanmorgen om kwart voor zeven, toen ik nog lag te slapen dus, ergens iets gebeurde, waardoor het treinverkeer tussen Driebergen-Zeist en Utrecht plat zou liggen en ook in de richting van Schiphol minder treinen zouden rijden. Dat maakt het wel weer irritant.
Ik kan heel goed leven met het feit dat er problemen zijn met de elektriciteit, dat een deel van het spoor tijdelijk verticaal staat of dat er 1000 demonstranten één van mijn reisgenoten doorgang willen versperren. Punt is dat ik dat dan graag van tevoren had geweten en dat is wat je om één of andere reden steeds weer niet van de NS schijnt te kunnen verwachten.
Ik ben toen maar naar de universiteit van Utrecht toe gelopen (ik snap nu eindelijk hoe mijn GPS-telefoon werkt, maar het was wel een eind lopen!) om daar vervolgens niet te vinden wat ik zocht. Dus ik liep terug en pakte de eerstvolgende trein terug naar Amersfoort. Ik had geen behoefte aan een toeristische tocht via Den Bosch, de tocht die ik sinds mijn afstuderen al niet meer gemaakt had, maar die ik nog goed ken. Nijmegen was dus niet bereikbaar voor mij, vandaag. Kan gebeuren.
Maar toen ik thuis kwam, las ik dat rondom Utrecht nog tot 19:00 uur problemen zouden zijn met het treinverkeer, omdat vanmorgen om kwart voor zeven, toen ik nog lag te slapen dus, ergens iets gebeurde, waardoor het treinverkeer tussen Driebergen-Zeist en Utrecht plat zou liggen en ook in de richting van Schiphol minder treinen zouden rijden. Dat maakt het wel weer irritant.
Ik kan heel goed leven met het feit dat er problemen zijn met de elektriciteit, dat een deel van het spoor tijdelijk verticaal staat of dat er 1000 demonstranten één van mijn reisgenoten doorgang willen versperren. Punt is dat ik dat dan graag van tevoren had geweten en dat is wat je om één of andere reden steeds weer niet van de NS schijnt te kunnen verwachten.
maandag 28 november 2011
3F of lager
'Taaleisen leiden tot tekort peuterleidsters,' lees ik op Nu.nl. Er is in de Tweede Kamer weer een motie aangenomen, namelijk. De dames (m/v?) dienen volgens de motie geslaagd te zijn voor een toets op niveau 3F, waar momenteel de meeste peuterleidsters 2F of lager hebben. Dat betekent dat zij de volgende vaardigheden dienen te beheersen:
- kan actief en effectief deelnemen aan discussies, debatten en overleg, reageert adequaat op gesprekspartners, beschikt over een goede woordenschat;
- kan relatief complexe teksten lezen en de hoofdgedachte in eigen bewoordingen weergeven;
- kan tekstsoorten benoemen en trekt conclusies over intenties, opvattingen en gevoelens van de auteur;
- kan adolescentenliteratuur en eenvoudige volwassenenliteratuur kritisch lezen;
- kan met leeftijdgenoten discussiëren over de interpretatie en kwaliteit van de literaire teksten;
- kan gedetailleerde teksten schrijven waarin informatie en argumenten uit verschillende bronnen bijeengevoegd en beoordeeld worden;
- kan aantekeningen maken van een helder gestructureerd verhaal.
Het is van essentieel belang dat kinderen in de periode van hun leven waarin ze het meest aan vaardigheden oppikken (hun jonge jaren) in een situatie verkeren waarin de met correct Nederlands in aanraking komen. Wanneer een peuterleidster alleen Swahili en Oezbeeks spreekt, is deze in Nederland niet geschikt voor de functie, tenzij er reden is het kind in het Swahili of het Oezbeeks op te voeden, maar dat lijkt me buiten de verantwoordelijkheden van de Nederlandse overheid te liggen.
vrijdag 25 november 2011
Aaaaaargh... Huuu...
Vandaag was in Amsterdam de TEDx-conferentie van dit jaar. Dat is zeker de moeite waard, ware het niet dat ik dat zelf pas 25 november tussen de middag met een krentenbol op een bordje voor mijn neus achter kwam. Gelukkig is er een livestream beschikbaar op NU.nl, dus heb ik de kans om er nog aardig wat van mee te krijgen. Naast een interessante talk van prinses Mabel over kinderbruiden en eentje van Louise Vet over de cradle-to-cradle economie, was Joris Luyendijk er ook. hij vertelde over zijn exercities in meta-journalistiek, eerst bij het NRC en daarna bij The Guardian.
Wat Luyendijk doet, is een speciale manier van journalistiek. Hij komt regelmatig is een situatie die bij hem tot een "Aaaaaargh... Huuu..." leiden. Da's niet goed en dat heeft hij zelf ook in de gaten, dus probeert hij op een eigen manier orde in de chaos te scheppen. De details kan hij zelf beter vertellen:
Wat Luyendijk doet, is een speciale manier van journalistiek. Hij komt regelmatig is een situatie die bij hem tot een "Aaaaaargh... Huuu..." leiden. Da's niet goed en dat heeft hij zelf ook in de gaten, dus probeert hij op een eigen manier orde in de chaos te scheppen. De details kan hij zelf beter vertellen:
donderdag 24 november 2011
De pedovereniging moet blijven!
Kinderporno is strafbaar in Nederland en het is ook strafbaar om een seks met een kind te hebben. Dat lijkt me een goede zaak. Toch is het een slechte zaak dat er nu steeds meer stemmen opgaan om de vereniging Martijn te verbieden. Twee van de christelijke partijen vindt dit en ook in het OM wordt geprobeerd de club te verbieden. Dat is onverstandig.
Het is heel eenvoudig voor een volwassen persoon om het bij een kind voor elkaar te krijgen dat deze instemt met een "relatie" tussen beide. Vaak is dat een oorzaak van ernstige (psychische) problemen waar het kind lang mee kan zitten, soms het leven lang. Dat is de reden waarom de rechterlijke macht deze volwassenen hard moet aanpakken. We moeten er alles aan doen dat hier een einde aan komt, maar we moeten ons wel een ding realiseren.
Wat we ons moeten realiseren is dat uitbannen onmogelijk is, tenzij we overal camera's zetten en in een echte 1984-wereld gaan leven. Dat gaat niet gebeuren en er zijn hele goede redenen voor die voorspelling. Je kunt het vergelijken met de strijd tegen doping in de sport. Zo lang er bedriegers zijn, zullen ze een manier vinden om te bedriegen. Precies dezelfde manier is er met kindermisbruikers. Alleen hebben zij soms de gewoonte hun ervaringen en plannen te willen delen met gelijkgestemden. Er zijn allerlei forums op internet waar pedofilie besproken wordt en op de site van Martijn kun je daar links naartoe vinden.
Het is heel eenvoudig voor een volwassen persoon om het bij een kind voor elkaar te krijgen dat deze instemt met een "relatie" tussen beide. Vaak is dat een oorzaak van ernstige (psychische) problemen waar het kind lang mee kan zitten, soms het leven lang. Dat is de reden waarom de rechterlijke macht deze volwassenen hard moet aanpakken. We moeten er alles aan doen dat hier een einde aan komt, maar we moeten ons wel een ding realiseren.
Wat we ons moeten realiseren is dat uitbannen onmogelijk is, tenzij we overal camera's zetten en in een echte 1984-wereld gaan leven. Dat gaat niet gebeuren en er zijn hele goede redenen voor die voorspelling. Je kunt het vergelijken met de strijd tegen doping in de sport. Zo lang er bedriegers zijn, zullen ze een manier vinden om te bedriegen. Precies dezelfde manier is er met kindermisbruikers. Alleen hebben zij soms de gewoonte hun ervaringen en plannen te willen delen met gelijkgestemden. Er zijn allerlei forums op internet waar pedofilie besproken wordt en op de site van Martijn kun je daar links naartoe vinden.
dinsdag 22 november 2011
Het mooie van politiek geweld
We horen de laatste tijd steeds vaker dat het Nederlandse politieke klimaat aan het verruwen is. Een paar jaar geleden riep Doekle Terpstra op om de verWildering van Nederland een halt toe te roepen. Policiti moeten meer respect hebben voor rechters, vond Guusje ter Horst twee jaar geleden. Voorzitter Gerdi Verbeet moet volgens het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders (SNM) actiever respect bewaken en dan hebben we het nog niet gehad over de clowneske vertoning van een paar maanden geleden met een rol voor de bedrijfspoedel en "doe zelf even lekker normaal". In Nederland is het huilen met de pet op, waar het op respect in de politiek aan komt, zeggen ze.
Maar dan komt er weer nieuws uit Zuid-Korea waar eens in de zoveel tijd alle stoppen springen in het parlementsgebouw. In het land blijkt men nogal... gepassioneerd politiek te bedrijven en het gebeurt dan ook regelmatig dat vergaderruimtes worden belegerd door de oppositie omdat er een vrijhandelsverdrag met de Verenigde Staten op het punt stond om door het parlement aangenomen te worden of dat er vechtpartijen uitbreken nadat de oppositie het parlement bezet heeft. Soms vliegen er zetels door de lucht omdat de begroting niet helemaal geweldig bleek en de regering het parlementsgebouw had gebarricadeerd met stoelen. Vandaag gaat het er in het Goede Korea weer een grens aan diggelen.
Maar dan komt er weer nieuws uit Zuid-Korea waar eens in de zoveel tijd alle stoppen springen in het parlementsgebouw. In het land blijkt men nogal... gepassioneerd politiek te bedrijven en het gebeurt dan ook regelmatig dat vergaderruimtes worden belegerd door de oppositie omdat er een vrijhandelsverdrag met de Verenigde Staten op het punt stond om door het parlement aangenomen te worden of dat er vechtpartijen uitbreken nadat de oppositie het parlement bezet heeft. Soms vliegen er zetels door de lucht omdat de begroting niet helemaal geweldig bleek en de regering het parlementsgebouw had gebarricadeerd met stoelen. Vandaag gaat het er in het Goede Korea weer een grens aan diggelen.
maandag 21 november 2011
Belgica est omnis divisa in partes tres
Laat ik eens een onderwerp uit de oude geschiedenis voor mijn blog gebruiken. Of beter gezegd: de doorwerking van de Oudheid naar onze eigen samenleving. Ik ga het niet hebben over het Romeinse of Byzantijnse recht of over de Griekse of Mesopotamische (sorry voor de link) democratie. Niet over de Neolithische revolutie of over het omvangrijke wegennetwerk dat over heel West- en Zuid-Europa opdook door toedoen van de Romeinen. Dit blog gaat over the very core van het onderdeel van de Oudheid dat mij zo aanspreekt: klassieke etnologie of volkenkunde in de oudheid. Ik heb als afstudeerproject de Romeinse Bondgenotenoorlog besproken vanuit dit perspectief (als je hem wilt lezen, hoor ik dat wel). Gisteren heb ik een nieuwe Ikea-kast gekocht en na het in elkaar zetten ervan heb ik al mijn boeken even in de handen gehad en opnieuw geordend:
Ik zal de criticasters eerst voor zijn: Op de tweede plank van boven aan de rechterkant is het vijfde boek vanaf links inderdaad het beroemde Enuma Eish. Ik denk dat het chaos-monster Tiamat heel goed zou kunnen leven met mijn gevoel voor orde. Dat klopt. Belangrijker voor dit blog is dat het witte boekje een paar boeken naar rechts wat schuin staat. Dat komt omdat er een boekje naast stond dat nu op mijn bureau ligt. Ik citeer er de eerste zin uit:
Ik zal de criticasters eerst voor zijn: Op de tweede plank van boven aan de rechterkant is het vijfde boek vanaf links inderdaad het beroemde Enuma Eish. Ik denk dat het chaos-monster Tiamat heel goed zou kunnen leven met mijn gevoel voor orde. Dat klopt. Belangrijker voor dit blog is dat het witte boekje een paar boeken naar rechts wat schuin staat. Dat komt omdat er een boekje naast stond dat nu op mijn bureau ligt. Ik citeer er de eerste zin uit:
Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli apellantur.
zondag 20 november 2011
De semi-seculiere overheid
Arie Slob wil het burgerlijk huwelijk naar niet meer dan een administratieve handeling versoberen. Dat is zijn reactie op de belangrijke stap in de richting van rechtsgelijkheid voor hetero's en homo's zoals je de in de Tweede Kamer aangenomen motie om het weigeren om een bepaald soort huwelijk te voltrekken bij ambtenaren van de burgerlijke stand te verbieden. Door van het burgerlijk huwelijk een simpele administratieve kwestie te maken, zo meent Slob, wordt het ceremoniële deel van het huwelijk, het "dan verklaar ik jullie nu tot man/vrouw en man/vrouw" en de andere dingen die een huwelijk iets anders dan een samenlevingscontract maken, losgekoppeld van de administratieve voltrekking van een huwelijk. Een huwelijk wordt op deze manier dus een veredeld samenlevingscontract.
Na de krabbel op het papiertje door beide echtlieden is het dan klaar, tenzij er behoefte is aan iets ceremonieels. Goede mensen gaan dan uiteraard naar de kerk om daar nog het échte huwelijk door God te laten beklinken. Bij een huwelijk van een christelijke vriend een aantal jaar geleden zei de voorganger wat het idee was: als je twee koorden om elkaar heen bindt, dan ontrafelt het zich vanzelf. Voeg je een derde toe, dan kun je een vlecht maken. Zo is het ook met relaties. Twee mensen die van elkaar houden, dat is niet genoeg, daar heb je God voor nodig om het te bezegelen als derde koord. Dat is ook de reden waarom atheïsten geen robuuste relaties kunnen hebben. Omdat je als stel nooit genoeg aan elkaar kunt hebben. Pas met het derde koord stelt een huwelijk dus iets voor.
Religieuzen roepen regelmatig dat het huwelijk een religieuze institutie is. Zo sterk zelfs dat voor christenen het huwelijk een christelijke institutie is en voor moslims een islamitische institutie. Het moge duidelijk zijn dat dit niet het geval is, getuigen het voorkomen van huwelijken in het oude Mesopotamië, de Romeinen, Griekse goden, Mesopotamische goden en mijn zus. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat dit christelijke of proto-christelijke gebeurtenissen zijn geweest en het is beledigend tegenover mensen die van elkaar houden en daar geen Big Brother voor nodig hebben, om met dat verhaal over die touwtjes te beginnen. Een huwelijk is een symbolische verbintenis tussen twee mensen die besluiten om om welke reden dan ook hun leven met elkaar te delen. Voor de meeste mensen gaat dat tegenwoordig om een verbintenis tussen twee mensen uit liefde. In sommige gevallen betreft het uithuwelijking of het snel een verbintenis aangaan bij een onverwachte zwangerschap. Dat kan allemaal. Punt is dat de enige functie van een huwelijk is om een verbintenis vast te leggen, te formaliseren.
Na de krabbel op het papiertje door beide echtlieden is het dan klaar, tenzij er behoefte is aan iets ceremonieels. Goede mensen gaan dan uiteraard naar de kerk om daar nog het échte huwelijk door God te laten beklinken. Bij een huwelijk van een christelijke vriend een aantal jaar geleden zei de voorganger wat het idee was: als je twee koorden om elkaar heen bindt, dan ontrafelt het zich vanzelf. Voeg je een derde toe, dan kun je een vlecht maken. Zo is het ook met relaties. Twee mensen die van elkaar houden, dat is niet genoeg, daar heb je God voor nodig om het te bezegelen als derde koord. Dat is ook de reden waarom atheïsten geen robuuste relaties kunnen hebben. Omdat je als stel nooit genoeg aan elkaar kunt hebben. Pas met het derde koord stelt een huwelijk dus iets voor.
Religieuzen roepen regelmatig dat het huwelijk een religieuze institutie is. Zo sterk zelfs dat voor christenen het huwelijk een christelijke institutie is en voor moslims een islamitische institutie. Het moge duidelijk zijn dat dit niet het geval is, getuigen het voorkomen van huwelijken in het oude Mesopotamië, de Romeinen, Griekse goden, Mesopotamische goden en mijn zus. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat dit christelijke of proto-christelijke gebeurtenissen zijn geweest en het is beledigend tegenover mensen die van elkaar houden en daar geen Big Brother voor nodig hebben, om met dat verhaal over die touwtjes te beginnen. Een huwelijk is een symbolische verbintenis tussen twee mensen die besluiten om om welke reden dan ook hun leven met elkaar te delen. Voor de meeste mensen gaat dat tegenwoordig om een verbintenis tussen twee mensen uit liefde. In sommige gevallen betreft het uithuwelijking of het snel een verbintenis aangaan bij een onverwachte zwangerschap. Dat kan allemaal. Punt is dat de enige functie van een huwelijk is om een verbintenis vast te leggen, te formaliseren.
zaterdag 19 november 2011
Heidense muziek
Klik hier eens. Ik ben benieuwd wat hier uit komt...
Er zijn hele goeie redenen om dit nummer niet te willen luisteren, maar iedereen moet dat toch zelf weten, lijkt me, nietwaar?
Speciaal voor de baas:
Er zijn hele goeie redenen om dit nummer niet te willen luisteren, maar iedereen moet dat toch zelf weten, lijkt me, nietwaar?
Speciaal voor de baas:
woensdag 16 november 2011
Wetenschap voor iedereen
Gisteren zag ik onderstaande video op TED.com. Michael Nielsen probeert animo te kweken voor Open Science en geeft hier een aantal voorbeelden. Hoewel hij hier en daar wat overhaaste generalisaties maakt (bijvoorbeeld waar het gaat om de wens credits te krijgen voor een publicatie), blijft zijn punt zeker staan. Het is van belang om wetenschap openbaar te doen. Dit zorgt ervoor dat kritiek op wetenschappers door leken inhoudelijker kan worden en bovenal dat veel meer mensen zich kunnen bemoeien met wetenschappelijke problemen. Door een speciaal soort peer review kan dat alleen maar voordelen opleveren.
Een andere reden om wetenschap open te houden, die realiseerde ik me toen ik vanmiddag een e-mail van mijn vader kreeg. Pa is op zoek naar het boek Familie en Macht. De Familie Berthout en de Brabantse Adel uit 2003 van Godfried Croenen voor zijn stamboomonderzoek naar de familie. Ik heb helemaal niks met dat stamboomonderzoek. Onder ons historici heet het wel eens schertsend "geslachtsziekte" en dat wilde ik de lezer niet onthouden.
Een andere reden om wetenschap open te houden, die realiseerde ik me toen ik vanmiddag een e-mail van mijn vader kreeg. Pa is op zoek naar het boek Familie en Macht. De Familie Berthout en de Brabantse Adel uit 2003 van Godfried Croenen voor zijn stamboomonderzoek naar de familie. Ik heb helemaal niks met dat stamboomonderzoek. Onder ons historici heet het wel eens schertsend "geslachtsziekte" en dat wilde ik de lezer niet onthouden.
dinsdag 15 november 2011
Respect voor de rechtstaat
Minister Marja van Bijsterveld (CDA) vindt het feit dat de adjunct-directeur van het Anna van Rijn College afgelopen woensdag een tijdje vast heeft gezeten nadat hij een leerling uit de klas had verwijderd een "ferontruftende fituatie". Dat zegt ze tegen iedereen die het horen wil. In de Tweede Kamer antwoordde zij op de vragen van PvdA'er Metin Çelik:
De samenleving ontwikkelt zich volgens de minister in een richting die we niet willen omdat gezagsdragers niet meer worden gerespecteerd. Alle mensen rondom de leraar en de adjunct-directeur moeten bij zichzelf te rade gaan om erachter te komen hoe deze ontwikkeling kan worden tegengegaan. De gebeurtenissen in Nieuwegein worden geplaatst in het kader van de kwestie "geweld tegen mensen met een publieke taak" die de afgelopen jaren steeds meer onder het voetlicht wordt gebracht.
De samenleving ontwikkelt zich volgens de minister in een richting die we niet willen omdat gezagsdragers niet meer worden gerespecteerd. Alle mensen rondom de leraar en de adjunct-directeur moeten bij zichzelf te rade gaan om erachter te komen hoe deze ontwikkeling kan worden tegengegaan. De gebeurtenissen in Nieuwegein worden geplaatst in het kader van de kwestie "geweld tegen mensen met een publieke taak" die de afgelopen jaren steeds meer onder het voetlicht wordt gebracht.
maandag 14 november 2011
De kindermishandeling-wijze die de voorkeur geniet
De afgelopen tijd heb ik een aantal keer de aandacht gevestigd op het seksueel misbruik van kinderen door katholieke priesters. Dit zijn waarschijnlijk de misdragingen die het meest in het oog springen. Op de paus na zal waarschijnlijk niemand dit willen goedpraten en dat is maar goed ook. Wat me ook opvalt is dat protestanten die ik spreek vaak hun handen ervan af trekken en roepen dat het hier katholieken betreft, dus geen echte christenen. Dit is de beroemde no true Scotsman-drogreden. Alle echte Schotten drinken whiskey en als er ergens een Schot geen whiskey drinkt, zal het wel geen échte Schot zijn. Zo ook met leden van religies of van groeperingen in het algemeen. Het ligt aan je manier van definities bepalen. Wanneer hoor je tot een groep?
Of katholieken nu wel of geen christenen zijn, het zal me een rotzorg zijn. Duidelijk is wel dat er dingen aan de hand zijn. Probleem is alleen dat het de nadruk leggen op de tekortkomingen van de ene groep niet hetzelfde zijn als het prijzen van de andere groep. Onder protestanten is ook seksueel misbruik een issue. Misschien gaan de protestanten er beter mee om dan de katholieken, feit blijft dat ook in minder rijkelijk versierde kerken op de kleintjes wordt gelet. Overigens dient op te merken dat "de katholieken" en "de protestanten" in dit verband misleidende termen zijn. In misbruik gaat het om individuen. De kerk speelt een rol in doofpotaffaires en dat is heel kwalijk, maar de daders zijn individuen.
Of katholieken nu wel of geen christenen zijn, het zal me een rotzorg zijn. Duidelijk is wel dat er dingen aan de hand zijn. Probleem is alleen dat het de nadruk leggen op de tekortkomingen van de ene groep niet hetzelfde zijn als het prijzen van de andere groep. Onder protestanten is ook seksueel misbruik een issue. Misschien gaan de protestanten er beter mee om dan de katholieken, feit blijft dat ook in minder rijkelijk versierde kerken op de kleintjes wordt gelet. Overigens dient op te merken dat "de katholieken" en "de protestanten" in dit verband misleidende termen zijn. In misbruik gaat het om individuen. De kerk speelt een rol in doofpotaffaires en dat is heel kwalijk, maar de daders zijn individuen.
zondag 13 november 2011
Papam Habemus
Eergisteren kwam het nieuws over Romain Sicard naar buiten. Het Frans-Baskische supertalent op de fiets werd betrapt toen hij in beschonken toestand een verkeerdbord wilde meenemen en in zijn auto ook een verkeerspion had liggen. Een beschamend verhaal volgde en dit was voor Sicard ook reden om openlijk zijn excuses aan te bieden. Het is niet onwaarschijnlijk dat de snelle en complete knieval van Sicard te3 maken heeft met het feit dat zijn ploeg, Euskaltel-Euskadi deze week te horen heeft gekregen dat de Baskische overheid (Euskadi) het geld uit de ploeg zal trekken en er dus dringend een nieuwe sponsor nodig is. Voor een ploeg komt een voorval met een van de smaakmakers niet als geroepen. Sicard heeft een belangrijke functie in de ploeg en kan als voorbeeld voor Baskische jongeren en als uithangbord voor de ploeg die een sponsor nodig heeft, geen rare fratsen uithalen.
Dat voorbeeldposities voorbeeldfuncties en voorbeeldverantwoordelijkheden met zich meebrengen, dat is een open deur. Een 23-jarige wielrenner kan best een keer een scheve schaats rijden - we zijn allemaal mensen - maar hij realiseert zich dat bij zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Hopelijk heeft zijn gedrag geen grote gevolgen voor het voortbestaan van zijn ploeg, maar hij neemt er tenminste afstand van.
Paus Benedictus XVI, die eigenlijk Joseph heet, heeft andere opvattingen op deze vraag over verantwoordelijkheid. Hij riep gisteren namelijk dat hij embryonaal stamcelonderzoek verwerpt. Onderzoek naar volwassen stamcellen mag wel. Het idee achter deze opvatting is dat de paus beweert dat voor embryonaal stamcelonderzoek embryo's worden vernietigd ("kinderen vermoord," in kerkelijke termen) die anders zouden hadden kunnen doorleven. In Nederland, en vermoedelijk in veel andere situaties waar de paus zeker van op de hoogte moet zijn, is het namelijk zo dat bij IVF-bevruchting (reageerbuisbevruchting) na het in de baarmoeder plaatsen van de embryo, embroy's overblijven. Deze 'restembryo's' worden vernietigd (je kunt ze moeilijk allemaal in de baarmoeder plaatsen), maar er is een mogelijkheid deze voor onderzoek in te zetten en ze dus te gebruiken voor de vooruitgang van de mens. Dit gebeurt alleen als de ouders er geen 'ethische' bezwaren tegen hebben. Door embryonaal stamcelonderzoek te verwerpen zegt de paus dus feitelijk niets anders dan dat "baby's vermoord moeten worden" voordat ze een belangrijke rol kunnen spelen voor de mensheid. Dit is niet alleen onethisch, maar ook stompzinnig en verkwistend.
Dat voorbeeldposities voorbeeldfuncties en voorbeeldverantwoordelijkheden met zich meebrengen, dat is een open deur. Een 23-jarige wielrenner kan best een keer een scheve schaats rijden - we zijn allemaal mensen - maar hij realiseert zich dat bij zijn verantwoordelijkheid moet nemen. Hopelijk heeft zijn gedrag geen grote gevolgen voor het voortbestaan van zijn ploeg, maar hij neemt er tenminste afstand van.
Paus Benedictus XVI, die eigenlijk Joseph heet, heeft andere opvattingen op deze vraag over verantwoordelijkheid. Hij riep gisteren namelijk dat hij embryonaal stamcelonderzoek verwerpt. Onderzoek naar volwassen stamcellen mag wel. Het idee achter deze opvatting is dat de paus beweert dat voor embryonaal stamcelonderzoek embryo's worden vernietigd ("kinderen vermoord," in kerkelijke termen) die anders zouden hadden kunnen doorleven. In Nederland, en vermoedelijk in veel andere situaties waar de paus zeker van op de hoogte moet zijn, is het namelijk zo dat bij IVF-bevruchting (reageerbuisbevruchting) na het in de baarmoeder plaatsen van de embryo, embroy's overblijven. Deze 'restembryo's' worden vernietigd (je kunt ze moeilijk allemaal in de baarmoeder plaatsen), maar er is een mogelijkheid deze voor onderzoek in te zetten en ze dus te gebruiken voor de vooruitgang van de mens. Dit gebeurt alleen als de ouders er geen 'ethische' bezwaren tegen hebben. Door embryonaal stamcelonderzoek te verwerpen zegt de paus dus feitelijk niets anders dan dat "baby's vermoord moeten worden" voordat ze een belangrijke rol kunnen spelen voor de mensheid. Dit is niet alleen onethisch, maar ook stompzinnig en verkwistend.
zaterdag 12 november 2011
Tijd over
Regelmatig kom ik interessante filmpjes tegen op TED.com die ik dan overneem op mijn blog, vaak met een inleiding of mijn opvattingen over het onderwerp. Voor vandaag spreekt het allemaal voor zich. Charlie Todd met deze video. Zijn groep, ImprovEverywhere zit ook op Youtube.
woensdag 9 november 2011
Inflatie
In de derde of de vierde klas van de middelbare school kregen we geschiedenisles van de heer Van Gastel. Hoewel ik hem een vervelende man vond, bewonderde ik zijn kennis van de geschiedenis en als ik terugdenk aan die tijd denk ik dat hij wel een rol heeft gespeeld in het creëren van mijn fascinatie voor de geschiedenis. In dat jaar dat hij les gaf aan mij klas, had hij een periode van een aantal weken ingeruimd voor een revolutionair iets voor middelbareschoolscholieren, namelijk voor hoorcolleges. Meneer Van Gastel praatte hele lesuren vol over de twintigste eeuw, met allerlei interessante onderwerpen, van de moord op Franz Ferdinand tot de wat destijds actueel was. Met name de geschiedenis van de Sovjetunie is blijven hangen, maar ook iets anders. Toen in de jaren '20 en '30 de economie kelderde, toen was Duitsland enorm geraakt. Meneer van Gastel liet in de les een papieren vodje zien. Eén miljard Deutsche Mark. "Daar kon je een ei voor kopen." Voor iemand die met hem 12 euro zakgeld moest doen, was dat een schok. Al die honderden guldens die ik in al die tijd had gespaard, het kon zomaar gebeuren dat dat opeens niets meer waard is. Inflatie.
Inflatie staat voor waardevermindering en wordt over het algemeen vooral gebruikt voor geld. Toen de Duitsers van het begin van de 20e eeuw hun fortuin bij elkaar sprokkelde, was een miljard Mark meer dan genoeg om een heleboel eieren te kopen. Als je een miljoen had, was je schatrijk. Toen de economie instortte, had je een ei. Dat ging allemaal vrij snel, net als wat enkele jaren geleden gebeurde in Zimbabwe, waar de prijs van een kilo kip in een paar weken met 236000 (tweehonderdzesendertigduizend) procent steeg, maar dan nóg erger.
Inflatie staat voor waardevermindering en wordt over het algemeen vooral gebruikt voor geld. Toen de Duitsers van het begin van de 20e eeuw hun fortuin bij elkaar sprokkelde, was een miljard Mark meer dan genoeg om een heleboel eieren te kopen. Als je een miljoen had, was je schatrijk. Toen de economie instortte, had je een ei. Dat ging allemaal vrij snel, net als wat enkele jaren geleden gebeurde in Zimbabwe, waar de prijs van een kilo kip in een paar weken met 236000 (tweehonderdzesendertigduizend) procent steeg, maar dan nóg erger.
dinsdag 8 november 2011
Stapel vs de katholieke priester
Een Britse rechter heeft bepaald dat slachtoffers van kindermisbruik door katholieke priesters de kerk aansprakelijk kunnen stellen voor het handelen van de priester. Dat is goed nieuws voor de vele slachtoffers van het misbruik. Dat is goed nieuws, want voor misbruikzaken zijn doofpotaffaires niet op hun plaats. De doofpot is ervoor dat je niets zegt als een stagair computerspelletjes zit te downloaden tijdens werktijd, voor mensen die na 11 uur 's avonds door rood lopen bij het hardlopen of wanneer je bij het cafetaria 15 cent teveel terugkrijgt, maar niet voor kindermisbruik.
Dit nieuwsbericht doet me denken aan een uitspraak van Antoine Bodar, de bekendste priester van Nederland. Hij presenteerde driekwart jaar gekleden zijn glossy Antoine waarover hij op BNN destijds een en ander mocht vertellen. Tijdens dat interview werd hem gevraagd naar zijn mening over de vele schandalen rondom kindermisbruik die het beeld van de katholiek tegenwoordig meer bepalen dan de hosti en de wijn. We zitten met bankiers die hun positie misbruiken door "financiële producten" (de frase alleen al klinkt crimineel) te presenteren en priesters laten zich steeds weer van hun beste kant zien. Bodar stelde dat de kerk nu een grote probleem heeft dan de bankierswereld, want zij zijn het altijd die met hun vingertje wijzen en zeggen hoe het moet.
Ik heb Antoine Bodar niet bijzonder hoog zitten, maar hem valt mee te geven dat hij begrijpt waarom het hele vraagstuk van kindermisbruik voor de kerk een probleem is, behalve natuurlijk omdat het te walgelijk voor woorden is. Als een tandarts of een houder van een viskraam op de markt, een boekhouder of een tolk-vertaler zich aan een kind vergrijpt, dan is dat net zo erg. Uiteraard, bij een priester is het feit zélf niet erger, maar Cleisthenes noemde het al isonomia, wij noemen het tegenwoordig "gelijke monniken, gelijke kappen". Waar het hem in zit, is dat een boek- of viskraamhouder zich niet de taak heeft gesteld om ervoor te zorgen dat mensen zich correct gedragen. De kerk doet dat wel. Dat heeft hopelijk geen invloed op de strafmaat, maar het heeft wel degelijk invloed op de positie van de kerk.
Dit nieuwsbericht doet me denken aan een uitspraak van Antoine Bodar, de bekendste priester van Nederland. Hij presenteerde driekwart jaar gekleden zijn glossy Antoine waarover hij op BNN destijds een en ander mocht vertellen. Tijdens dat interview werd hem gevraagd naar zijn mening over de vele schandalen rondom kindermisbruik die het beeld van de katholiek tegenwoordig meer bepalen dan de hosti en de wijn. We zitten met bankiers die hun positie misbruiken door "financiële producten" (de frase alleen al klinkt crimineel) te presenteren en priesters laten zich steeds weer van hun beste kant zien. Bodar stelde dat de kerk nu een grote probleem heeft dan de bankierswereld, want zij zijn het altijd die met hun vingertje wijzen en zeggen hoe het moet.
Ik heb Antoine Bodar niet bijzonder hoog zitten, maar hem valt mee te geven dat hij begrijpt waarom het hele vraagstuk van kindermisbruik voor de kerk een probleem is, behalve natuurlijk omdat het te walgelijk voor woorden is. Als een tandarts of een houder van een viskraam op de markt, een boekhouder of een tolk-vertaler zich aan een kind vergrijpt, dan is dat net zo erg. Uiteraard, bij een priester is het feit zélf niet erger, maar Cleisthenes noemde het al isonomia, wij noemen het tegenwoordig "gelijke monniken, gelijke kappen". Waar het hem in zit, is dat een boek- of viskraamhouder zich niet de taak heeft gesteld om ervoor te zorgen dat mensen zich correct gedragen. De kerk doet dat wel. Dat heeft hopelijk geen invloed op de strafmaat, maar het heeft wel degelijk invloed op de positie van de kerk.
maandag 7 november 2011
Oeverloos gejank
Het is weer goed aan de gang in de voetbalcompetitie de laatste paar weken. PSV tekent beroep aan in de zaak-Strootman, Trainer John van den Brom van Vitesse laakt de beslissing van de scheidsrechter om een penalty toe te kennen aan NAC, Ronald Koeman van Feyenoord heeft kritiek op de buitenspelgoal die zijn team te verwerken kreeg tegen NEC, Antoine van der Linden van Heracles was 'teringboos' op de arbitrage na drie fouten tegen PSV.
De oogst van één weekend kritiek op de scheidsrechters. Begrijp me niet verkeerd: Nederland heeft hopeloos slechte scheidsrechters. Ze maken dagelijks ongelofelijke blunders. De buitenspelgoal van Nick van der Velden had nooit geteld mogen worden, André Ooijer had rood moeten krijgen voor de aanslag op Rodney Sneijder en het is goed dat de KNVB onderzoek doet naar de losse handjes van Fernandez. Maar daar gaat het niet om.
Het gaat om twee dingen. Het eerste ding is dat ik als sportliefhebber niet na iedere wedstrijd het gejank van een coach wil aanhoren. Je hebt verloren. Leer ermee leven. Het is niet "schandalig" dat de grensrechter een buitenspelgoal niet als zodanig interpreteert. Het is schandalig dat de Syrische regering op zijn bevolking schiet. Je moet niet teringboos worden als er twee buitenspelgoals in vliegen (als dat al zo was), maar als een voetballer in de spelerstunnel in elkaar wordt geslagen door mensen in politie-uniform. Hou toch op man, je lijkt soms wel een stelletje Portugezen!
Het tweede punt is dat, als je dan toch gaat zeiken over de beslissingen van de scheidsrechter, maak je dan toch eens hard voor electronische hulpmiddelen. We weten allemaal wat er gebeurde toen Frank Lampard vorig jaar uithaalde:
Als voetbal zo'n belangrijke zaak is als dat velen denken, beledig dan al die miljoenen, miljarden voetballiefhebbers niet door dit soort arbitrage te tolereren. We hebben bij het tennis de Hawk-Eye, bij het rugby hebben we de videoref die vanuit een skybox bepaalt of het een try was of niet. Als we geen electronische hulpmiddelen hadden, hadden we nooit geweten of Weening nou gewonnen had of toch Klöden, of wat de tijdsverschillen bij milimetersporten als hardlopen, zwemmen en schaatsen waren. Nu laten we toe dat Van der Velden een meter buitenspel staat en de goal telt, Ooijer bijna Sneijders been breekt en geel krijgt, Lampard's goal gewoon niet gezien wordt.
De KNVB moet als ze iets hebben met voetbal gewoon eens verantwoordelijkheid nemen. Juist in een land waar mensen als Ruud Bossen een baan krijgen als scheidsrechter, juist hier moet je ze helpen. Maar de KNVB wacht op de FIFA, dus dat zal nog decennia duren.
Ik ben een groot sportliefhebber, ook een voetballiefhebber. Als NAC de scheids tegen heeft of als ik denk dat ze hem tegen hebben, dan ben ik daar even geïrriteerd door, maar life goes on. Het enige waar ik me kapot aan erger is het oeverloze gejammer en verongelijkt gedoe. Ronald Koeman zei het zelf al: de ene keer is Feyenoord de lul, de andere keer de Klokketorensche Boys '37. Zo lang je slechte scheidsrechters hebt en je kunt alleen maar wijzen, zo lang heb je dit. Doe er dan wat aan! En dat geldt niet eens alleen voor de sport.
De oogst van één weekend kritiek op de scheidsrechters. Begrijp me niet verkeerd: Nederland heeft hopeloos slechte scheidsrechters. Ze maken dagelijks ongelofelijke blunders. De buitenspelgoal van Nick van der Velden had nooit geteld mogen worden, André Ooijer had rood moeten krijgen voor de aanslag op Rodney Sneijder en het is goed dat de KNVB onderzoek doet naar de losse handjes van Fernandez. Maar daar gaat het niet om.
Het gaat om twee dingen. Het eerste ding is dat ik als sportliefhebber niet na iedere wedstrijd het gejank van een coach wil aanhoren. Je hebt verloren. Leer ermee leven. Het is niet "schandalig" dat de grensrechter een buitenspelgoal niet als zodanig interpreteert. Het is schandalig dat de Syrische regering op zijn bevolking schiet. Je moet niet teringboos worden als er twee buitenspelgoals in vliegen (als dat al zo was), maar als een voetballer in de spelerstunnel in elkaar wordt geslagen door mensen in politie-uniform. Hou toch op man, je lijkt soms wel een stelletje Portugezen!
Het tweede punt is dat, als je dan toch gaat zeiken over de beslissingen van de scheidsrechter, maak je dan toch eens hard voor electronische hulpmiddelen. We weten allemaal wat er gebeurde toen Frank Lampard vorig jaar uithaalde:
Als voetbal zo'n belangrijke zaak is als dat velen denken, beledig dan al die miljoenen, miljarden voetballiefhebbers niet door dit soort arbitrage te tolereren. We hebben bij het tennis de Hawk-Eye, bij het rugby hebben we de videoref die vanuit een skybox bepaalt of het een try was of niet. Als we geen electronische hulpmiddelen hadden, hadden we nooit geweten of Weening nou gewonnen had of toch Klöden, of wat de tijdsverschillen bij milimetersporten als hardlopen, zwemmen en schaatsen waren. Nu laten we toe dat Van der Velden een meter buitenspel staat en de goal telt, Ooijer bijna Sneijders been breekt en geel krijgt, Lampard's goal gewoon niet gezien wordt.
De KNVB moet als ze iets hebben met voetbal gewoon eens verantwoordelijkheid nemen. Juist in een land waar mensen als Ruud Bossen een baan krijgen als scheidsrechter, juist hier moet je ze helpen. Maar de KNVB wacht op de FIFA, dus dat zal nog decennia duren.
Ik ben een groot sportliefhebber, ook een voetballiefhebber. Als NAC de scheids tegen heeft of als ik denk dat ze hem tegen hebben, dan ben ik daar even geïrriteerd door, maar life goes on. Het enige waar ik me kapot aan erger is het oeverloze gejammer en verongelijkt gedoe. Ronald Koeman zei het zelf al: de ene keer is Feyenoord de lul, de andere keer de Klokketorensche Boys '37. Zo lang je slechte scheidsrechters hebt en je kunt alleen maar wijzen, zo lang heb je dit. Doe er dan wat aan! En dat geldt niet eens alleen voor de sport.
zaterdag 5 november 2011
De faceless coward heeft de toekomst
De internationale gemeenschap moet serieus de optie overwegen om te doen wat ze voor geen goud willen doen, namelijk: Iran aanvallen. Dat stelt Shimon Perez, de president van Israël. Het Iraanse kernprogramma loopt bij de aartsvijand zoveel weerzin op dat een aanval op het complex wordt voorbereid, zo bracht de pers in Israël deze week naar buiten. Weer een nieuw hoofdstuk in de Israëlische relatie met haar buurlanden.
Ik ga het op deze plek niet hebben over de vraag of het gerechtvaardigd is om Iran aan te vallen of dat het realistisch is om aan te nemen dat Iran een militair gevaar betekent voor Israël en haar bondgenoten. Het enige dat ik in dit bericht kwijt wil, dat is dat ik denk dat een aanval op Iran een catastrofale inschattingsfout is, ongeacht de uitkomst. Wanneer het nucleaire complex met precisiebombardementen neergehaald wordt, uit de wrakstukken op een of andere manier blijkt dat Iran een atoombom voor Jeruzalem, eentje voor Haifa en eentje voor Tel Aviv aan het bouwen was met concrete instructies om dit tijdens het Pesachfeest af te vuren, Mahmoud Ahmadinejad toegeeft dat hij begonnen was en zich bekeert tot het jodendom, als dit alles volmaakt positief uitpakt, dan nog is er nog niets gewonnen.
Waarom dan? Toen Marcus Agrippa als generaal voor Octavianus (de latere Romeinse keizer Augustus) Marcus Antonius versloeg bij Actium, was het duidelijk wie tegen wie het was. Persoon A had een leger bij elkaar gesleept met behulp van Persoon B en Persoon C. Die gingen de strijd aan met Persoon D die samen met Persoon E en F hun kant verdedigden. Toen bij Agincourt de Engelsen de Fransen versloegen, was duidelijk wie wie was. Op D-Day was het voor de Duitsers aan de kust volkomen duidelijk dat er sprake was van een "Even Apeldoorn bellen"-moment. Oorlogen bestonden uit concrete gevechtshandelingen tussen herkenbare partijen. Dit is niet meer zo.
Ik ga het op deze plek niet hebben over de vraag of het gerechtvaardigd is om Iran aan te vallen of dat het realistisch is om aan te nemen dat Iran een militair gevaar betekent voor Israël en haar bondgenoten. Het enige dat ik in dit bericht kwijt wil, dat is dat ik denk dat een aanval op Iran een catastrofale inschattingsfout is, ongeacht de uitkomst. Wanneer het nucleaire complex met precisiebombardementen neergehaald wordt, uit de wrakstukken op een of andere manier blijkt dat Iran een atoombom voor Jeruzalem, eentje voor Haifa en eentje voor Tel Aviv aan het bouwen was met concrete instructies om dit tijdens het Pesachfeest af te vuren, Mahmoud Ahmadinejad toegeeft dat hij begonnen was en zich bekeert tot het jodendom, als dit alles volmaakt positief uitpakt, dan nog is er nog niets gewonnen.
Waarom dan? Toen Marcus Agrippa als generaal voor Octavianus (de latere Romeinse keizer Augustus) Marcus Antonius versloeg bij Actium, was het duidelijk wie tegen wie het was. Persoon A had een leger bij elkaar gesleept met behulp van Persoon B en Persoon C. Die gingen de strijd aan met Persoon D die samen met Persoon E en F hun kant verdedigden. Toen bij Agincourt de Engelsen de Fransen versloegen, was duidelijk wie wie was. Op D-Day was het voor de Duitsers aan de kust volkomen duidelijk dat er sprake was van een "Even Apeldoorn bellen"-moment. Oorlogen bestonden uit concrete gevechtshandelingen tussen herkenbare partijen. Dit is niet meer zo.
woensdag 2 november 2011
Radicaal nieuw rekenen
Vandaag vertelde een collega dat haar zoontje bijna vier wordt. Dat betekent dat er een hele wereld open gaat voor het kind, want het gaat naar school. Op school komt het kind in aanraking met dingen die het zelden gezien heeft, van groepsprocessen met leeftijdsgenoten tot compleet nieuwe manieren van torens bouwen met blokjes en van het bakken en mee naar huis nemen van kleikunstwerken tot de eerste aanzetten tot echt onderwijs. Het is niet voor niets dat je vanaf je vierde jaar geen peuter meer bent, maar kleuter. Je zit in een hele nieuwe fase in je leven, minstens even nieuw als wanneer je naar de middelbare school gaat of wanneer je je diploma krijgt en aan het werk gaat.
Er schijnt aan de andere kant van Amersfoort een basisschool te zijn met een speciaal karakter waarin, als ik mijn collega goed heb begrepen, voor verschillende leerlingen verschillende onderwijswegen zouden liggen en waar de klassieke schoolbanken en de groepjes tafels uit mijn jeugd losgelaten worden. Mijn collega vond het leuk om te zien dat een meisje met een laptop op schoot met opgetrokken voetjes op een zitzak in de hoek van een bank geconcentreerd bezig was.
Details heb ik nauwelijks meegekregen, maar wel dat het een nieuw concept is, of een samenraapsel van allerlei concepten als Jenaplan, Dalton, Montessori etc. Een school die zelf actie onderneemt om onderwijs beter te maken, dat is een verrijking. Nu ken ik de details niet, maar ik ben altijd voor de radicaal nieuwe aanpak, voor de visionaire oplossingen. (zie mijn bericht over Aubrey de Grey) Deze zijn naast praktisch het proberen waard zeker inspirerend en zetten mensen aan om ook op een nieuwe manier na te denken over bestaande dingen die bij ons ingesleten zijn. Een aantal ouders was niet overtuigd van de nieuwe manier van wat een "school" is en dat is het goed recht, maar anderen, waaronder mijn collega, waren enthousiast. Zij zien in het vernieuwende potentieel, zo denk ik dat je het moet plaatsen.
Er schijnt aan de andere kant van Amersfoort een basisschool te zijn met een speciaal karakter waarin, als ik mijn collega goed heb begrepen, voor verschillende leerlingen verschillende onderwijswegen zouden liggen en waar de klassieke schoolbanken en de groepjes tafels uit mijn jeugd losgelaten worden. Mijn collega vond het leuk om te zien dat een meisje met een laptop op schoot met opgetrokken voetjes op een zitzak in de hoek van een bank geconcentreerd bezig was.
Details heb ik nauwelijks meegekregen, maar wel dat het een nieuw concept is, of een samenraapsel van allerlei concepten als Jenaplan, Dalton, Montessori etc. Een school die zelf actie onderneemt om onderwijs beter te maken, dat is een verrijking. Nu ken ik de details niet, maar ik ben altijd voor de radicaal nieuwe aanpak, voor de visionaire oplossingen. (zie mijn bericht over Aubrey de Grey) Deze zijn naast praktisch het proberen waard zeker inspirerend en zetten mensen aan om ook op een nieuwe manier na te denken over bestaande dingen die bij ons ingesleten zijn. Een aantal ouders was niet overtuigd van de nieuwe manier van wat een "school" is en dat is het goed recht, maar anderen, waaronder mijn collega, waren enthousiast. Zij zien in het vernieuwende potentieel, zo denk ik dat je het moet plaatsen.
zondag 30 oktober 2011
Mauro
Eens in de zoveel tijd is er een politieke discussie over de status van deze of gene individuele persoon. Nu kwam negen jaar geleden de Angolees Mauro Manuel naar Nederland. Hij was toen negen jaar en viel onder de reglementen voor de omgang met Alleenstaande Minderjarige Vreemdelingen (AMV's). Dit houden in dat de AMV een tijdelijke verblijfsvergunning krijgt om dan vervolgens op achttienjarige leeftijd het land uit getrapt te worden, terug naar waar hij vandaan komt. Mauro is tegenwoordig 18, dus de uitzetting hangt boven zijn hoofd. Begrijpelijkerwijs heeft hij daar geen behoefte aan. Na bijna de helft van zijn leven in Nederland te zitten, de taal vloeiend te spreken en hier naar school te gaan, is Angola simpelweg zijn land niet meer. Mauro is een Nederlander uit Angola, geen Angolees die in Nederland woont. Hij is hier opgegroeid.
Dat Mauro gewoon in Nederland moet blijven, lijkt mij duidelijk. Het is inhumaan om iemand naar een land te trappen waar hij niets te zoeken heeft. Dit is echter niet het onderwerp van dit bericht. De vraag die gesteld zou moeten worden is niet "moeten we Mauro nu terugsturen?" De vraag is hoe het kan dat we niet eerder op het idee gekomen zijn om deze vraag te moeten stellen. Wanneer je iemand een tijdelijke verblijfsvergunning geeft van negen jaar en je hebt het over een kind van negen, dan wéét je dat dit probleem zich later zal tonen. Dan weet je dat het onzinnig is om Angola "terug" te noemen, dat je een leven verwoest door hem eruit te trappen en dat je de hoon van heel Nederland over je heen krijgt.
Negen jaar geleden kwam een jongentje aan in Nederland en meldde zich bij de Immigratie en Naturalisatie Dienst. Daar zal eenvoudig zijn geconstateerd dat dit een AMV'er was en dus die tijdelijke verblijfsvergunning uitgegeven moest worden. Zo is het kennelijk ook gebeurd, want Mauro is in de volgende jaren naar school gegaan en heeft hier iets opgebouwd. Nu hij achttien is, is hij geen Alleenstaande Minderjarige Vreemdeling meer, dus moet ie eruit.
Dit is een typisch voorbeeld van oogkleppengedrag dat bij ons in de politiek zo vaak voorkomt. Inderdaad is Mauro geen minderjarige meer, maar het valt ook af te vragen of de V nog wel op zijn plaats is. Is Mauro nog wel een vreemdeling? Is Mauro niet gewoon een AM'er, Alleenstaande Meerderjarige, zoals ik? Het feit dat ik in Nederland geboren ben en hij in Angola, dat maakt niets uit.
Dat Mauro gewoon in Nederland moet blijven, lijkt mij duidelijk. Het is inhumaan om iemand naar een land te trappen waar hij niets te zoeken heeft. Dit is echter niet het onderwerp van dit bericht. De vraag die gesteld zou moeten worden is niet "moeten we Mauro nu terugsturen?" De vraag is hoe het kan dat we niet eerder op het idee gekomen zijn om deze vraag te moeten stellen. Wanneer je iemand een tijdelijke verblijfsvergunning geeft van negen jaar en je hebt het over een kind van negen, dan wéét je dat dit probleem zich later zal tonen. Dan weet je dat het onzinnig is om Angola "terug" te noemen, dat je een leven verwoest door hem eruit te trappen en dat je de hoon van heel Nederland over je heen krijgt.
Negen jaar geleden kwam een jongentje aan in Nederland en meldde zich bij de Immigratie en Naturalisatie Dienst. Daar zal eenvoudig zijn geconstateerd dat dit een AMV'er was en dus die tijdelijke verblijfsvergunning uitgegeven moest worden. Zo is het kennelijk ook gebeurd, want Mauro is in de volgende jaren naar school gegaan en heeft hier iets opgebouwd. Nu hij achttien is, is hij geen Alleenstaande Minderjarige Vreemdeling meer, dus moet ie eruit.
Dit is een typisch voorbeeld van oogkleppengedrag dat bij ons in de politiek zo vaak voorkomt. Inderdaad is Mauro geen minderjarige meer, maar het valt ook af te vragen of de V nog wel op zijn plaats is. Is Mauro nog wel een vreemdeling? Is Mauro niet gewoon een AM'er, Alleenstaande Meerderjarige, zoals ik? Het feit dat ik in Nederland geboren ben en hij in Angola, dat maakt niets uit.
zaterdag 29 oktober 2011
Het World Tour sporting criterion puntensysteem
In de strijd voor de plekken in de World Tour, de hoogste divisie van het internationale topwielrennen, de Champions League, so to say, zijn de afgelopen tijd een hoop ontwikkelingen geweest. Dat is niet nieuw en dat is niet bijzonder. Volgend jaar zal het niet anders zijn en vorig jaar was het ook niet anders. Team HTC Highroad, de beste ploeg van de wereld wat aantallen overwinningen betreft, valt uiteen, Team Geox, met de winnaar van de Vuelta, gaat misschien een herstart maken na het afhaken van de hoofdsponsor en twee van de beste klassementsrennersploegen die er zijn, die gaan fuseren tot één ploeg.
Eén van de renners die bij deze samensmelting buiten de boot is gevallen, is Geoffroy Lequatre. Hij was als "knecht" in dienst bij Team Radioshack en omdat een ploeg maar één selectie mag hebben, zal de helft van de selecties van Radioshack en Leopard Trek naar een andere ploeg moeten zoeken. Lequatre koos snel eieren voor zijn geld en vertrok naar een kleine Franse ploeg. Vele anderen van de twee grote ploegen gaan ook hun eigen weg.
In het wielrennen is ook een soort transfersysteem. Renners nemen de punten die zij de afgelopen jaren hebben gescoord mee naar hun nieuwe ploegen. Met een hoop gedoe kom je dan uit op een ranglijst die nergens beschikbaar is, maar die dus gebaseerd is op punten van de renners die bij elkaar opgeteld zijn.
Wat is nu het probleem? Wielrennen is een teamsport, net als voetbal of waterpolo en het enige criterium om te bepalen hoe sterk een ploeg is, betreft hoeveel overwinningen en ereplaatsen individuele renners hebben behaald. Dat klinkt logisch, maar dat is eigenlijk niet anders dan een criterium dat plaatsing voor de Champions League in het voetbal zou bepalen op basis van het aantal gescoorde doelpunten van selectiespelers in de afgelopen jaren. In het voetbal zou dat neerkomen op een selectie vol spitsen. De topscorer van Oezbekistan en die van Sierra Leone worden onbetaalbaar en een geniale middenvelder die zelden scoort, het type Pirlo of Dunga, wordt niets meer waard waar het gaat om plaatsing voor het kampioenenbal.
Eén van de renners die bij deze samensmelting buiten de boot is gevallen, is Geoffroy Lequatre. Hij was als "knecht" in dienst bij Team Radioshack en omdat een ploeg maar één selectie mag hebben, zal de helft van de selecties van Radioshack en Leopard Trek naar een andere ploeg moeten zoeken. Lequatre koos snel eieren voor zijn geld en vertrok naar een kleine Franse ploeg. Vele anderen van de twee grote ploegen gaan ook hun eigen weg.
In het wielrennen is ook een soort transfersysteem. Renners nemen de punten die zij de afgelopen jaren hebben gescoord mee naar hun nieuwe ploegen. Met een hoop gedoe kom je dan uit op een ranglijst die nergens beschikbaar is, maar die dus gebaseerd is op punten van de renners die bij elkaar opgeteld zijn.
Wat is nu het probleem? Wielrennen is een teamsport, net als voetbal of waterpolo en het enige criterium om te bepalen hoe sterk een ploeg is, betreft hoeveel overwinningen en ereplaatsen individuele renners hebben behaald. Dat klinkt logisch, maar dat is eigenlijk niet anders dan een criterium dat plaatsing voor de Champions League in het voetbal zou bepalen op basis van het aantal gescoorde doelpunten van selectiespelers in de afgelopen jaren. In het voetbal zou dat neerkomen op een selectie vol spitsen. De topscorer van Oezbekistan en die van Sierra Leone worden onbetaalbaar en een geniale middenvelder die zelden scoort, het type Pirlo of Dunga, wordt niets meer waard waar het gaat om plaatsing voor het kampioenenbal.
vrijdag 28 oktober 2011
Onlineseks en het blauw verven van een tuinhek
'Onlineseks tiener illegaal,' kopte Spits vanmorgen. De krant parafraseert hiermee Justine Pardoen, hoofdredacteur van Ouders Online. Zij geeft aan dat het Verdrag van Lanzarote ervoor zorgt dat onschuldige seksueel geëxperimenteer van tieners wordt gecriminaliseerd. Op basis van dit Europees verdrag is per 1 juli 2011 artikel 240b van het Wetboek van Strafrecht aangepast. De wet is nu strikter wat betreft kinderporno en dat is goed, maar Pardoen stelt dat deze wet ervoor zal zorgen dat de kinderen die je wilt beschermen voor het leven getekend raken, want het verspreiden van erotische afbeeldingen en video's van kinderen, ook van jezelf naar je vriend of vriendin, levert een notitie bij je naam op, zelfs als vrijspraak volgt.
Het Verdrag van Lanzarote is vrij duidelijk over de definitie van kinderporno:
Twee jongeren van 17 jaar hebben al seks gehad met elkaar (dat mag al vanaf je 12e) en nu eentje van hen een aantal maanden naar Australië gaat om kangoeroes te zien, voelen ze de behoefte om elkaar erotische foto's en video's te sturen. Dat is volstrekt onschuldig, maar de definitie van kinderporno in het verdrag neemt dit mee en ook in de nieuwe versie van artikel 240b zitten deze misdadigers fout:
Het Verdrag van Lanzarote is vrij duidelijk over de definitie van kinderporno:
2 For the purpose of the present article, the term “child pornography” shall mean any material that visually depicts a child engaged in real or simulated sexually explicit conduct or any depiction of a child’s sexual organs for primarily sexual purposes.Kortom, altijd als er een bloot of sexueel handelend kind te zien is en de bedoeling van de afbeelding is om sexuele opwinding te bewerkstelligen, dan is dat kinderporno. Ik vind dit een hele ruime definitie, want het spreekt over alle afbeeldingen van dit type terwijl er wel degelijk een hoop uit te filteren zijn.
Twee jongeren van 17 jaar hebben al seks gehad met elkaar (dat mag al vanaf je 12e) en nu eentje van hen een aantal maanden naar Australië gaat om kangoeroes te zien, voelen ze de behoefte om elkaar erotische foto's en video's te sturen. Dat is volstrekt onschuldig, maar de definitie van kinderporno in het verdrag neemt dit mee en ook in de nieuwe versie van artikel 240b zitten deze misdadigers fout:
1 Met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft degene die een afbeelding - of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding - van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreidt, openlijk tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of in bezit heeft.
woensdag 26 oktober 2011
Saïf al-Islam en zijn rechten
Vandaag kwamen twee van de twee bekendste zonen van Muammar Khadaffi in het nieuws. de politicus-zoon Saïf al-Islam zou zich vrijwillig met een kopstuk van de inlichtingendienst willen melden bij het Internationaal Strafhof in Den Haag en voetbalzoon Saadi veroordeelde de dood van zijn vader en broer Mutassim, een week geleden, scherp. Deze feiten staan in verband met elkaar.
Waar Saïf ongetwijfeld naar op zoek is, zijn twee dingen: veiligheid in fysieke zin, maar bovenal een podium om een zijn verhaal te doen. Hij zal ongetwijfeld weten dat hij zich begeeft in het hol van de leeuw, maar weet dat hij een kans heeft, want hij kan een aantal punten maken. Zo kan hij eenvoudig roepen dat grote delen van de internationale gemeenschap de resolutie 1973 van de VN Veiligheidsraad niet hebben nageleefd.
Dit is een probleem voor de tegenstanders van het régime van Khadaffi, want een rechter zal vermoedelijk best eens gevoelig kunnen zijn voor deze zwakke plek in de westerse kant. Uiteraard is het geen kwestie die de juistheid van het handelen van de Khadaffi's en hun aanhangers goedpraat, maar zo werkt de rechtspraak meestal ook niet. Het gaat erom dat de regels strikt worden nageleefd. Zo kan worden gesteld dat de regering een staakt-het-vuren heeft uitgeroepen zoals van hen geëist werd. Dat hebben zij immers aangekondigd. De resolutie zei niets over wie de good guys zijn in het conflict en dus kún je het allemaal zien als een aanvalsoorlog van rebellen tegen een soevereine staat.
Waar Saïf ongetwijfeld naar op zoek is, zijn twee dingen: veiligheid in fysieke zin, maar bovenal een podium om een zijn verhaal te doen. Hij zal ongetwijfeld weten dat hij zich begeeft in het hol van de leeuw, maar weet dat hij een kans heeft, want hij kan een aantal punten maken. Zo kan hij eenvoudig roepen dat grote delen van de internationale gemeenschap de resolutie 1973 van de VN Veiligheidsraad niet hebben nageleefd.
Dit is een probleem voor de tegenstanders van het régime van Khadaffi, want een rechter zal vermoedelijk best eens gevoelig kunnen zijn voor deze zwakke plek in de westerse kant. Uiteraard is het geen kwestie die de juistheid van het handelen van de Khadaffi's en hun aanhangers goedpraat, maar zo werkt de rechtspraak meestal ook niet. Het gaat erom dat de regels strikt worden nageleefd. Zo kan worden gesteld dat de regering een staakt-het-vuren heeft uitgeroepen zoals van hen geëist werd. Dat hebben zij immers aangekondigd. De resolutie zei niets over wie de good guys zijn in het conflict en dus kún je het allemaal zien als een aanvalsoorlog van rebellen tegen een soevereine staat.
donderdag 20 oktober 2011
Leaders vs. Those Who Lead
Leider zijn is makkelijk. Alles wat je hoeft te hebben, is iemand die bereid is je die positie te geven. Dan ben je de baas en kun je tegen mensen zeggen wat ze moeten doen. Dat geldt overal. In het bedrijfsleven, in de academische wereld (waar je dan wel veel gepresteerd moet hebben), in de politiek, in sportploegen. Iets of iemand bepaalt wie de leider is en die heeft een streepje voor en heeft het recht en de verplichting om te bepalen of we linksaf of rechtsaf gaan. Dan noemen ze je manager, of aanvoerder, of (fractie)voorzitter (die wordt tegenwoordig ook vaak "aanvoerder" genoemd).
Leiders hebben een positie. Het hoeven zeker geen inspirerende personen te zijn en als puntje bij paaltje komt, blijken het soms bijna gewone mensen te zijn. Aanvoerders gaan over de schreef, bij de PvdA maken de leiders zich bijna dagelijks belachelijk en managers stampen slechte beslissingen erdoor "omdat ik de baas ben".
Simon Sinek gaf in 2009 een interessante lezing voor TEDx Puget Sound in Seattle. Hij legt heel duidelijk de distinctie tussen leiders en zij die leiden, in alle betekenissen van het woord. Waarom je wel een MP3-speler koopt van Apple en niet van Dell, omdat Dell een "computerfabrikant" is en Apple kennelijk niet. Volgens Simon koop je niet zozeer produkten, maar koop je het idee erachter. Je koopt het feit dat Apple innovatie ademt, je stemt op de SGP omdat je het met de uitgangspunten eens bent, Martin Luther King kreeg een heel plein vol omdat mensen in hetzelfde geloofden.
Interessant om te zien dat dingen soms helemaal niet ingewikkeld hoeven te zijn.
Leiders hebben een positie. Het hoeven zeker geen inspirerende personen te zijn en als puntje bij paaltje komt, blijken het soms bijna gewone mensen te zijn. Aanvoerders gaan over de schreef, bij de PvdA maken de leiders zich bijna dagelijks belachelijk en managers stampen slechte beslissingen erdoor "omdat ik de baas ben".
Simon Sinek gaf in 2009 een interessante lezing voor TEDx Puget Sound in Seattle. Hij legt heel duidelijk de distinctie tussen leiders en zij die leiden, in alle betekenissen van het woord. Waarom je wel een MP3-speler koopt van Apple en niet van Dell, omdat Dell een "computerfabrikant" is en Apple kennelijk niet. Volgens Simon koop je niet zozeer produkten, maar koop je het idee erachter. Je koopt het feit dat Apple innovatie ademt, je stemt op de SGP omdat je het met de uitgangspunten eens bent, Martin Luther King kreeg een heel plein vol omdat mensen in hetzelfde geloofden.
Interessant om te zien dat dingen soms helemaal niet ingewikkeld hoeven te zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)